the neighbourhood

1. spotify sayesinde tanıdığım, sonrasında bağımlı olduğum california'lı grup. şarkı sözleri çok anlamlı bir kere, saçma sapan ingilizce şarkılardan değil kesinlikle. solist jesse rutherford'ın fark yaratan bir sesi ve tarzı var, insanı yormuyor, dinledikçe dinlettiriyor kendisini. özellikle akustik performanslarında yardırmışlar gerçekten. şuana kadar 2 albümleri 1 de mixtape'leri var. 2. albümleri yeni çıktı. ilk albüm olan "i love you"dan bahsetmek gerekirse kötü şarkı yok resmen. hepsi kendini tekrar dinlettiren şarkılar ve tuhaf bir melankoli yaratıyorlar insanda. hem seksi hem melankolik, tuhaf bir his. 2. albüm "wiped out!" ilk albümün biraz daha gerisinde kalmış gibi çünkü adamlar çıtayı çok yükseltmişlerdi ilk albümde.

her gün sıkılmadan dinlediğim, dinlemeden gün geçirmediğim şarkılara gelince:

ilk albümden:

 sweather weather

 flawless

 female robbery

 alleyways

 afraid

 a little death

 how

ikinci albümden:

 prey

 wiped out

 the beach

 cry baby

2. Youtubede takılırken keşfettiğim gerçekten çoook sevdiğim bir grup.En sevdiğim şarkısı kesinlikle afraid.Ama How'un da marjinal bir havası var,insanı kasvetlendiriyor.

3. Cogu sarkisinda gerek melodiden gerek jesse rutherford'un egzotik vokalinden erotik bir tat alacaginiz gencecik tazecik gruptur. Sarkilarinda muzik turleri o kadar iyi harmanlanmis ki insanin tekrar tekrar dinleyesi geliyor. Dinleyiniz efendim.

Wires

female robbery

let it go

leaving tonight

a little death favorilerimdir.

4. flawless açık ara favorim olan şarkılarındandır.

5. herkes gibi sweather weather şarkısı ile tanıdığım fakat dinlemeye başladıkça tonlarca müthiş şarkısını keşfettiğim grup.

özellikle solistin şarkıyı söyleme tarzı sizi ister istemez müziğin içine çekiyor. bu grubun gerçekten underrated olduğunu düşünüyorum ve böyle olması onları daha çok sevmem için ayrı bir sebep oldu benim için.

1,5 ay sonra  cry baby,  sweather weather,  prey,  r.i.p 2 my youth,  afraid,  daddy issues,  wdywfm'yi canlı dinleyeceğim için şimdiden çıldırmaya başladım.

özellikle cry baby'den sonra bidaha diye bağıracağım.

edit: ekleme.

6. bu arkadaşlara doyamayanlara yenisi yok mu diyenlere amme hizmeti olarak;

buyrun yayınlanmamış  albümleri

kişisel favorim ise  jealousy

7. Destiny’s child-say my name ile justin timberlake-cry me a river’ı birleştirdikleri  Şöyle bir çalışmaları olan grup.

8. sweater weather ve let it go parcalarina asigim.beni lisenin son donemlerine goturuyor,eskiye ozlem duymami sagliyor resmen.

9. Yeni albümleri Hard To Imagine The Neighbourhood Ever Changing‘i yaklaşık bir ay önce yayınladılar. Ben genelde bütün albümü baştan sonra dinliyorum, çizgilerinde ve kaliteli bir albüm olmuş. Favorilerim void ve blue. 

10. "Naptın annem kendine?" demek istediğim guruptur. Eski şarkılarını çabasız görünen ama kendine has ve seksi diye tanımlardım. Görsel imajları da güzeldi, tamamen siyah beyaz giyinip klip, konser, performans görüntülerini siyah beyaz veriyorlardı. Solistleri sağlıklı ve cool görünüyordu. Huzur verici akustik performansları vardı. Şimdi yaptıkları müzik bol indie bir gruba göre fazla elektronik, ritmi rap beatleri gibi çok fazla tekrar ediyor ve jesse'nin sesi çok autotunelu. Ayrıca kendisi uzun süre bayağı sağlıksız ve junkie görünümlü, aşırı zayıf bir babanne gibi takıldı . İnstagramına baktım da Şu anda bir tık toparlamış ama hala eski sağlıklı, yakışıklı ve cool jesse'den eser yok. Müzik de bence hala vasat altı. Ama middle of somewhere diye bir şarkı çıkarmışlar, eski havasında değil ama hoş bir şarkı olmuş, devamı gelirse gerçekten dinlemeye devam etmek isterim çünkü bu grubu cidden severdim yahu.