sürekli aynaya bakan kadınlar

1. Karşısındaki bir şey anlatırken o 5 dakkada bir aynaya vb yansıyan yüzeylere bakıyorsa, samimiyetinden şüphe ettiğim kadınlardır.

2. genelde asansörde çok yaparım. seviyorum asansör aynalarını. asansöre bineceğim zaman ilk baktığım yer. çünki bi ara asansöre tam adımımı atacakken asansörün yerinde olmadığını farkettim. meğer 3.katta bozulmuş. ben 8deyim. insan bi uyarı asar ya. o sebeble aynayı gördükten sonra kendime bakarım.

3. ofis masamda ve evde oturduğumda elimle ulaşabildiğim her noktada mevcuttur ayna.

hımm..çok beğendiğimden değil ama alışkanlık olduğundan bakıyorum galiba.

en çok saç rengimi değişik ışıklarda inceliyor oluyorum yada sivilce, siyah nokta vs... sonrasında da oramı buramı -evdeyken- sıkıp kendimi çok daha güzel bir hale getirmiş oluyorum :) işteyken de bol bol ruj tazeliyorum.

4. aaaa bu benim. çocukluğumdan beri var bu bende bir de dayımın kızı böyle başka kimse de görmedim ama başkalarına bulaştırdım. Masamda kendi ellerimle süsleyerek şekil verdiğim bir aynam var birisi oturup kaç kere bakıyorum diye saysa kendini kaybeder. Çok bakıyorum ben ya gerçekten hasta mıyım yoksa diye düşündüm şimdi. Asansörde filan bakmam öyle ama masamın olmazsa olmazıdır.

5. ben. tramvayda vatman kabininin hemen arkasındaki koltuk der ve susarım. o camın yansımasında bütün yol kendime bakıyorum.

bu durum aklıma hep narkissos'un hikayesini getiriyor. narsisistik kişilik bozukluğunun isim babası olan ve kimseleri beğenmeyip yüz vermeyen narkissos,peri kızı ekho'nun da aşkına karşılık vermeyip kara sevdadan ölmesine sebep olduğu için tanrılar tarafından cezalandırılmış, cezası da şu: bir gün göldeki yansımasını görüp aşık oluyor ve gölün kenarında kendini seyrederek ölüyor efsaneye göre. öldükten sonra da vücudu nergis çiçeğine dönüşüyor.

yani kıssadan hisse, çok bakmayalım allah muhafaza.