alışveriş krizi

1. Dönem dönem bende özellikle kendisini far paleti alma krizi olarak gösteren atak. Tüm online alışveriş sitelerini talan ederek sakinleşsemde bazen aldığım oluyor. Zebramo’ya düzenli bakıyorum, ikinci el satan var mı diye. Bazende hiç bir şey almadan, bakmadan haftalar geçiriyorum.

2. Bu kriz bana genelde param olmadığı zaman gelir. Mesela bugün! Evren o kadar benden yana ki para harcamamı istemiyor. Bana kendi dilinde “tüketme!” diyor :) tüketmiyorum, sakinim. Krizi de atlatmak üzereyim.

3. özellikle canım sıkkın olduğunda modum düşük olduğunda deli gibi zorlayan durumdur. hele bir de cebimde üçbeş kuruş varsa acımıyor yardırıyorum. çok kötü çok...

4. Para biriktirerek aştığım şey. Mesleğe yeni başladığım için cüzi bir maaş karşılığı çalışıyorum. Maaşımın yattığı gün üçte birini vadeli hesabıma havale yapıyorum. Kalanın bir kısmıyla kredi kartı taksidi ödemek (yüksek bi meblağ değil), akbil doldurmak gibi zaruri harcamaları yapıyorum. Ay sonuna kadar idare edecebileceğim bir para kalıyor sonuç olarak. Alışverişe ayıracak pek bir şey kalmıyor, mecburen. Zaten her şey pahalı.

Alışveriş krizi gelmiyor mu geliyor. Ama alamıyorum çünkü yok, müthiş çözüm bence.

5. ocağa incir acağı dikendir. muazzam yenilikçi tanımımdan sonra derdimi beyan edeyim. benim alışveriş krizlerim sadece kitap bazlı oluyor. giriyorum kitap alışverişi yaptığım siteye (eskiden d&r'dı ama çok uzun zamandır sadece odakitap üzerinden alıyorum) aklımda ne varsa acımadan alıyorum (gizlinot: annem babam ödeyecek sanki. rahatlığa bak) bu ani yükselişin sonucu olarak elimde şu an, okumadığım tamı tamına 41 kitap var ve dağılımları aşağıdaki gibi;

- 6 şiir kitabı

- 26 roman

- 9 diğer (deneme, mektup, makale derlemesi vs.) 

ilk bakışta gayet hoş duruyor çünkü elimdeki kitap bitince yenisi için ertesi alışverişi beklememiş oluyorum ancak zararı daha büyük çünkü deli gibi heves ettiğim kitaba merakım geçmiş oluyor. az önce kitap bitirdim ve iki üç alışverişlik kitap arasından kendime okuyacak kitap bulamadım (bir nevi dolap taşarken donsuz gezmek). kendime de not düşeyim, elimdeki kitaplardan her kategoriden ikişer kitap eksilmeden yeni bir alım yapmayayım. (gizlinot: resmen kendime kıyamadım 6 kitapla sınırladım asdsfdbvs) umarım bu salak sulak işleri bırakırım.

6. Her avmye gittiğimde yaşadığım durum. Üstesinden gelmek için ihtiyacım olan bişey yoksa kredi kartımı evde bırakıyorum. Ve her ay harçlığımı aldığımda bir miktarını dolar ya da altına yatırıyordum ki harcamak için önce bozmam gereksin. Elinizde birikmiş para olduğunda zaten zamanla gereksiz şeylere harcamak istemiyorsunuz

7. Eskiden her avmde isim oldugunda gratise girer, indirimsizken ruj alirdim sebepsiz yere.Sanki her avmye girdiğimde birsey almak zorundaymisim gibi gelirdi,indirim donrmlerinde 80tlden asagi alışveriş yapamaz oldum.Artik en azindan renkli kozmetik almiyorum(ruj,far vb.)bakima yatiriyorum.

8. Doların artışıyla imkansiz gibi olan bir şey artık benim için

9. çözüm avm vs gitmemektir illa da gidilmesi gerekiyorsa tek gitmemektir.

Tek başıma alışveriş yaptığımda gözüm dönüyor. Yanıma birini alıyorum, coşmaya başlayıca dur diyen biri oluyor.

10. doların artışı ve ülkenin uzunca bir süredir güven vermemesi nedeniyle tam tersi bir psikolojideyim.. dün günlük ped ve aseton alırken bile bikaç yere girip fiyar karşılaştırması yaptım.. top coat alacaktım, aman ya salla zaten en fazla 4 gün dayanıyo ojeler dedim.. ev geçindiren ya da darda kalmış borçlu harçlı bi insan değilim.. ama ona rağmen kıtlık psikolojisine girdim... minimalizm akımına merak saldım bi süredir, bu gidişle cidden minimalist olcam..