çocukluk aşkı

1. 1. Sınıftada vardı sanki ama asıl çocukluk aşkım o değil. O sadece hoşlantıydı. 2. Sınıftan 5. Sınıfa uzanan bi serüvenimiz var. Çocukken çok rahat oluyodu her şey onu fark ettim. O yaşta bile uzun soluklu aşk yaşamışım. Doğuştan var bende yaralanma isteği. Neyse efendim aşık olduk o yaşta nasıl oluyorsa. Ciddi tatlı bi çocuktu saçlarını yapıyodu falan. Bende minnak bi şeydim. Şu an ki halimden alakasız. Saçlarımı örgü taç yapardı annem. Tabiki dantelli kısa çorap ve dantel yakalık. Evet hazırdım okula gidiyorum. Seviyorum ama kesinlikle yüz vermiyorum. Ne ilginçtir ki küçükken bu taktiği bilen ben büyüyünce saçma sapan hamleler yaptım. Neyse konumuz bu değil. Bir yıl sonra falan açıldı bana. İşte matematik dersi. Ama böyle açılma yok. Yamuldu seni seviyorum falan dedi bana. Ben bi gerildim aklınız durur. İstiklal marşına birlikte gidelim dedi. Tamam dedim el ele gidelim diyo. Ay beni sıcaklar basıyor. Kalpli kağıtlar falan romantiklik zirve. Hayır da diyemiyorum. baba korkusu bende fena halde iz bırakmıştı. Hep bu konuda tembihleniyodum. Ya ben küçücük çocuktum niye korkuttunuz ki bu kadar demek istiyorum şu an. Dedim annem notu buldu olmaz. Ama de ki pisicik için öyle mi diyor. Yılbaşı çekilişi yapıldığı gün okula gitmemişim. O da bana hediye almış. Ben de ağır saf. Kolye bileklik takıp öğle yemeğine geldim. Ayy bakın falan. Babam geldi sınıfa, Çağırdı onu. Suratına çarptı hediyeyi. Yazarken kendimden utandım ama durum aynen böyle oldu. O hediyeyi niye alırmış karşılığında bi şey istermiş. Yalnız yaşlarımız 9 10. Her neyse bizim sınıf lambaları kapatıyodu bi kere. Millet coşuyo böyle okulun en yaramaz sınıfı. Geldi beni duvara yasladı zorla öptü. Bi de onun arkadaşları da beni seviyodu. Onlar geldi ayırdı. Görüyorum yolda, o eski halinden eser yok şimdi. Öpme olayından sonra babam haklı olabilir miydi diye düşünmüştüm. Bu da böyle bi anımdır işte.

(yazar: Makeupfor)

2. ismi : burak

yaş: 7

sarışın,mavi gözlü çok tatlı bi çocuktu.

mektuplar yazar,kırılan kalpli kolyeler alır,erkekleri yanıma yaklaştırmazdı(öyle de sahiplenici) , bir keresinde suluğumdan içen çocuğu sağlam dövmüştü

okul çıkışı maçını en önde alkışlarla izlerdim,eve dönmek yerine konuşa konuşa minik mahallemizde kaybolurduk. korkunç hikayeler anlatıp,ardından sarılıp şaka yaptım,yok öyle bişey derdi.

sonra bir gün taşındılar.

geçen senelerde, nerden bulduysa facebooktan eklemiş,isimden tanıdım.

hiç abartmıyorum çocukkenki görünüşünden,yüz hatlarından dolayı kesin şimdi brad pitt'e benzemiştir diye hayaller kuruyodum,ne göreyim adam olmuş tarık mengüç.

Sanırım çocukluk aşkı benim için anılarda güzelmiş :(

3. Çocukluk aşklarının en önemli ve en güzel ayrıntısı saçını çekmesidir. Saçını çekiyorsa seviyordur. Ayrıca oyunlarda içten içe aynı takımda olmayı istemek, olunca sevinmektir.

4. bende hiç olmayandır. ne benim bir çocukluk aşkım oldu ne de bana aşık olup peşimde dolaşan. ha anaokulundayken öğretmenin 3 yaşındaki oğlu vardı, mert, habire beni öpmeye çalışırdı. ama sanırım bu tacize giriyor, nefret ederdim çünkü. :/

çocukluk aşkı yerine "gay best friend"im vardı benim o zamanlar. gerçi şimdi de var. (gizlinot: swh )

5. Gerçek ismini kullanacağım.

Yan komşumuzdu,Erkan. Yaşlarımız aynıydı ve kesinlikle çok aşıktık. Anaokulunda bile olmayabiliriz bayağı küçüktük.

Düşündüm de şu an yaşamak isteyebileceğim ne varsa onunla yaşamışım.

Gelinlikle damatlık giyip düğün bile yapmıştık, fotoğrafımız var düğün dansı sırasında. 

Aynı pozları verirdik, kesinlikle de çok yakışıklı bir çocuktu.

Bize aynı kıyafetler alınırdı, hatta örülürdü.

Yine de onunkini giyerdim. Nesquikli süt yapardı onun annesi bize.

Sonra ne mi oldu? Taşındık.

Acaba aklına geliyor muyumdur?

Onunla tekrar konuşmayı çok isterdim, ama cesaret edemiyorum çok utanıyorum. Nerede şimdi? Ne okuyor? Hayatı nasıl? Kardeşi olmuş duyduğuma göre, kocaman olmuştur şimdi.

Olur da bunu okursan birgün, ki sanmıyorum, seninle tekrar konuşmayı çok isterim

6. Komşumuza aşıktım ben de. Asla haberi olmadı ve böyle minnoş şeyler yaşamadık. O zamandan belliymiş gönül işlerinde yüzümün gülmeyeceği. Ama o kadar iyi bir insandı ki. büyüyüşüne şahit oldum üniversiteye gidene kadar aynı yerde oturduk çünkü. Esprili, sempatik, şeytan tüyü olan biriydi. Hala fotoğrafını görünce bir tuhaf olurum. 

7. küçükken kendinden büyüklere aşık olan bir ben miydim :(

en yakın arkadaşımın abisiydi. ben 5 yaşındaydım o lise 1'e gidiyordu :( imkansız gelmiyordu o zaman.

o okuldan geleceği saatlerde sokağa inerdim sokak başında beklerdim. köşeyi döndüğü gibi yokuş aşağı koşmaya başlardım. " vooollkkaaannn aabiiieeeeee" diye. kollarını açardı alırdı kucağına hemen beni. öpe öpe çıkardık yokuşu asfasdas. volkan abimle evlencem diye diye büyüdüm ben ya. ilkokul 3e kadar falan aşıktım.

sonra mahalleye gelen kendi yaşındaki bir kız kaptı elimden. kıza etmediğim de kalmadı. kafasına çöp attım. çorabını yırttım falan.

neyse sonra 3. sınıfta başka bir komşumuzun ankara'dan gelen yeğeni bana aşık olunca ben de hemen ona aşık oldum çünkü kalbim çok kırıktı:( 3. sınıfın sömestr tatilinde ve 5. sınıfa kadar her yaz ve sömestr tatilinde gelirdi. düzenli olarak tatillerde aşık olurduk. ay canım tuğrul ya napıyo acaba sarışın renkli gözlü falandı.

neyse sonra 5. sınıfta hayatımın aşkıyla tanıştım. kantinde poğaça alırken. o orta sondaydı. bana bedava 2. poğaçayı verirdi hep. üniversite 2.sınıfa kadar beraberdik. (gizlinot: seni hala özlüyorum sevgilim ve çok seviyorum)

ah yaa moralim bozuldu bak.

8. en küçükken olan benim erken başladığım anaokulundaydı o yüzden adı hariç hiçbir şey hatırlamıyorum ama ilkokul aşkımla garip bi hikayem var.

biz babalarımızın işi dolayısıyla bi küçük bir ilçede bulunuyoruz babalarımız tanışıyor annelerimiz görüşüyor falan biz de aynı sınıftayız onlar bizden bir yıl önce gelmiş o herkesi tanıyor beni de tanıştırıyor falan bende şeytan tüyü var hemen herkese arkadaş oluyorum bununla çok görüşemiyoruz ama bana bakıyor böyle uzaktan uzaktan neyse o sırada benim kapımda benimle ip atlamak, kovalamaca oynak isteyenler sıra oluyor asadfgh sonra yaz tatilinde zaten bi ucundan bi ucuna yürümek 20 dakika alan ilçede bütün sınıf arkadaşları yine bir aradayız bu bana bi şey söylemek istiyor ben heyecanlanıyorum bi yandan bu his ne ola ki diye düşünüyorum daha önce bildiğim bi şey değil neyse bana dedi ki biz taşınıcaz.

ben baya yıkıldım sonra ben seni seviyorum dedi koştu kaçtı yanımdan aşk hayatımın geleceği hakkında iyi bir ipucuymuş ben yakalayamadım. o zamanlar facebook falan bi şey yok taşınınca aşkımız bitiyor neyse en son görüştüğümüz gün isim söylerek topu attığın sonra onun dışında herkesin toptan kaçtığı oyunu oynuyoruz sürekli benim adımı söylüyor falan akşam oldu evlere dağılıcaz herkes vedalaşıyor bu sarıldı bana dedi bi gün geri dönücem asdfghj ulan seneye biz de taşınıcaz buraya dönme bulamazsın asdfghj

7 sene sonra ankara:

bi gün okuldan çıktım dersaneye gitmek için otobüse bindim nasıl yorgunum bu ters giden koltuklardan birine oturdum uzakta oturan biri de beni kesiyor. hey allahım dedim insanlarla yüzyüze oturmaktan nefret ederim ne bakıyon ulan deyip kavga edesim var çok ama yorgunum. neyse geldik kızılaya indim ben bu da arkamdan indi kızılay merkezi bi yer neticede ama bu bi adım gerimden benim peşimden geliyor insan hissediyor hazır ortalık kalabalık bi şey yapamaz şuna bi tane yapıştırayım diye bir döndüm ki o. böyle yanımızdan insanlar yavaş çekim geçiyor biz bakışıyoruz düşük bütçeli romantik komedi filminde gibiyiz. bi süre konuşmadan birbirimize bakıp sonra koşup sarıldık aasdfgh düşük bütçeli demiştim.

neyse gittik bi kafeye oturduk 5 saat durmadan konuştuk birbirimizin numarasını aldık 7 sene boyunca yediğimiz her haltı anlatık. 5 sene geçti üzerinden hala onu görünce seksek oynamak istiyorum. bak seni bulucam demiştim diyor çocukluk aşkıyla arkadaş olmak çok huzurlu bi şey. gece yarısına kadar oyun oynamak, ağaca tırmanmak, bisikletten düşmek çok güzel gerçekten.

yalnız bunun sonunu evlendik ve sonsuza kadar mutlu yaşadık olarak değiştirirsem gişe garantili bi romantik türk filmi olabilir bunu bi düşüneyim.

9. kreşte doruk, ilkokulda cüneyt ve ingilizce kursunda can. üçü de benim çocukluk aşklarım birini diğerinden ayırmamın imkanı yok. tip olarak çok farklı olsalar da, üçünün de tek ortak noktası çok utangaç olmalarıydı. yanlarına gidince kıpkırmızı olduklarını hatırlıyorum ya da üçü de kızaran tiplerdi bilemiyorum (gizlinot: ben bir şey yapmıyordum valla )(gizlinot: swh ). doruk ve cüneyt'le doğal nedenlerle ayrıldık, okul bitti çünkü. ama can, can yok mu yollar, mesafeler ayırdı bizi. ailesiyle birlikte ingiltere'ye taşındılar çünkü. ilk hayal kırıklığım, ilk aşk acısını onunla çektim. yalnız o değil de çocukken aşk hayatım daha renkli, daha bir hareketliymiş bir an onu fark ettim(gizlinot: lol).

10. Ahh ertuğrul ahh. Ertuğrul dediğime bakmayın, en az lisedeydi kendisi ben de bacak kadarım daha 5 yaşındayım. Anneannemin mahallesindeydi, biz de anneannemle yakin oturdugumuz icin surekli karsilasirdik. Mahalleye o girince kosa kosa ertugruuul der kucagina atlardim, okuldan donuyordu muhtemelen ama ben ne bileyim. Hala aynı mahallede oturuyoruz ve anneannem de aynı mahallede, arada görüyorum hala ahahahahah evlenmis cocugu da var hatta galiba, sevgilisi vardi kizin adini hatirlayamadim ama komsusunun kiziydi. Onunla evlenmisler. Ama buyudukce kekolasmis yahu simdi oyle diyorum tabi, onceden asiktim, takriben 15 sene önce (gizlinot: swh)