yiyecek ve içecek sevgisiyle gurur duymak

1. bu kadar gurur başlığı açılınca aklıma bu da geldi :)

şöyle tipler olur hani:

- her gittiği yerde çayı ne kadar sevdiğinden bahseden kız, "ayyy şekerli mi içiyosun, tadı alınmaz öyle, ben günde 89 bardak çay içerim hep, çay diyince ben aklınıza geliyim :)))))) bikaç tane de tweet yazıyım çay hakkında kaç saattir yazmamışım. çay içen kadın şöyledir, böyledir, saçları çiçek kokar.

- aaa ben kokoreç çok severim, hiç tiksinmem :)))))) yani kafa kızım çok, hadi gel bol bol sakatat falan yiyelim, pes de oynarız. (zorla öğrendim valla belki böyle koca bulurum, öbür türlü olmadı)

-rakı içen kadın...

öyle bir kadındır ki,

taşı sıksa

suyunu çıkarır...

o suyu salatanın üstüne döker

öyle hamarattır...

seksidir de...

işte böyle kendilerine ait bir başarıları olmadığı için yiyecek veya içecekler üzerinden kendilerine kimlik kazandırmaya, bir sınıfa ait olmaya çalışan tipler. vayyy ya rakı içiyosun demek, hmmmm :)))))))) demek ki seksisin, hamaratsın ve en önemlisi kadın gibi kadınsın :)))) öğk kuscam.

2. (yazar: lacivertoje)'nin dedikleri yemek yeme sevgisi daha çok, ben bunla övünmekten bahsetmiştim. ki çeşitli yemekleri yemek de değil, tek yemekte ısrar edip onun üzerinden kişilik kazanmaya çalışmak (en çok rakı için yapılıyor son 2 senedir).

vedat milor bir gurmedir, gurmenin ötesinde adamın yemek dışındaki başarıları burdan uzaya gider. bu yüzden mütevazidir. kendisini şahsen tanırım, kokoreç girl'lerle, çay lover'larla aynı kıyaslamaya maruz kalmasına gönlüm razı olmaz.

3. Anaaa bunlar övünülecek şeylermiymiş dedirten başlık. Çayı kahveyi şekersiz içerim, bitter çikolata severim, rakı içerim ama bunlar bana hiç övünülecek şeyler gibi gelmedi. Aksine yaşlanıyormuşum gibi hissettiriyor, daha çok anneme benziyorum sanki. Lise sona kadar küçük çay bardağına 4 şeker atan biriydim. Kilo almamak için bıraktım şekeri bunun övgüsü mü olur? Biradan şaraba rakıya geçişimde 22 yaşıma falan tekabül eder ki öncesinde nefret ederdim. Yaşla birlikte insanın damak zevki değişiyor demekki.

Bu arada ben de özellikle Adanalı kankam sayesinde nasıl acı yemezsin nasıl et yemezsin lafına maruz kalıyorum. Bu sanki daha çok övünülecek bişey. Özellikle narin hanımefendilerin gücünü ispat etmesi acı cin biber.

4. ben bunun türk kahvesi resmi paylaşan kısmına takık bir vaziyetteyim. e bacım biz de içiyoruz, her gün içmesek de içiyoruz zaman zaman yani. o kadar olay yaratmaya oyhhh türk kahvesi qeyfiiii diye niye abartıyosun ki. ayrıca kafein bir bağımlılık, her gün kahve içmeden kendine gelemiyorsan bağımlısın demektir niye övünüyosun ki, alkolikler şarap koyup her gün içmezsem titriyorum yazıyolar mı? sev, iç ama hobi olarak yap bunları.

5. çayı kahveyi şekersiz içip, bunu defalarca belirtme ihtiyacı duyan insanlarda olduğunu düşündüğüm gururlanma...

yani, çayı/kahveyi şekersiz içmenin gururlanacak tarafı ne, düşünüyorum düşünüyorum bir türlü bulamıyorum.

6. "Dostlarla bilmemne keyfi" yazıp yiyecek içecek fotoğrafının yüklenmesi sonucu, "e hani dostlar nerede" diye sormama sebep olandır.

Boşluktaki "bilmemne" kısmına kahve gelir, mangal gelir, rakı gelir, kahvaltı gelir, iftar gelir.. ama fotoğraf karesine bir dostun yüzü bile zar zor girerken, fotoğrafın yüzde seksen beşini yiyecek-içecek kaplar. Tamam tebrik ederiz, kahve içiyorsun, yemek yiyorsun; ama eskiden insanlar yediği içtiği ile övünmeyi utanç kabul ederlermiş, keşke bu basit ama anlamlı görgü kuralı kaybolmasaydı.