süslü günlük

30. Bir süredir antidepresan bıraktığım bir evrede requiem for a dream gibi bir hayat yaşıyorum. Zihnim yok, dengem yok, bu sıcakta kazakla gezdim evde, bir ara ıssız adam gibi herkesi terk etme isteğiyle odalara kapandım, sonra geçti üç gün aralıksız uyudum. Buna rağmen kendimi bir yerden atmadım, akıl hastanesine falan kapatılmadım korktuğum gibi. Akıl çok kolay yitirilmiyor, onu anladım. Şu bizim sokakta gördüğümüz deliler gibi olmak epey zor. Bundan sonra daha rahatım, korkunun kendisi başıma geleceklerden büyükmüş gerçekten...

29. Bazen hayat durmuş gibi gelir, dünya devam ederken sen yerinde sayıyormuşsun gibi. Ama unutma; tohum da uzun süre toprağın altında sessizce bekler. Sen şu an büyüyorsun, güçleniyorsun, kendini yeniden kuruyorsun. Görünmeyen bu süreç, bir gün hayatını değiştirecek.Bu süreç seni yavaşlatmak için değil, derinleştirmek için var. Belki şimdi biraz yorgunsun ama bu yorgunluk, yürüdüğün yolun ne kadar cesurca olduğunu gösterir. Vazgeçme. Sadece bir işe değil, kendi yolunu bulmaya doğru yürüyorsun ve oraya vardığında, bu bekleyişin neden gerektiğini çok iyi anlayacaksın. 🍂✨

28. Süslü günlük, kalbim çok kırık. Bugün üniversiteden yakın arkadaşlımla buluştuk, çıkışta erkek arkadaşım da geldi, lisansta hepimiz arkadaştık. Yeterlik sınavına bu dönem mi girmeliyim, gelecek dönem mi diye uzun zamandır karar almaya çalışıyorum, son zamanlarda bir sürü bunalım ve hayal kırıklığıyla uğraşıyorum. Yakın arkadaşım sınava girmem için beni ikna etmeye, gaz vermeye çalıştı bugün, erkek arkadaşım gelince de "morgarfi'yi ikna ettim, sınava girecek" dedi. Benim gerizekalı erkek arkadaşım, "aferin evet şimdi morgarfi arkadaşımızı alkışlıyoruz" dedi cevap olarak bir de üzerine alkış yaptı. Kalbim o kadar kırıldı ki. Gerizekalı ne ile dalga geçtiğinin bile farkında değil. Evet alkışlayın beni buna tahammül ettiğim için!!

27. Süslü günlük, bugün aylar sonra günlüğüme yazdım, hiçbir şeyin beni mutlu etmediğini anlattım uzun uzun. Bir şeylere sahip olunarak mutlu olunmayacağını anladığım bir dönemdeyim. içimizde, en derinde eksikliğini hissettiğimiz şeyin yerine başka hiçbir şeyi koyamadığımızı anladım. Gaye su akyol'dan geliyor: saymadım kaç yıl oldu. 

26. Bugün dünyanın ayrı bir köşesindeyken ben; sana gelirken dinlendiğim bir şarkı rastgele çaldı, yine sessizce gözlerimden süzüldü damlalar.

25. başkalarına karşı ne kadar toleranslıysak kendimize de o kadar tolerans ve anlayış göstermemiz gerekiyor. kendimize karşı çok katı olmanın omuzlarımıza yük olmaktan başka faydası(!) yok.

24. daha gerçekleşmemiş şeyler için endişelenmek realiteye uygun değil. anda kalıp anı yaşamak lazım

23. Bazen sınandığım şey bu olabilir mi diye düşünüyorum. Kendi kendimi içimden yemek, yalnızlık hissetmek, dışlanmış hissetmek, uzun süreli ilişkiler sürdürememek, sürekli düşünmek, sürekli hasta profilinde olmak... Sorunlarımın hepsinin psikolojik olduğunu sanmak istemiyordum, sonra tam buna inanmaya başladım ama biyolojik yönünün de olduğunu öğrendim. Neye inanacağımı, psikolojimi nasıl stabil tutacağımı bilmiyorum

22. Aslında sözlüğe gelecekteki kendime not bırakmak istediğim için hesap açmıştım. Kimseye anlatamadıklarımı buraya yazmak, içimi dökmek, rahatlamak için. Ama kimseye anlatamadıklarımı buraya yazmaya da çekindiğimi fark ettiğim için giriş amacımla pek kullanamadım. Şu an 6 ay sonra nerde ve nasıl olacağımı düşünüyorum. Çünkü hayatımda büyük bir eşik atlamak üzereyim. 6 ay sonraki kendim umarım mutlusundur, huzurlusundur, hedeflerine ulaşmak için çabalıyorsundur. Umarım şu an sorun ettiğin şeyler aslında yersizdir. Görüşmek üzere.

21. Babamı kaybettim sözlük. biraz zaman oldu. yasım, acım, keşkelerim bitmiş kabullenmişim de hayatıma devam ediyormuş gibi hissediyor gibi sadece alışveriş yapıp yemek yiyorum. Sürekli ama deli gibi. Neden bunu satın almıyorum ki boşa mı çalıştım, boşa mı yaşadım ülkenin bi ucunda sınırda çalışıyorum kaç yıldır. bunu mu düşüneceğim diye diye sadece satın alıyorum. Denemiyorum bile gelenleri sadece benim olsun istiyorum o an ve alıyorum. Yoruldum sözlük annem kardeşlerim kedimiz ve ben kaldım. büyük çocuğum ya ben ne evrak bok püsür bin tane işlem hepsine ben koştum şu an sersemleştim sanırım. Hakkaten sadece sersem hissediyorum. Ne yaptığımı biliyorum ne öne çıkan bi hissim var telaş var bak ama sürekli telaş bu. Ömürlük anksiyetem ikiye katlandı. Tetikteyim sürekli ama ne için bilmiyorum sürekli geleceği düşünüyorum kardeşim sınava girecek üniversite seneye o ne yapcak düşüncesi, annem ne yapcak eşi gitti çok erken emekli bile olmamıştı babam benim ya. Hiç emeklilik planı gerçekleşmedi sözlük. Ben de bunları uykumda bile düşünüp alışveriş yapıyorum işte. 

Hayata çok kırgınım