1.
aşırı derece gerildim ben de bu kitabı okuduktan sonra. uzun süre etkisinden kurtulamadım dersem abartmış olmam . taciz anları midemi bile bulandırdı .orta kısımlarda bir yerde de atladım okurken sanıyorum , kendini çok tekrar ediyor gibi bir hissiyat oluşturdu ben de.
2.
hakan günday'ın ilk okunacak kitabı olmaması gerektiğini düşündüğüm romanı. Sayfalar arasında ilerledikçe, yazarla ilgili fikir edinmek için bu kitapla başlangıç yapmanın doğru olmadığını hissettim. güzel başlayan, zaman zaman çarpıcı noktalara temas eden, ama yazarın bir yerlerde bir şeyleri hep eksik bıraktığına kanaat getirdiğim bir romanı. kısaca kurgusu, olayların sıralanış örgüsü başarılı ama üslubunun sertliği ve kaleminden dökülenlerin birbiriyle örtüşmemesi yönüyle çok sevemediğim bir roman oldu, oğuz atay'a rağmen. kitabın en güzel yanı oğuz Atay vurgusuydu bana göre zaten.