1.
"yolun yarısı" diye tabir edilen yaştır. İstemsizce "ilk yarıda" yaşadığınız hayal kırıklıklarını ve "ikinci yarı" için endişelerinizi düşündürür. Doğum gününüz ilk defa her senekinden farklı geçer; mutlulukla hüzün arasında, umut bakımından hayli fakir bir doğum günü. (gizlinot: bkz. bugün ben) tabii yine de Allah ağız tadı ve sağlık versin. Tarifsiz duygular içerisindeyim ama tarif etmeye çalıştım sözlük..
2.
devirmedikçe hayatı anlamayacağınız yaş. ya da ben kendi adıma konuşayım şimdi neme lazım...
35 yaş bende öyle çok da kuvvetli duygular yaratmadı gariptir ki, çünkü o raddeye kadar zaten başıma gelenler pişmiş tavuğun başına gelmemişti. tek eksiğim 35 yaşına gelmekti, o da gözüme batmadı bile diyebilirim. mamafih 36 yaş için aynı şeyi söyleyemem... marilyn monroe'nun neden o yaşta intihar ettiğini anladım, kafayı kırdım. e eski sevgilimin de öldüğü yaş zaten, fazla bile yaşadım. etraftaki insanlar benim için endişeleniyordu, sonra 37 yaşında oldum, makul ölçüde yaşlandığımı kabul ettim de rahatladım. makul ölçü derken ne bileyim 60 değilsin işte gibi...
35 için yolun yarısı demişti şair ama o galiba 38 yaşında ölüyordu. içinizi karartmayayım da hayatın bir garantisi yok. o sebeple (gbkz: şimdi) yaşamaya başlamalısın. ite kaka bile olsa...
yaş gerçekten de bir rakamdır, en nihayet bu dünyaya yüzüncü bedende belki yüzüncü gelişim, ya da ben kendi adıma böyle hissediyorum, böyle inanıyor ve duyumsuyorum.
3.
yıllardır arayıp durduğum o ''denge'' yi bulabildiğim yaş oldu. saçma sapan dengesiz ruh hallerimden kurtulabilip nihayet olgun bir kadın-insan olmanın ilk basamağını aşabildiğim için çok mutluyum. bence çok özel ve güzel bir yaş.