sosyal medya detoksu

1. 2009 yılından beri sosyal medya kullanıyorum. facebook ile başladım. önceleri çok masumdu. çocuktuk, duvarımızda sözler paylaşır dururduk. sonra fotoğraflar artmaya başladı derken twitter çıktı instagram çıktı zibilyon tane fotoğraf paylaşma, durum bildirme, görüş bildirme platformları.. bugüne gelecek olursak ben bıktım. sıkıldım. yıldım. yoruldum. artık kimsenin benden haber alamayacağı, kimseden haber alamayacağım (almak da istemiyorum zaten) günlere geri dönüş yapacağım. kullandığım hesaplarım hala aktif.. takipleştiklerimde 10 yıldır görüşmediğim arkadaşlarım ve yılda bir kereden daha az görüştüğüm akrabalarım var. kendimi sorguluyorum, yılda belki bir kere, o da bir saatten az göreceğim bir insanın sabah içtiği kahvesine uyanamayanlar etiketiyle attığı fotoğrafı neden görüyorum? aynı kişinin aynı akşam annesinin şehir dışından geldiğini, ailecek dışarı çıkıp dondurma yediklerini, dahası küçük çocuğunun dondurmayı yüzüne bulaştırıp sözüm ona çok sevimli göründüğünü neden biliyorum? on yıldır yüzünü görmediğim, dahası kuzenimle evlenen ama farklı şehirlerde olduğumuz için düğünlerine dahi gitmediğim (davet de almadım zaten) eski lise arkadaşımın, yeni ciciş evinde en sevdiği ciciş eteğini ütülerken yaktığını (ama yeni gelin halleriydi, çok sevimli bi durumdu) neden biliyorum? daha çok şey var yazabileceğim.. hayatlarımızı dıdılarımızın dıdılarına çok fazla açmadık mı? dıdılarımızın dıdılarının hayatlarına çok fazla dalmadık mı?

dahası sosyal medyada harcanan büyük zamanlar söz konusu. ömrümüz fotoğraf çekmek, filtrelemek, gerekliyse shoplamak (olduğundan tamamen farklılaştırmak, zaten sosyal medyada herşey ama herşey olduğundan farklı) en son da taglemekle geçiyor.

bunca yıl sonra aldığım bu kararın iyi bir dönüşüm olduğuna inanıyorum. kimselerle iletişimde olmamak, eminim psikolojime iyi gelecek...

2. facebook hesabımı kapatarak detoks yapmaya çalıştım ancak bu sefer daha çok instagramda vakit geçirdiğimi saptadım. allahtan twitter hesabım yok. yine de bence etkili bir detoks için tüm hesapları kapatmak lazım, başka türlü olmuyor çünkü.

3. 3 yıldır facebook Twitter swarm kullanmıyorum. Sadece instagram var, bu süreçte birkaç kez facebooka girmem gerekti, kelimenin tam anlamıyla çıplak hissettim, sanki herkesin gözü üzerimdeymiş gibi. Eksikliğini de aramıyorum hiç. Eşimde kullanmıyor. Geçen ne yazıyosun kendi kendine dedi, buraya girdi yazarken. Süslüye yazıyorum dedim , o ne be dedi. Mutluyuz.

4. Her bir girdiye ayrı bir beğeni sunduktan sonra gaza gelmiş, mutlu olmuş hissettim. Çünkü sonuna kadar katıldığım mevzular.

Facebook liseyi bitirdiğimden beri kullanmıyorum. Ama maalesef kpss gruplarım için açık. Twitter üç yıldır kullanmıyorum ama gündemle ilgili sıcak gelişmelerde bakıyorum, yani o da açık. Demem o ki öyle bir düzen olmuş ki bu, illa bir işin düşüyor sanki. Bahanemin olmadığı tek platform instagram. Girip görmem gereken hiçbir şey yok ama Bakmadığım ıncık cıncık şey kalmıyor. Yolda görsem selam vermeyeceğim insanlarla takipleşiyorum, ne gerek var... beynim şu hale geldi;

Tümünü sil!

Emin misin?

Neyse şimdilik kalsın.

Umarım bir gün hepsinden tamamen kurtulabilirim.

5. Hiçbir zaman instagramım olmadı. Facebooku da 17 yaşındayken kapamıştım. Bu sene sıkıntıdan snapchat açtım. Onda da 30 arkadaşım falan var sanırım, aktif olan 10 civarıdır. Pek sık hikaye paylaşmam. Çok zaman alan bi mecra da değil bence. İnstagramım olsa eminim bağımlı olurum. Bazen açmak istiyorum magazin, haber, mimari, dağ taş bakmak için. Sonra vazgeçiyorum. Kesinlikle önünü alamam. Hele foursquare, swarm falan korkunç geliyor bana. Bütün insanların nerde olduğunu bilmesi fikri feci ürkütücü. 

6. snapchat ve swarm'ı silerek başladığım yolda instagram uygulamasını da telefonumdan silerek devam ediyorum. bir anda yapamadığımı görmek beni iyice hüzne boğuyor fakat yavaşça instagramdan kurtulacağım.

aralarında en sevdiğim twitter, ondan kopamam gibi geliyor.

7. Facebook, twitter ve snapchati sildim. Bir tek instagram kullanıyorum onu da açıkçası silmek istemiyorum çünkü telefonumda beni oyalayan tek şey. Trendmoodu falan takip ediyorum, makyaj ıvır zıvır. Aktif olarak hiçbir zaman kullanmadım zaten. Annem ve arkadaşlarım daha aktif kullanıyor ama ben hayatımın her ayrıntısını sosyal medyada paylaşmaktan keyif almıyorum. 2 senedir kullanıyorum, 3 tane fotoğraf var toplamda. Genel olarak güncel makyaj/modayı takip etmek için kullanıyorum.

8. 3 yıldır yaptığım detoks.

9. Bir bir hesaplarımı kapatarak yaptığım şey sanırım. 2009'dan beri facebook, 2010'dan beri twitter kullanıcısıydım. Twitter benim için sıcak yuva falan demekti. Çevremdeki insanlar yazdığım şeylere güldükleri için beni takip eyorlardı ama okulda bana selam vermiyorlardı. Tivitimi favlayıp selam vermemek? Bu ikili durumdan çok sıkılıp hesabımı kapattım fakat kopmak istemediğim için fake bir hesap açtım. Meğer onun da bildirimi herkese gitmiş... Az öz kişiyle devam ettik (yine sadece ordan takipleştiğim sınıf arkadaşlarımla sonra dışarda buluşup saatlerce oturdum, birinin evinde kaldım falan baya iyiydi) ama bu sefer de kendime yalan bir dünya kurduğumu fark ettim. Çünkü yaşadığım yerden nefret ediyordum ve okuduğum şehre dönmek istiyordum ama tivit atmanın buna faydası yoktu. Bu sefer de kapatıp artık tivitırın kapısından girmedim. Herhalde 2-3 ay oldu.

Babamın annemi aldatması haberi üstüne babamla büyük bir tartışma yaşadım. Üstüne her gün facebook anasayfamda babamın annemi etiketlediği aşk kokan görsellere yüreğim el vermedi, kapattım.

bi instagramla snapchatim var. instagram profilimi oradaki her anı sevdiğim için kapatmaya kıyamıyorum. Moralim bozulduğunda kendi profilimde dolaşıp çıkıyorum. Ama onun da sonu geldi gibi hissediyorum.

Aralarında en üzüldüğüm tivitırdı. Onu atlattıysam hiçbiri koymaz. Ama şöyle söyliyim gündeme dair en ufak fikrim kalmadı. Rte'yi aylar sonra bugün ilk kez televizyonda gördüm yani öyle bir uzaklaşmışlık. Bakalım. Artık günlük gazete okuma alışkanlığı edinirim ben de.

Kafa rahatlığı veren şey.

10. ani bir kararla geçen mayıstan beri whatsapp dısında bişey kullanmıyoum lakin ben bu dunyada sosyal medya bagımlısı insanların basında gelirdim. isteyince yapılıyormus :D