1. Çocukluğumun vazgeçilmez gazozu.
Mersin' de üretiliyordu. Ben çocukken babam kasayla alırdı, hatırlıyorum. Depozitoluydu. O kasa biter bitmez yenilenirdi hemen. Bağımlılık gibi bir şey olmuştu tüm ailede. Özellikle yazın duştan çıktıktan sonra içirirdi babam. Mersin' in nefes alınamayacak kadar sıcak yaz günlerinde ilaç gibi gelirdi.
Yalnız hayatımda içtiğim en efsane gazozdu. Fabrika kapandı sanırım. Ben de (gbkz: niğde gazozu) ' na tutundum.
uyumsuzdefnekaman