1.
sayısız kediye sahibim. parkta bir kedi evi yaptık, 50'den fazla kediye bakıyorum. iyi ki varlar.
2.
daha önce kedi başlığında annemin kedilerinden bahsetmiştim. birkaç gün önce sahiplendiğim bebişi de paylaşayım dedim. kendisi tam bir süt çocuğu çıktı ya. kucağımdan inmiyor, biraz bırakıp gitsem hemen ağlamaya başlıyor. iki sevmeye göreyim çok pis gaz çıkarıyor eşek sıpası. pirelerinin %90'ı geçti şükür. böcek fobisi olan bir insan olarak biri bana tırnaklarında pire çıtlatacaksın deseydi ürperirdim sanırım. şimdi bitli pireli yatıyoz napalım. göbüşüne yapışan bir şey yara yapmıştı. veteriner oradaki kabuğumsu şeyi söküp mavi spreyden sıktı. yalamış hep dili mavi mavi :) tentürdiyotla pansuman yapıyorum ama onu da yalıyor. umarım bir sıkıntı olmaz sayın sağlıkçı süslüler. aşırı obur ve ağlak bir bebek annesi oldum bakalım. kısacası güzel toparlıyor benim dalin oğlum. umarım serpilmiş fotolarını da paylaşmak nasip olur bir gün :)
3.
dünyalar tatlısı 1 yaşında bir tekirim var.
hayatımın neşesi oldu yapayalnız yaşadığım evi cennete çevirdi.
genelde benimle beraber yorganımın üstünde, bacağıma yaslanıp uyur. uyandığımı fark ettiğinde eğer başka odadaysa koşa koşa gelir elime yatar yuvarlanır sevdirir kendini. annesi gibi sevgi delisi, temas bağımlısı, şımarık kızım benim.
ismini seslenip “gel kızım.” dediğimde koşa koşa gelişini, dışarıdan geldiğimde beni karşılayıp mır mır yerlerde yuvarlanışını, göbeğini açıp “beni sev” der gibi bakışını dünyalara değişmem. öpücüklere boğsam da sesini çıkarmayışına, mis kokusuna, şişko göbeğine aşığım. gerçekten doğursam bu kadar severdim.
iyi ki varsın canım kızım.
30 nisan 2020 19:26
30 nisan 2020 19:29
4.
Bütün sokak kedileri benimdir
5.
Kendisi 11 yaşında bir salon beyefendisidir. Şaka şaka bildiğiniz kabadayıdır. Kapalı kapı sevmez, okşanmaktan hiç mi hiç hoşlanmaz. Evlat işte ne yapacaksınız her türlü nazı niyazı çekilir.
6.
Böyle tatlı da uyumazsın be oğlum!
7.
Yeni keşfettiğim ve medya bölümünden çıkamadığım başlık.
Hepsini yerim, patilerini öperim, göbüşlerine puuf yaparım. Bazıları bana kaybettiğim ve senelerdir unutamadığım bebeğimi hatırlattı. Bebek yaşta değildi ama benim bebeğimdi.
Hepinizin kedisine/kedilerine maşallah diyorum, daha çok böyle şeyler görmek istiyoruz.
Fotoğraflara özendim resmen canım çekti, zaten yapacaktım ama artık hazırım, mutlaka tekrar sahipleneceğim yakın zamanda.
8.
Muhteşem derecede vizyonsuz olanına sahibim. Büfelerin verdiği beleş pipet ve çöpe atılması gereken bir ip parçası en sevdiği oyuncakları, hergün aynı aşkla oynuyor, pahalı ve minnoş oyuncakları asla umrunda değil, kedi evi ve ağacı var ama bugün gördüğüm üzere poşetin içine girip uyumayı tercih etmiş, önceki hayatında fazlasıyla yokluk çekti sanırım iyi düşünmek istiyorum.
9.
ailemle birlikte yaşarken kedilerimiz vardı ama yalnız yaşarken hiç olmamıştı. sonra ben kedisiz yapamayacağımı anladım. çok enteresan bir şekilde, geçen sene, 3 gündür miyav miyav miyavlayan ve sesi 7. kattaki balkonuma ulaşabilen bir kedinin peşine düştüm. onu 3 gün boyunca aradım. derken 3. gün, sesi takip ettim artık. sesin geldiği yerdeydim ama ortada kedi yok. ben üzgün. durdum biraz öyle. ondan sonra ne göreyim, sokağa bırakılmış koltuğun altından bir şey çıktı. "anaaaaam, yavruymuşsun sen...." deyip direkt kucaklayıp getirdim eve. çakıl o gün bugündür benimle. enteresan olan, onu bulduğum gün, aynı zamanda doğumgünüm olması. bu yüzden bir armağan kabul ettim onu, şu an epey epey evin erkeği konumunda :)
17 ekim 2021 18:37
17 ekim 2021 18:40
10.
Neredeyse 1.5 yıl olmuş süslüden gideli ve geliş girdim de bu konuda olsun istedim.Burada ilk kedimi sahiplendikten sonra onun fotoğraflarını paylaşmıştım . Sonrasında ise iki kedi daha sahiplendim ,3 tane evladım var şimdi .Ve gerçekten bu sevgi öyle farklı ki arada dürtüyor beni hadi şunu da sahiplen kap götür eve diye.Fakat üç kedinin sağlık,beslenme, bakımmasrafları bile olabildiğince zorluyor.Ama ilk kedim Balım'ı sahiplendikten sonra çok daha duyarlı, bilinçli biri oldum sokaktaki diğer canlılara karşı o günden beri elimden geldiğince beslenme desteğinde bulunuyorum.Calistigim hastanede oradaki iş arkadaşlarımızla para toplar mama alır,mesailerimizde beslerdik.Simdi farklı sehirdeyim ve burada eşimle yapmaya devam ediyoruz .Aynı zamanda bizim kedi sahiplenmemiz ailemi de fazlasıyla etkiledi .Önceden de sever ,korumaya ve beslemeye çalışırlardı ama köydeki olanakları kadar.O zamandan beri onlarda artık düzenli olarak 10'a yakın kediyi besliyorlar ve duyan geliyor . Kısacası benim bir anda karar verip ilk kedimi sahiplenmem ile çevremdeki bir çok insanın sokak hayvanlarına karşı fikri değişti ,ailem düzenli mama ile beslemeye başladı,eski hastanemden en yakın arkadaşım iki kardeş kedi sahiplendi . Bunları paylaşmak istedim ve bir kaç fotoğraf ekleyeceğim . Teşekkürler ^_^