20 yaşından sonra abla olmak

1. Sevgili (yazar: balmlover) ukte vermiş 20 yaşında sonra abla olan biri olarak yazayım o halde.

* her şey annenizin size utana sıkıla ezile büzüle bunu söylemesi ile başlar.

* önce bi kahkaha atar sonra birden ağlar sonra bi daha güler sonra bi ağlar bi güler bi olsa ne güzel olur bi nasıl olur lan modunda ağlarken gülen saçma saatleri gögüslersiniz.

* sonra anneniz üzülmesin diye çok güzel olur iyi olur gibisinden 3 5 laf söylersiniz çünkü genelde her nasılsa yanlışlıkla olmuştur bu bebek. her gün 12 de yatiyosaniz o gün 9 da yatağa girersiniz.

* gerçek mi lan diye yüz bin tane soru aklınıza gelir. O sizin yasinizdayken 40 yaşında olacağınızı düşünürsünüz.

* sonra anne babanizdan bi iğrenme gelir. İkisini yan yana görünce bunu bana nasıl yaparsiniz bakışlarını hunharca üstlerine fırlatırsınız.

* ilk 2 3 gece yarı ağlamaklı geçer bunu arkadaşlarınıza bile söyleyemezsiniz.

* aklınıza 25 yaşında evlensem düğünümde 5 yaşında bi kız/ erkek dolanıyo olucak ve bu kim deseler gelinin kardeşi diycekler felan gibi yüz tane senaryo geçer.

Ta kiiiii....

* ultrasonda o topik kafasını görene ve kalp atışlarını duyana kadar.

*sonra ulan nasibi varmış bu dünyada ne olacak sanki der herseyi silip atarsınız.

* annenize ballı reçeli kahvaltılar hazırlarsınız.

* hamilelikle ilgili her şeyi ilk 15 gün içinde arastirarak öğrenmiş olursunuz.

* cinsiyeti belli olduktan sonra artık kendinize kıyafet makyaj malzemesi almak yerine 3 kuruş paranızı bile bebek kıyafetlerine harcarsınız ve dünyayı da alsanız size yetmez.

* yatağın üstüne aldıklarınızı dizip 2 saat seyreder hayal kurarsınız.

* annenizin karnına kafanızı koyup onla konuşursunuz hadi gel artık ablacim yeter ya muhabbeti.

* tekme attığında annenizden çok siz çığlık atarsınız.

* karın iyice büyüdugünde artık elinizde resmen hissedersiniz onu.

* doğuma yakın günler değil saatler bile uzun gelir tüm gündem bebektir.

* isim koyma muhabbetleri döner kime benzesin muhabbetleri döner.

* doğuma doğru uyku tutmaz kimseyi doğum olacağı gün o ameliyathane kapısında oturur ağlarsınız içeri giremezsiniz. Dünyanın en çaresiz anlarindandir.

Sonra....

* hemşire kapıdan kucağında viyak viyak ağlayan bi bebekle çıkar ve hemşirenin peşinden aglayarak koşturursunuz.

* içerideki lamba onun yüzüne gelince bile huzursuz olursunuz acaba canı yanıyor mu diye. Yüzünü gözünü kirpiklerini burnunu her şeyini incelersiniz.

* aşk o gün başlar. Gerçekten tarifsiz güzel bir duygu. Allahım iyi ki bunu bana yaşatmış. Ağlayıp abla diye geliyor şimdi kucak Yap diyosun sana kucak yapıyor eve geliyosun kapıyı annenin kucağında o da acıyor felan.

Üzülen varsa valla üzülmesin. Dünyanın en güzel hislerinden biri.

2. 20 değil ama 16imda abla oldum.

Annem söylediğinde ilkte ciddiye almadım,"hahahha çok komiksin ya" falan demiştim hatta.Ciddi ciddi yüzüme bakınca şoka girmiştim. Ilk birkaç gün tepki veremedim,annemi bu süreçte kırmış olabileceğimi hala daha düşünüyorum bazen. Annem hamileliğini midesi yüzünden zor geçirdiğinde ise ona kıyamıyordum.Yavaş yavaş kendimi alıştırmaya çalışıyordum ama asıl anladığınız yer o bebeği ilk gördüğünüz an oluyor.

İsim bulma faslı en güzeli bence,günlerce aramalar, aynı ada sahip olanlarla kıyaslamalar. Adını ben koyduğum için bizimkinin,ayrı bir gururum var dhdjmd

Bakıyorsunuz bir bebek yatıyor,sizinle gelecek eve o fikir bir garip oluyor.

Eve geldiğinde kucağıma ilk aldığımda kokusunu duyunca anladim ki dünyanın en tatlı şeyi bu.

Şimdi kendisi 5 yaşında bir ponçik,beni her gün arıyorlar annemin telefonundan. Uzak olduğum için eve o kadar çok özlüyorum ki onu,böyle videolarını izlerken bile gözlerim doluyor. Bir garip duygu ya ama şeye hazırlıklı olun. Sizin çocuğunuz sanması milletin dhhdjdkd ona ilk zamanlar sinir olurdum,şimdi gülüyorum hatta o da gülüyor.

3. Kardeş muhteşem bi şey hangi yaşta gelirse gelsin doğana kadar lan şimdi nerden çıktı nasıl olur dersin ama sadece bir kere kucağında uyusun o olmasa napardım dersin rüzgarın esme açısını ölçersin canından alıp onun canına katmak istersin.allah yokluğunu göstermesin yaş farkı ne kadar çok olursa o kadar çok evlat gibi görmeye başlıyorsunuz.

4. Arkadaşımın annesi o 20 yaşındayken bir kaza sonucu hamile kaldı. Doğum kontrol hapı kullanıyordu, artık atladı mı naptı. Aldıramam kıyamam dedi. Ama şok ultrasonda görüldü. Arkadaşım 21 yaşında üçüz ablası oldu, annesi de 40 yaşında üçüz annesi. 3 kız çocuğu. O dönem ağır depresyondaydı arkadaşım, anne olacak yaştayım diyip duruyordu. Şimdi o üç melek 6 yaşında, bu sene okula başladılar, arkadaşım da alıştı, kabullendi ama hala anneleri gibi davranıyor.

5. sevgili (yazar: dusperest ) uktemi doldurmuş ben de doldurayım kendi uktemi :). 20 yaşında abla olanlardanım ben de. o kadar güçlü bir duygu ki anlatamam yaşayan bilir bu hayatta en çok annesini babasını seven insanlardansanız ve kimseyi onlardan daha çok sevebileceğinizi düşünmüyorsanız 20 yaşında abla olana kadar bekleyin.

6. ben 12 yaşındayken abla oldum ve hiçbi zaman kardeşim olsun istememiştim beni zor doğurmuş annem ondan sanırım bişey olur diye ona ilk duyduğumda şok olmuştum ben hiç duymadım nasıl yaptınız demiştim adfsaga

şuan 16 yaşında ama o benim aşkım dünyanın en şımarık çocuğu sanırım ama olsun varsın şımarsın

7. Arkadasim 17 yasinda abla oldu hemde bu 5. Cocuk ve hatta bu çocuk yegeninden 6 yas kucuk asdfghjkkk

Ilk duydugumuzda kankiii dedik sizinkiler bi fenaymis doymadi senin baba cocuga, anan giremedi menapoza hahahsh zevzeklik iste

Ben 16 yasimda tutturdum kardes istiyirum diye ben 3 yasinda abla oldum ne anlayayim bebek sayılırim bende daha

19 olcam dshs yapmadilar babam 50 yasima gelmişim ne cocugu diyor 50 olunca hak verdim tabi

8. 12 yaşındaydım abla olduğumda.. O kadar çok istemiştim ki bi kardeşim olmasını... Şimdi dünya bi yana kardeşim bi yana..Abla kardeş ilişkisinin boyutu farklı oluyor eğer kardeşle aranızda çok yaş farkı varsa..Bi annesi de siz oluyorsunuz...Şimdi 15 yaşında.. Bana göre dünyanın enn tatlı kardeşi :)

9. 24 yaşındayım hala küçük bir kardeşim olmasını çok istiyorum tabi bu imkansız ama olsun isterdim yani :) 8 yaş büyük abim var, hayatta benim için en değerli insan. Oda bir kardeşinin olmasını çok istemiş sonra ben olmuşum, ben de çok istedim hep ama annem bu işin sonu yok her doğan kardeş istiyor dedi ahhaha.

3 küçük kuzenim hem kardeşim hem çocuğum gibi büyüdüler neyse ki o biraz hafifletti bende ki küçük kardeş açığını :)

10. İkinci kardeşim doğduğunda 21yaşıma gidiyordum. Erkek kardeşim doğduktan sonra çok üzülmüştüm kız kardeş istediğim için. Erkek kardeşimide çok sevdim ama arkadaslarımın hep kız kardeşleri vardı ve bende özenirdim. 

Annem hayatta doğurmam birdaha çocukla uğraşamam dedi ama birgün ben üniversitedeyken beni aradı ki hamileymiş. 

Çok üzüldü annem, 42 yaşından sonra çocuk mu doğuracağım diye ama kıyıp aldıramadıda. Şimdi küçük kardeşim evin içinde dolanırken “biz bu yokken napıyormuşuz” diye sorar :)

Bana gelince; ilk duyduğumda çok sevindim. Bir yıl sonra üniyi bitirip ailemin yanına gittikten sonra herşeyiyle ben ilgilendim desem yeridir. Ona baktıkça canım gidiyor sanki kendi çocuğummuş gibi bir his bence büyük yaşta abla olmak. Şuan biraz zorluyor tabi dillenmeye başlayınca yok beni dışarı çıkar, yok makyaj malzemelerini kırayım falan haha. Olsun be, çok şeker ki bu :)