1. bugün dışarı çıkıcaktım ama yarın ailemle üşümeden giderim diye vazgeçtim,evde kaldım.Ama kendimi ''sonunda dışarı çıkıyorum''diye şartlandırdığım ve evden cidden bıktığım için hiçbir şey yapasım gelmedi.Ders çalışamadım,bütün gün ne yapsam ne yapsam diye diye ne bulduysam yedim,sıkıntıdan çatladım ve uyudum.Bu sıkıntıdan çatlama sürecinde sanki beynimin ya da ruhumun gerisinde beni çok sıkan bir şey olduğunu ve eski depresif halimin en ufak bir tetiklemede geri geleceğini hissettim.Bu cidden korkuttu beni.Nolur kötü hale gelmiyim,mutlu olmak istiyorum.
son zamanlarda olduğumun en iyisiyim ama eskisi gibi mutlu değilim ama daha enerjiğim.Enerji mutsuzluğumun yansıması mı bilmiyorum.
Sabah aşırı bir dizi,film izleme isteğim vardı.Eğer izlemiş olsam belki günüm güzel geçmiş olacaktı.Bu kadar basit aslında.Ben mutluluğumun büyük bir kısmını dizilerde buluyorum.
-
Kendimi çok yanlış ifade ettim ve bu yüzden içim sıkılıyor.Bunu bir sefer yapmadım ayrıca,bu yüzden özür dilemeye yüzüm yok resmen ama benden de özür dilenmesi gerekiyor.Bu da beni çok rahatsız etti tüm gün.
-
uykudan uyandığım anda bir şeyin ihtiyacını hissettim:sevgi.Daha doğrusu sevgili.Tek sebebi de sevilmek ve bir şeyler hissetmek istemem.Uyanır uyanmaz anne diye ağlayan bir çocuk gibi oldum valla.Sevilmeye ihtiyacım var.
-
daha faza abur cubur istiyorum,başka şekilde mutlu olamıyorum.Cumartesi okulda mı kalsam acaba,ev bana iyi gelmiyor.