aile

1. Nereye giderseniz gidin hep yanınızda taşımak zorunda olduğunuz iyi olanının cennet kötü olanının dünyanın en büyük en acı verici en çok yara veren en çok kişinin karakterinde dönülmez değişimlere sebebiyet veren kişinin resmen cehennemi olan bir kurum.

Siz onlara uydukça yanınızda olan insanlar topluluğu bir diğer deyişle . Çok nadir bu durumun dışında olan en azından bizim toplum için. Bu durumda kişinin yükü olmaktan başka bir şey değil bu kurum.en kötüsü de bu durumun farkında olmak dışına çıkmak için çabalamak.

2. Hayattaki en önemli ve değerli şey. Benim için tartışmaya açık değildir, hiç bir zaman da olmayacaktır.

3. benimkiler ne yapsam memnun olmuyor, keşke seçebilme şansımız olsaydı.

4. tanım: toplumun en küçük birimiymiş.  

benim için böyle tanımı biraz farklı bir olgu. 

benim bir kardeşim var. benden beş yaş küçük. sürekli kavga ederiz ama birimizden biri olmasa diğeri onu hep özler. 

annem babam var bir de. dördümüz bir aradayken yaşayamıyoruz, birbirimizle uyumlu değiliz. 

mutlu ya da stabil olduğunuz anlarda fark etmiyorsunuz, ailenizin ne kadar önemli olduğunu ve sizi ne kadar çok sevdiklerinden başka bir şey aklınıza gelmiyor. 

ancak ailenin varlığı kriz ortamında anlaşılıyor. en ufak başarısızlığınızda sizi bir hayal kırıklığı gibi görmelerinden anlaşılıyor değerleri. çocukken fark edemediğiniz ama nasıl da iyi dövülmüş olduğunuzu anladığınızda var oluyor değeri. işte aile, aile böyle bir şey benim için. iyi ki var. ancak düşünüyorum, onlar yerine başkaları olsa nasıl olurdu.

5. bana majör depresyonu hediye edendir

6. toplum tarafından sevme zorunluluğu olandır. ailenizi sevmediğinizi dile getirirseniz size sorunlu gözle bakarlar, yargılarlar. normal şartlarda oturup iki kelam etmeyeceğiniz insanlar sizi doğuruyor diye direk kusursuz kabul etmeniz ve yüzde yüz saygı göstermeniz gerektiğini öğütlerler. net cahillik belirtisi. anlamıyorum neden bu bir tabu? neden kimse aileyi eleştirilebilir ve hatta terk edilebilir bir şey olarak görmüyor? niye insanlar aile içi şiddet, psikolojik şiddete bu kadar kayıtsız? neden üreme faaliyetini gerçekleştirmiş diye bir kadın ve ya erkek otomatik olarak kutsal görülüyor? bugün sokakta, iş hayatında, sosyal medyada " ne iğrenç bir karakter ne sorunlu bir karakter" diye uzak durduğumuz insanlar doğum yapınca çocuk sahibi olunca o iğrençliklerinden uzaklaşıp içleri meleklikle dolduğunu mu zannediyor bu insanlar? yoksa temelinde " acaba çocuğum bundan etkilenip beni terk ederse" korkusu mu var? insanlar neden bu kadar sığ benim aklım almıyor. o kadar korkunç bir şey ki.

ailesini sevmeyeni sadece ailesini sevmeyenler anlar. zira tuzu kurular asla empati göstermez " ayyy inanmıyooorrooooom nasıl sevmezsiiiiiiiaaaan" diye aptal aptal tepki verirler. ve en çok bu insanlar can sıkar. ben bu toplumun aileyi sevme zorunluluğundan, hiç bir şeyi sorgulamayışından, aptalca şeyleri tabu haline getirmesinden nefret ediyorum.

7. özel günlerinizde yanınızda olması beklenir.

doğum günü , söz, nişan, düğün, doğum.

Allah önce sağlık versin. sonra vicdan ve insanlık versin.

8. her açıdan sizi destekleyen,motive eden bir bağ oluşumuna verdiğim tanımdır. Özellikle ablalarım, annem, babam yani bunları kimseye değişmem. Özellikle anne konusu benim hassas noktam. Allah korusun hepsine bir şey olsa bir tek annem kalsın derim. yaş ilerledikçe, anneye olan düşkünlüğüm gittikçe artmakta. Gerçekten bir annem olsun bana hiçbir şey olmaz. Hakkını hiç bir şekilde ödeyemem. kulu kölesi ol deseler olurum valla. Allah başımdan eksik etmesin, yokluğunu göstermesin. bin kere doğsam, aynı ailemi seçerim. ergenlik zamanım da bana bu kadar sevgiyle yaklaşan bir aile düşünemiyorum. Sen tüm aileleri koru tanrım. her şey için şükürler olsun!

9. Çok sevdiğim ama asla beraber yaşayamadığım... 

Annemi babamı ablamı abimi çok seviyorum. Bir araya geldiğimizde çok eğleniyoruz. Fakat birlikte yaşadığımız dönemler benim için kabus gibiydi. Çünkü açık görüşlü bir aileye sahip değilim. 20li yaşlarda giyimime,ilişkime,özgürlüğüme çok müdahale etmişlerdi. Giyin deyince aklınıza mini etek falan gelmesin. Bildiğin kısa kollu tshirt giymemi dahi istemiyor ve laf ediyorlardı. Annem tüm ev işini bana yıkıyordu. Babam asla evden çıkmamı istemiyordu. Ablam sürekli beni bunaltıyordu sürekli kavga cıkarıyordu. Üniversite döneminde ayrı yaşadığım icin çok mutluydum bir de evlenip kendi düzenimi kurunca çok daha mutlu oldum. Yani sağlıklı olsunlar haberleşelim ara sıra görüşelim ama bir arada yaşamayalım. 

10. Bazı insanların en büyük şansı olurken bazı insanların da hayattaki en büyük şanssızlığıdır.