çene ameliyatı

1. Şuan yaşayalı bir saat oldu. Anlatıp kimseyi korkutmak istemiyorum. Birçok ameliyat geçirmiştim ama sanırım en ağırı bu oldu.

Tanım: yüzü davula çeviren ameliyat çeşidi.

2. Benim bildiğim kadarıyla Çene ameliyatı sağlık açısından gerekli müdahaleler dahilindeyse çene cerrahı yapar. Ancak amaç çene estetiği ameliyatı ise plastik Rekonstrüktif Ve Estetik Cerrahı yapar.

Bu olayı tıpki "burun estetiğini kbb ci mi yapmalı yoksa estetik cerrah mı yapmalıdır" klişesine benzettim.

3. Maksillofasiyal cerrahtan cerrahi dersi almış bir diş hekimi olarak ve tezimi de cerrahi dersinden verdiğim düşünülürse benim de bu başlıga bir girdi yazmam farz...

çene ameliyatları çok geniş bir kavramdır. neden yapıldığına göre de yapan kişi değişebilir peki sorarsanız bize kısaca anlat diye:

*estetik amaçlı yapılanları genelde estetik cerrahları yapabilir fakat estetik cerrahları diş hekimleriyle hastayı konsülte etmeden yapamaz,çünkü estetik cerrahları diş ve destek dokuların egitimini ayrıntılı olarak görmezler bu yüzden o ameliyathanede diş hekimininde olması şarttır ki iki cambaz bir ipte oynamaz zaten bu tür ameliyatlar genelde olmaz neden derseniz estetikte bir problem varsa farklı yollar denir çünkü çok zahmetli ve ameliyat sonrası bakımı çok zordur. estetik bir problem varsa muhtemelen ortodontik bir problem de eşlik eder ve hasta zaten en baştan bir diş hekimine gelir,önce etken ortadan kaldırılır (dişler tel tedavisiyle düzeltilir sonra çeneyi yine diş hekimi cerrahı düzeltebilir).

*ortodontik amaçlı bir kaygıysa zaten çene cerrahı ve ortodontist beraber yukarda belirttiğim gibi hallederler.

*(gizlinot: aslında bu başlıkta yazmayı en çok istediğim yeri yazıyorum şu anda ) bir de ülkemizde çok az olan maksillofasiyal cerrahlar vardır kimler derseniz : ağız çene yüz bölgesi ve çevre dokularının estetik, plastik, rekonstrüktif, kozmetik ve ortopedik cerrahisi ile ilgilenen dişhekimliği eğitimi üzerine oral ve maksillofasiyal cerrahi üzerine eğitim almış; bu eğitim süresince plastik cerrahi, genel cerrahi ve genel anestezide rotasyonlarda bulunmuş bu konuda tam donanımlı hekimlerdir.(gizlinot: kısaca 20 dakikada alt çenenizi üstle yer değiştirecek beceriye sahiptir ) fakat az oldukları için çok komplike olmayan düzenlemeleri halen diş hekimliğinin üzerine çene cerrahisi okumuş kişiler yapmaktadır. sayılarının fazlalaşmasını temenni eder (yazar: victoria press ) e başarılar dilerim ;)

bir de cerrahi bölümü adı üstünde : ağız diş ve çene cerrahisi olarak geçer... umarım yazdıklarım yeterince açıklayıcı olmuştur. sevgiler :)

4. 16 gün önce olduğum ameliyattır.

ben tek alt çene oldum, çenem öndeydi. ameliyattan önce de sonra da çok araştırdım fakat bu konuda internette bilgi oldukça sınırlı. ben de 16 günlük deneyimimi paylaşayım belki faydalanmak isteyen olur.

ben devlet üniversitesinin diş hekimliği fakültesinde 3 yıla yakın diş teli tedavisi gördüm. daha sonra ise bahsettiğim gibi 16 gün önce ameliyat oldum.

ameliyattan önce ameliyat için özel bir tel taktılar. ameliyattan sonra bu tellere lastikler takarak çenemi kilitleyeceklerini söylediler.

ameliyattan 12 saat önce yeme ve içme kesiliyor. 

ameliyat günü doktorum bir aksilik çıkmazsa ameliyatın 3 saat süreceğini söyledi. ameliyatım 3.5 saat sürdü.

bildiğim kadarıyla benim ameliyatıma bir estetisyen doktor, iki çene cerrahı girdi.

tek çene ameliyatı olduğum ve kısa sürdüğüm için sonda takılmadı.

ameliyattan sonra anestezinin etkisinin geçip uyanmam 1.5 saati bulmuş. 

uyandığımda yüzüme buz tutuyorlardı. o gece hastanede kaldık. internette yazanların aksine benim mide bulantım vesaire hiçbir sorunum olmadı. 

ameliyattan birkaç saat sonra su, gece de meyve suyu içebileceğimi söylediler ama alınan serumların etkisiyle hiç aç hissetmiyordum, anestezinin etkisiyle de çok içecek halim yoktu uyur uyanıktım zaten sürekli. yarım bardak su ve yarım bardak meyve suyunu zor içmişimdir.

o gece sürekli olarak 5 dakika tut 5 dakika dinlen şeklinde buz kompressi yapıldı. 

ameliyattan sonra en azından anlaşılabilecek ölçüde konuşabiliyordum ve ağzıma pipet sokabilecek kadar ağzımı açabiliyordum. 

hiçbir ağrım olmadı. zaten dudaklarım ve aşağısı tamamen uyuşuktu. bu sebeple içilen suyu bile pek hissedemiyorsunuz zaten. 

yüzüm o gece ve onu takip eden 3 günde oldukça şişti.

sonrasında hastane çıkışı diş hastanesine gittik ve lastiklerimi taktılar. dişlerim kilitli olduğu için ilk 2-3 gün hem uyuşuklukla hem kilitli olmasından dolayı zor konuşuyordum. bir şeyler içmem de pipetle bile çok zor geliyordu.

anestezinin etkisi 2 gün devam etti. kendi başıma hareket etmem, lavaboya gitmem bile zordu.

doktorun verdiği gargarayı ilk üç gün uygularken çok zorlandım çünkü o uyuşuklukla ağzımda çalkalayamıyordum ve ağzımı açamadığım için midem bulanıyordu.

daha sonrasında anestezinin etkisinin geçmesiyle ve uyuşukluğun hafiflemesiyle çok daha rahatladım. çocuk fırçasıyla dişlerimin dışını fırçalamaya başladım. 

aşırı bir açlık vardı ki bu en zoru sanırım. hala daha var. sürekli sıvı alıyorsunuz fakat bu sıvı sizi doyurmaya yetmiyor. canınız peynir zeytin bile çekiyor bu baya zor gerçekten.

ameliyattan beri 2 günde bir lastiklerim değişiyor. lastiklerle konuşmaya iyiden iyiye alıştım. doktor 1 ayın sonunda lastikler için özel takılan kancalı telin ve lastiklerin çıkacağını söyledi.

bu işin en zor yanı aç kalmak. ben çorba severdim o yüzden pek korkmazdım ama sürekli çorbayla, sütle vs doyulmuyormuş. ben birinci haftanın sonunda pipetsiz kaşıkla hüpleterek de olsa içebilmeye başladım. iki gündür de çok minik ekmek içi parçaları doğrayıp yumuşayınca onları da çekebiliyorum. 

bunun yanında şişliğim azaldı fakat hala var. ilk bir hafta aşırı bir şişliğim, halsizliğim ve hareket edememe halim, bunun yanında bir de açlık vardı. işk bir hafta gerçekten zor geçti. şimdi işimi kendim görebiliyorum, şişliğimde yüzüme bakan birisinin kemikli bir yüze sahip olduğumu düşüneceği şekilde. 1 ayı bulur demişti doktor o yüzden acele etmemeye çalışıyorum ama insan bunca şeyi neden çektiğini en azından görmek istiyor. 

ben ağrıdan çok korkuyordum, ilk bir hafta sabah akşam ağrı kesici ve antibiyotik iğnem vardı (doktor hap verdi ama ben ağzımı ona alacak kadar açamamaktan korktuğum için iğne istedim) ve hiç ağrım olmadı. birinci haftanın sonunda aşırı bir kulak ağrım başladı ve hala devam etmekte. bunun sebebi bana yapılan tek işlemin çeneyi geri çekmek değil, orta hat bozukluğu sebebiyle biraz da sağa çekmeleri ve sağ tarafta yapılan fazladan işlemin ekleme baskı yapmasıymış. doktor bir süre sabret olur dedi. ağrı kesicilerle bu şekilde devam ediyorum. bunu hiçbir yerde okumamıştım ben mesela.

kalıcı hissizlikten korkuyordum. hissizlik ve uyuşukluk %40 ölçüde geçti diyebilirim. fakat doktor 6 aya kadar his kaybını öngördüklerini söylediği için şimdilik panik yapmıyorum. 

özetlemek gerekirse ameliyattan sonra 2. haftam ve konuşabiliyorum, işlerimi yapabiliyorum, hala sıvıyla besleniyorum, 1 haftadır kulak ağrım mevcut, çenemde hiçbir ağrı yok, doktorun önerisi üzerime hala 2-3 yastıkla yatıyorum ve yan yatıp çeneme baskı uygulamaktan kaçınıyorum. fazla başımı eğmemeye, basınçtan kaçınmaya çalışıyorum. şişlerim 3/10 civarında, şimdilik söyleyeceğim aklıma gelen bir şey yok. bu süreç devam ettikçe burayı editlemeyi düşünüyorum ki başkalarına da fikir olsun.

5. ben ameliyat olalı 21 gün oldu. internetteki kaynakların kısıtlı olduğu fikrine katılıyorum bu yüzden ben de kendi deneyimlerimi aktarmak istedim.

öncelikle ben de devlet üniversitesinin diş hekimliği fakültesinde tedavi oldum.

benim için ameliyat süreci ortodontik tedaviyle başladı. yaklaşık 4 yıldır diş teli takıyorum (gizlinot: evet, hala takıyorum). dişlerim ameliyat için uygun pozisyona geldiğinde birtakım kontrollerden geçtim (gizlinot: kan tahlilleri, anestezi testi). sonrasında ameliyat türüne ve tarihe karar verildi.

ben çift çene ameliyatı oldum. adından da anlaşılacağı üzere hem üst hem de alt çenemden. çift çene olmamın sebebi gerek estetik gerek fonksiyonel olarak yeterli verimin tek çeneyi ameliyat ederek alınamayacak olmasıydı. bunun yanı sıra çene ucum törpülendi ve orta hat bozukluğunun düzelmesi için alt çenem sola kaydırıldı.

ameliyattan önce bana da lastiklerin takılabilmesi için özel bir tel takıldı fakat bende çenemin tamamen kilitlemesi gibi bir durum söz konusu değil. ameliyat olduğum günden beri sadece iki lastiğim var. tabii ki bu hekiminizin karar vereceği ve hastadan hastaya değişkenlik gösteren bir durum.

bildiğim kadarıyla benim ameliyatımda estetik ile alakalı bir uzman yoktu.

ameliyat yaklaşık 5 saat sürdü. sonda bana da takılmadı. iki gece hastanede kaldım. aralıklı olarak soğuk kompres yaptık.

çıktıktan 3 saat sonra su ve meyve suyu (gizlinot: elma ve ananas suyu gibi)tüketebileceğimi ve yürüyebileceğimi söylediler. bu sıvıları şırıngayla aldım. yukarıda bahsettiğim lastik sayısının az olmasından ötürü isteklerimi anlatabilecek kadar konuşabiliyordum. dudak üstümde ve alt çenemde bandajlar vardı. bunlar hastaneden çıkana kadar kaldı.

internetten okuduklarıma göre ameliyat sonrasında bulantı ve kusma görülebiliyordu. bu ihtimal beni korkutuyordu. başıma da geldi. ameliyattan yaklaşık 4-5 sonra kustum. korkmamı gerektirecek bir şey değildi. zaten çenemde pek bir şey hissetmiyordum. sanırım bünye narkozu bu şekilde atıyor.

bütün bu süreçte çenemde ağrı ilk iki gün falan sürdü (gizlinot: benim için 10 üzerinden 7 olarak değerlendirilebilirdi). ilk iki gün yüzüm çok şişti. bir haftadan sonra şişlikler yavaş yavaş azalmaya başladı.

iki hafta antibiyotik kullandım. bunun yanında ağız hijyenimi hem dişlerimi fırçalayarak (gizlinot: cerrahi fırça ile) hem de dikişlerimi gargara ve serum karışımıyla yıkayarak sağladık.

beni çok zorlayan şeylerden biri baş ağrısı oldu. boynumdan gelen ağrılar, sürekli sırt üstü yatmaktan gelen ağrılar... ilk bir hafta bu konuda çok sıkıntı çektim.

sürecin zorlayan noktalarından biri de aç olmak kesinlikle. yaklaşık 15 gün şırıngayla beslendim. sürekli sıvı almak karnımı doyurmuyordu. üstelik dikişlerim vardı ve dikişler alınıncaya kadar süt ve süt ürünleri tüketmem de yasaktı (gizlinot: bunlar dikişlerde bakteri üretiyormuş). açlıktan bazen anlık tansiyon düşüşleri yaşadım. bu sebepten ötürü ilk iki hafta yanımda biri olmadan lavaboya dahi gitmem yasaktı.

alt ve üst çenede ikişer tane olmak üzere 4 tane dikişim vardı. benim dikişlerim kendinden eriyebilen türdekilerden değildi. bu yüzden alınması gerekiyordu. ikinci haftada dikişlerimi aldırdım. işte bu kısım benim en çok zorlandığım noktaydı.

dikişlerimi aldırdıktan sonra süreç nispeten daha kolay bir hal aldı. şişliklerim büyük oranla azaldı. artık yumuşak besinleri doğrudan yutmak şartıyla yiyebiliyorum. nispeten daha çok doyduğumu söyleyebilirim. çiğnemek ve ısırmak bir süre daha yasak. genel olarak kendimi daha iyi hissediyorum fakat hala halsizliğim var. ağrım yok. hala sırt üstü ve yüksekte uyuyorum. uyuşukluğum sadece küçük bir bölgede kaldı. onun da geçeceğini umuyorum.

özetle süreç oldukça uzun ve zorlu fakat sonucundan memnun kalacağımı düşünüyorum. zaman ilerledikçe burayı güncellemeye gayret edeceğim. merak ettiğiniz noktaları mesaj atarak sorabilirsiniz.

6. evet geri döndüm sevgili dostlar.

ameliyatımın üzerinden tam 6 ay geçti ve burayı güncellemek istedim.

ben üniversite öğrencisi olduğum için bir ay heyet raporum vardı. ilk bir aylık süreci evimde, ailemin yanında geçirmiş oldum. bu benim işimi kolaylaştıran şey oldu açıkçası. ilk bir aydan sonra okuyorsanız okulunuza, çalışıyorsanız işinize dönmekte sıkıntı yaşayacağınızı zannetmiyorum.

birinci ayın dolmasıyla beraber okuduğum şehre döndüm. yemek yeme işi beni en geren şeylerden biri olmasına rağmen zorlanmadım arkadaşlar. yumuşak şeyleri direkt yutma kaydıyla yiyebiliyordum. bol miktarda proteinli süt, çorba, pilav tükettim.

her ne kadar üçüncü aydan itibaren çiğneyebilirsin deseler de ben ikinci ayın ortası gibi yumuşak şeyleri biraz biraz çiğnemeye başladım. kendimi yoklayarak ilerledim süreç boyunca. her seferinde biraz daha sert ve katı şeyleri denedim. eğer yormuyorsa, ağrım olmuyorsa devam ediyordum.

üçüncü aydan sonra çok rahatladığımı söyleyebilirim açıkçası. ödemlerim de azalmış oldu. yemek çeşitliliğimde artmış oldu. gerçekten iyi ki ameliyat olmuşum dediğim anlar bu günlerde başladı.

altıncı aydan itibaren ısırma yasağımız da kalkıyor ama ben yine kendimi yoklayarak beşinci ayın başında yumuşak yiyeceklerden denemeye başladım. çok sert yiyecekler hariç çoğu şeyi de ısırabiliyorum artık.

kendimi zorlamazsam ağrım olmuyor. uzun süre aynı tarafın üzerine yatarsam biraz ağrım olabiliyor. ödemlerim de tamamen yok oldu.

his kaybı, uyuşukluk ile ilgili olarak hem operasyonu yapan cerrah hem de ortodonti uzmanım uyarmıştı beni. ufak bir noktada uyuşukluğum kaldı, evet. fakat zaman içerisinde durum iyileşti. belki birkaç ay içinde tamamen ortadan kalkar bilemiyorum. hayatımı zorlaştıran bir durum değil. o yüzden kafama takmıyorum açıkçası.

diş tellerim ise umarım önümüzdeki ay içerisinde çıkacak. ameliyatın üzerinden 6 ay geçmesi beklendi bende.

velhasıl kelam ben sonuçtan çok memnun kaldım. ilk bir ay, özellikle ilk iki hafta, zor geçse bile sonuca değdiğini düşünüyorum. merak ettiğiniz başka şeyler olursa mesaj atabilirsiniz.