1. Son işyerimdeki 7.5 senelik çalışma hayatımın 6 senesi böyle bir adam ile geçti. Son 3 senesi aynı semte de taşınınca sabah akşam serviste de birlikte gider gelir olduk. Gerçekten çok tuhaf bir bağ oluşmuştu aramızda. Günün 12 saatini birlikte geçirince ister istemez sadece iş ile ilgili sıkıştığım noktalarda değil örneğin başım ağrıdığında ilk aklıma gelen onu aramak oluyordu, sonra yan masadan alevli ağrı kesici tabağı geliyordu falan.
Biz oldukça uyumlu bir çift olabilmiştik çok kavgamız gürültümüz yoktu ama arada benim tribe girip sağa sola “canımdan bezdirdi, gençliğimi soldurdu” gibi şikayetlerim, telefonunu açmamalarım, maillerine dönmemelerim oluyordu. Kendisi de aslansın kaplansın diye gaz verip çok güzel iş kilitlerdi sağolsun.
6 senenin sonunda her şeyimi koşa koşa gidip anlattığım adam “ben işten ayrılmayı düşünüyorum” bile demeden alttan alttan iş bulup istifayı basıverdi. Bastığım yer ayağımın altından kaymış gibi hissettim. Hep derdim zaten o olmazsa ben de giderim diye, istifa etmedim ama akabinde tamamen alakasız bir bölüme geçiş yaptım. Aynı bölümde çalışmak gerçekten acı vermişti çünkü.