tüketmiyoruz kampanyası

1462. belli başlı sebeplerden ötürü, 24 mart 2025'ten beri tüketmemeye çabalayan biri olarak tecrübelerimi paylaşmak ve belki ilham olabilmek için bu yazıyı yazmaya karar verdim. çünkü bu süreçte buradaki yazıları okuyarak fazlasıyla ilham aldım.

ne sebeple neyi tüketmediğimizi artık herkes biliyordur diye düşünüyorum tekrar tekrar kafa şişirmek istemiyorum. bir trendyol elite üyesi olacak derecede alışveriş yapan biriydim, tek söylemek istediğim artık müşteri olarak satılan objelerden daha değerli olduğunu fark ettim. ihtiyacım var diyerek kendimizi kandırıyoruz aldığımız çoğu şeye ihtiyacımız yok, en kötü kısmı ise bizi mutlu dahi etmeyecekleri seviyede fazla tüketiyoruz, bu duyguyu kaybettik.

bu süreçte düşünüp, tartıp, fikir alıp uygulamaya koyduğum birtakım şeyleri sizinle paylaşmak istiyorum.

-en önemli adım sigarayı bırakmam oldu. 24 mart 2025'te son paketi içtim.

-alkolü bırakmadım, fakat önemli derecede azalttım. bayramda şirinceye gitmiştik oradan aldığım 3 şişe şarap dışında tekelden, marketten vesaire alkol almadım.

-giyim konusunda hiçbir zaman fazla tüketen bir insan olmadım çünkü kendimi iyi tanıyorum. ne kadar fazla eşyam olursa olsun elim her zaman aynı parçalara gidiyor. ayrıca kombin yapma konusunda fena değilim bence, bu yüzden sıkılmıyorum aynı kıyafetlerden. kumaş konusundaki takıntımı fark ettim, bu sebeple kumaşını beğenmediğim şeyleri "bir gün giyerim ya" diyerek elimde tutmuyorum. sadece 2 spor ayakkabım var biri 3 yıllık birini geçen sene aldım. 1 çizme, 1 topuklu ayakkabı bana gayet yetiyor. ayakkabı, çanta gibi ürünlerde ne zaman yeni bir şey alsam eskiden kullandığımın yüzüne dahi bakmıyorum çünkü, bu huyumu da biliyorum. önceki kullandığım ürün 2 yıllık olsun, yeni bir şey aldığımda gözüme 10 yıllık çöpmüş gibi görünmeye başlıyor. bu sebeple deforme olana kadar bir şey almıyorum zaten uzun süredir.

-eskiden tam bir cilt bakım ürünü canavarı olsam da şu an istemsizce ne kadar sadeleşmiş olduğumu fark ettim. zamanında 10 adımlı rutinleri de denedim, makyajımı dahi temizlemeye üşenecek kadar cilt bakımını saldığım kötü günlerim oldu. aradaki farkın cilt bakım ürünlerine verdiğim para kadar yüksek olmadığını fark ettim. şimdi kendi toniğimi kendim yapıyorum pirinç suyu ve gül suyunu karıştırarak. 7 skin metodu için mükemmel oluyor, çoğu pahalı üründen almamışımdır bu etkiyi.

-benim en büyük guilty pleasure'ım ise kozmetik... project pan yapsam dahi yeni ürünler alma konusunda kendimi durduramıyordum. sigaradan daha ciddi bir bağımlılık ve ben bu kadar makyaj yapmak bile istemiyorum, sadece alıyorum fütursuzca ve bilinçsizce. elimdeki ürünlerin 10 yıl daha bana yeteceğini ve şu an sırf ürün bitirmek için düzenli makyaj yapmaya kendimi zorladığımı fark edince biraz duruldum. hala emin değilim arada bana alışveriş atakları geliyor ama elimden geldiğince almamak için direneceğim.

-dışarıdan yemek yeme olayını çokça azalttım. evde halledip yanımda getiriyorum öğle yemeklerimi de. yemeğin yanına meşrubat da almıyorum meşrubat tüketimimi de azaltmış oldum böylece. sadece su veya soda içiyorum.

-dışarıdan kahve almıyorum. arkadaşlarla buluşmak için çıktıysak ayrı tabii ama onun dışında keyfi şekilde dışarıdan içecek almıyorum.

-market alışverişlerinin suyunu çıkarmıştım son zamanlarda. bilinçsiz yaptığım alışverişler sonucu bir sürü şey çöpe gidiyordu. bu yüzden tek seferde azar azar almaya başladım. gerekirse 3 domates 3 salatalık alacağız yeter ki israf olmasın.

-kuaföre uzun zamandır gitmiyorum. saçımı kendim evde kesip boyuyorum. evde düzleştiricim ve maşam var nadiren kullanıyorum. saçlarım harika mı gözüküyor hayır ama kuaförden çıkınca da harika gözükmüyor zaten. bu olaya tüketmemek için değil kuaförlerden nefret ettiğim için başladım bu arada. hem iletişimleri kötü, hem işlerinde berbatlar bir tane düzgün kuaföre denk gelmedim veya denk gelen görmedim. taksiye binme işinden de nefret ediyorum bana verdiği rahatsız edicilik seviyesi metrobüsle aynı. oradan da kısmış oluyorum böylece.

-kitap alma işini ise bir kindle alarak çözmüş bulunuyorum. zaten yabancı dildeki kitapların trdeki satış fiyatı belli, erişim zor. kindle işi çok rahat şu an neredeyse istediğim her kitabı internette buluyorum. sesli kitap için storytel'e ödeme yapıyorum sadece.

aklıma gelen veya uyguladığım ekstra metot olursa güncelleme paylaşırım.

1461. direkt marka giriyorum benim tercih etmeyeceklerim bundan sonra manuka, zeruj (boykot için alkol almazsanız kafanız açılır iyi iyi dedi), trendyol, hepsiburada sildim, getir, yemeksepeti sildim, ihtiyaç dolu keyfi alışverişi kıstım evdekileri bitirmek üzerine bir planım var bir süre.

1460. Ülkemizde son 5-6 yıldır -özellikle pandemi sonrası- bilinçli bir tüketme kampanyası yapıldığını düşünüyorum. Argümanları da şu: kazandığımız para asla ev, araba almamıza yetmeyecek, o zaman neden para biriktirelim ki, harcayalım gitsin amaaan 3 günlük dünya. Bunun ne kadar yanlış bir mantık olduğunu anca anlamaya başlıyor insanlar. Tüketimin sadece geçici mutluluk getireceğini, önemli olanın refah ve huzur içinde yaşadığın bir ülkede tüketme gücün varken tüketmemeyi tercih etmenin dayanılmaz hafifliğiyle yeni tanışıyorlar. Böyle konuştuğuma bakmayın ben de kısa zaman öncesine kadar ilk gruptaydım ama özellikle son 2 yıldır tüketim alışkanlıklarımı gözden geçirmeye başladım ve zamanında ne kadar gereksiz harcama yapmış olduğumu gördüm. Olsun, zararın neresinden dönülse kârdır. Şu an ülkem ve milletim için en büyük korkum bu boykot furyasına kapılıp bir iki gün hiçbir şey almadıktan sonra salıp deli gibi alışveriş yapma alışkanlıklarına geri dönmeleri. Umarım böyle bişey olmaz ve insanlar artık gözlerini açar ve bilinçlenirler. Hiç kimsenin 50 tane pantolona, 25 tane ayakkabıya, 4 tane süpürgeye ihtiyacı yok. Sadece bedenimizi değil ruhumuzu da doyurabilmeyi başardığımız günler dileğiyle...

1459. - sadece siyahlar için deterjanım kaldı, tüm çamaşırları onunla yıkıyorum. gayet de memnunum. o bitene kadar detarjan bile almayacağım.

- son 3 yıldır zaten acil ihtiyaç olmadıkça giyim ürünü bile almıyordum. boykot boyunca da almayacağım.

- eskiden sephora black üyesiydim, son 2 yıldır alışverişi kestim. boykot boyunca da hiçbir yerden kozmetik ürünü almayacağım.

- 3 harfli marketlere zaten uğramıyorum. diğer market alışverişini de artık yerel market ve bakkallardan yapacağım.

- ülker gibi markalar küçüklüğümden beri evimize girmezdi. şimdi daha da dikkat edeceğim.

- kahve desen zaten dokunuyor içemiyorum ama artık önlerinden bile geçmem.

- özellikle belli bankalardaki gereksiz kart ve hesaplarımı da kapatıyorum.

- televizyonla da aram hiçbir zaman olmadı. şu sıralar boş zamanlarımda daron acemoğlu'nun ulusların düşüşü adlı kitabını okuyorum, tavsiye ederim.

1458. 2025 yılına girerken başlamıştım bir nevi. Yine de alışveriş bağımlılığım ara ara nüksediyordu. Ta ki boykotumuzun başlangıcına kadar. 5 gün hiçbir şey satın almadım. 6. gün sadece temel ihtiyaçlarımı aldım, ki ciddi bir alışveriş sorunum var. Temel ihtiyaçlarımı alıp çıktım gittim evime. Alkollü içki tüketimim minimum. Mekanlara gitmiyorum, dışardan yemek söylemiyorum. Haftada bir gün temel ihtiyaçları alıyorsam alıyorum, sonraki günler hiçbir şey harcamıyorum. Muse konserinin biletleri için gün sayarken bugün ondan da vazgeçtik. Belki Muse da gelmekten vazgeçer kim bilir? Çok kıyafetim, çokça da kozmetik malzemem var. Bir yüz toniğimi alacağım, yanına 'Bir de şu serumu deneyeyim,' demeyeceğim. Dijital üyeliklerimi iptal ettim. Alışveriş uygulamalarındaki hesaplarımı sildim. Lüksü kedilerimin mamasında kullanacağım gerisiyle artık ilgilenmiyorum. Bizi hor görenlere tek kuruş kazandırmayacağım. Bu, sandığınız kadar basit değil, dalga dalga büyüyecektir. Ülkemi sevdiğim için buradayım. Bana düşman olanlara para kazandırmak için değil.

1457. ülkemizin girdiği süreç sebebiyle hepimizin dört elle sarılması gereken uygulamadır arkadaşlar. boykottur. alışveriş falan yapmayalım. bıktım vergilerimle ve paramla yandaş beslemekten. yandaş bankadaki maaş hesabımda her şeyi çekiyor ve binance'te tutuyorum. kalanı da nakit olarak alıyorum elime. hiç kimseye zırnık koklatmayacağım. keşke şöyle bahçeli bi evim olsaydı da organik tarım, permakültür ayağına hiçbir dış enerjiye de ihtiyacım olmasaydı. aldığımız nefesten vergi alan bu sisteme ve onların eğitimsiz torunlarına hakkımı asla helal etmedim, etmeyeceğim de. helal lokma yok size. anca nemalanmayı bilirsiniz. bunlara destek çıkan, umursamayıp alışveriş edenle de iletişimi kesip yalnızlaştırmak lazım. bakın görün 3 gün boykot edilince nasıl indirim yaptı hepsi. geçen senelerin bayram indirimleri bu kadar bonkör değildi açıkçası. millet alışveriş hesabını silmesin diye sitelerini kapattılar yahu! uyan türk halkı, bunlar bizi kandırdı onlarca sene, x fiyata satılabilecek şeyleri 3x fiyata sattılar. enayi miyiz hala bunlardan bir şey alacağız?

1456. son olaylardan sonra tüm alışveriş uygulamalarını silmemle birlikte elimden geldiğince katılmaya çalışacağım kampanya.

ana muhalefetin kısıtlı markaları kapsayan boykot çağrısı ve halk vicdanında gelişen genel direniş genel boykot kampanyası aslında ne kadar da hiç ihtiyacım olmayan şeylere arzu duyduğumu hatırlattı bana. hayır farklı yapıda başka bir ruja ihtiyacım yokmuş, sıkıştırılmış hali elimde mevcutken toz pudraya da ihtiyacım yokmuş. son anda kasada ürünleri okuturken sepete attığım ülker çikolataya hele hiç ihtiyacım yokmuş.. dışarıdan söyleyeceğim yemek yerine 10 dkda yaptığım ton balıklı salatanın hem mideme hem cebime ne kadar iyi geldiğini boykotta henüz 4. günümdeyken bile fark edebildim. 

gelecek bir buçuk hafta boyunca ekran karartma cezasına çarptırılan kanalın gazetesi ve temel gıda ve temizlik, kişisel hijyen ihtiyaçlarım dışında hiçbir alışveriş yapmayacağıma dair kendime söz verdim. herkese anlayacağı dilden konuşmak önemli.

1455. La bu benim meğer yıllardır yaptığım bir kampanyaymış. (Öğrencilik, yoksulluk) Bir şey değişmedi. Ama tabi daha dikkatli olmakta fayda var.

#boykott

1454. uzun zaman sonra ilk kez alışveriş merkezine gittim ve mangoda 4500 liraya elbise ve 1200 liraya düz tişört gördüm.

mango denen marka benim lisede haftasonu arkadaşlarımla hamburger yedikten sonra girdiğim, öğrenci harçlığımla tişört falan alıp çıktığım bir markaydı. şu an 31 yaşındayım ve etiketlerine bakarken içim acıyor. 

ben bu fiyatları kabul etmiyorum. bu artık döviz kuruyla açıklanabilecek bir şey değil, bu düpedüz fırsatçılık. 1200 liraya düz tişört satamazsın ya. sen nüfusunun yarısı asgari ücretle geçinen  türk insanına isveçte ingilterede danimarkada uyguladığın fiyat politikasını uygulayamazsın. 1200 liraya sattığın tişörtün sana maliyeti 200₺ bile değil. 700'e satsan da kar edeceksin ama hayır sen zengin avrupa ülkesinde kaça satıyorsan türkiyede de o kadara satmaya çalışıyorsun. burada daha düşük kar marjıyla satış yapmayı göze alamıyorsan siktir git, ben de senden alışveriş yapmıyorum. 

hem fırsatçı global markaları, hem yandaş türk markalarını boykot ediyorum  

#boykot 

1453. ay ortasında biten maaşım sebebiyle yıllardır zorunlu/otomatik katılım sağladığım kampanyadır. temel ihtiyaçlarda market-marka seçimlerimle de artık şahsıma kampanya kapsamında bir rütbe, rozet bişiler verilmesini rica ediyorum.