azizler

1. Bu aralarki ikinci hayal kırıklığı film(gizlinot: Diğeri de 9 kere leyla idi). Üst düzey kadrosu (haluk bilginer, engin günaydın, binnur kaya, fatih artman, öner erkan ve dahası...), vavien'den sevip saydığımız yönetmenleri Taylan Biraderler ve bir başkadır ile aşık olduğumuz senaristi berkun oya ile ancak bu kadar kötü bir iş çıkarılabilirdi. Normal bir değerlendirmede 5,5/10 veririm ama bunca güzel insan varken yükselen beklentiyi karşılayamaması yüzünden 3/10 puan veriyorum.

Bir kere absürt bir şeyler var ama absürt bir film denecek kadar absürtlük yok. E ciddiye alabileceğimiz bir hikaye de yok. Yani daha doğrusu hikaye yok. Replikler akmıyor. Türk yapımların en büyük sorunu, iddia ediyorum ki bu! Replikler akmıyor; keyifli, doyurucu ve hazırcevap diyaloglar olmuyor. Birbirlerinin sözünü keserken bile kesmiyorlar, bekleyip öyle konuşuyorlar. Bu kısmen yönetmenin kısmen senaryonun hatası. Birkaç kopuk güzel espri haricinde bütününde bir mizah yok. Yönetmenlik de Görüntü yönetmenliği de vasat. Orijinal hiçbir yanı yok.

Spoiler (ama pek de spoilerlık yanı yok):

Film boyunca ne yaparak şaşırtacak, ismi neden azizler diye düşündüm. Önce karakterler aziz'in farklı yanlarının vücut bulmuş halleri mi diye düşündüm ama hayır, bunu gösterecek bir şey yok. Yalnızlık teması işlenmiş ama derinlikli bir yan yok. Ayrıca bir noktada işler erbil'in ekseninde dönüyor. Hatta kocaman erbil yazmışlar ekrana?? Bu da keyifli bir hikaye gibi olsa da hem amatörce anlatılmış hem de filmin içindeki yeri şüpheli. Erbil hakkında bu kadar şey öğrenmemize rağmen alp hakkında hiçbir şey öğrenmiyoruz. Takıntısının kaynağı neydi? Erbil'in aziz'e duyduğu sevginin kaynağı neydi ya da? Ayrıca Fatih artman'ı bu ara popüler oldu diye almışlar gibi, çok az var ama her zamanki gibi güzel oynamış. Orijinal karakter.

Bazı sahneler uzamış. Mesela aziz ve Cevdet neden dakikalarca erbil'in sigortası var mı diye ısrarla öğrenmeye çalışıyor? Peşpeşe masalarda, aynı kurumsal şirkette ve muhtemelen aynı pozisyonda çalışan üç beyaz yakalısınız. Çok büyük ihtimalle sizin sigortanız varsa erbil'in de vardır, sizin yoksa erbil'in de yoktur ki yine büyük ihtimalle üçünüzün de sigortaları vardır.

Bir de bu sanatsal bir eleştiri sayılmaz ama sadece artık çok sıkıldığım için yazmak istiyorum. İrem sak-engin günaydın ve Gülçin Santırcıoğlu-haluk bilginer çiftleri olmuş mu allah aşkına? Bu aşırı fazla yaş farkları artık beni çok rahatsız eder oldu. Sürekli çok yaşlı erkek genç kadın görmek istemiyorum. Gülçin Santırcıoğlu, engin günaydın'dan bile genç...... Sanırsınız özcan deniz dizisi çekiyorlar swh.

Filmde sevdiğim tek tük şey vardı. çocuğu psikologa götürdükleri sahne çok iyiydi. Üzgünüm ama çocuğunuz denyo lafı pek çok kişiye söylemek istesiğim bir laftır. Bu arada orada da okan yalabık var <3

Spoiler sonu.

Evet, kısacası "yahu bu iyi oyuncular çok mu ucuza gidiyorlar, böyle filme böyle kadro ne alaka" dediğim, hikaye anlatıcılığında eksiklikleri olan ve gerçek dışılığı da absürtlüğü de yetersiz kullandığı için tarz haline getirememiş bir netflix filmi. Bi dahakine daha güzelini yapın, e mi?

2. Bu netflix'n yatacak yeri yok cidden. Güzelim oyuncuları alıp toplayıp bomboş film çekiyorlar. Hayır ben dokuz kere leyla mıydı o filmin hayal kırıklığıyla buna çok düşük beklentiyle başladım. Hatta tek beklentim öylesine izlemelik güzel bir film izlemekti. Gidişat gene dokuz kere leyla'ya göre daha güzel. Bir merak hissi uyandırıyor ama hiçbir şey olmuyor film boyunca doğru dürüst ve sonunda da hiçbir yere bağlanmıyor. Ee ne alaka diye kalıyorsun. 

3. Zor bitirdiğim, bir anlam veremediğim film.çok sıkıldım izlerken neyse dedim Haluk Bilginer için devam ediyim, belki sonu guzeldir.eh iste sonunda da çok toparlayamadan bitti.

Spoiler :

Hele o azizin yeğeni olacak çocuk hayatta gördüğüm en itici çocuk rolü heralde, boğasim geldi.

İrem sakin tek repliği olan cümleyi bin defa söylerken de ağzının ortasına vurma isteği uyandırdı.Teşekkürler.

4. aynı şeyi mi izlemiyoruz bilemiyorum ama ben bu filmi beğendim. bir kere herkesin dediği gibi kadrosu çok iyi. senaristi berkun oya, bir başkadır'ın da senaristiydi. daha önce de devlet tiyatrolarına bir oyun yazmıştı şimdi ismini hatırlayamadım, onu da çok beğenmiştim. yönetmenliğini taylan kardeşler yapıyor, çok meşhur zaten işleri onların da. ben bu isimleri zaten beğeniyor ve seviyordum. bence bu filmlerin beğenilmemesinin sebebi izleyicilerin beklentisi. galiba artık yavaş akan, heyecanlı bir senaryosu olmayan filmlere tahammül edemiyoruz. dikkat süremiz zaten çok kısaldı anlıyorum ama bana kalırsa film katiyen sıkıcı değildi. film incelemesi yapmak istemiyorum ama merak edenler için söyleyeyim çok abartısız bir yalnızlık filmi bu film. tipler çok gerçek karakterlerin biraz karikatürize edilmiş hali. hepsi bir yerden tanıdık. 4 kuşak erkek hayatının da yalnızlığı işlenmiş. hiçbir ayrıntı dramatize edilmemiş, mahsun kırmızıgül olsa bu sahneleri arkasına uzun hava koyarak 25 dakika çekerdi dediğimiz sahneler dahi. sıcak, gerçek, samimi, hem komik hem hüzünlü bir film. çocuk oyuncuya ise ağzım açık bakıyorum gerçekten muhteşem performanslar sergiliyor. ezcümle ben konuya da işlenişe de oyunculuklara da (gizlinot: e zaten) bayıldım. 7/10 denir herhalde. 

5. Kadrosuna rağmen sıfır beklentiyle izlediğim ve yorum olarak sadece "ne izledim ben şimdi?" diyebileceğim netflix filmi

6. sinema bilgim çok az, o yüzden atıp tutamayacağım ama sanırım absürd filmler sırf absür diye yapılınca olmuyor. başka bir anlayışla, perspektifle supplement edilmesi lazım (evet türkçesi varken yabancısını kullanmaktan gocunmuyorum). yoksa sadece saçma kalıyor. kötü bir film değildi bu arada, absürd de değildi tam, ben hikayeleri beğendim, absürd olma hevesini anlamadım. hani absürd filmlerde gerçeğe öykünen bir yer olur, bu filmede absürde öykünen bir yer vardı sadece. neden vardı? ne gerek vardı? absürd ögenin kendi başına manası yoktu, yani manasız olması gerektiğinin farkındayım ama o boşluğu da yaratmıyordu. daha çok absürd kısımların çoğu karakterlerin bilinçaltının temsili gibiydi. hikayeye ait absürdlük yoktu aslında yani, hikayeler gayet lineerdi hatta. kısacası filmi nereye koyacağımı bilemedim ama bir genius eseri gibi olduğundan değil, hiç radikal olmayıp radikal taklidi yapmaya özenmesinden.

7. berkun oya ve taylan biraderlerin yazıp yönettiği film. kadrosu oldukça güçlü. kara mizah tarzında olan filmi beğendim. eksik noktaları vardı elbette ama bence gayet izlenebilir bir film. engin günaydın'ın oynadığı karakter, ablası, yeğeni oldukça başarılıydı. her ne kadar haluk bilginer'in ve engin günaydın'ın karakterini izlesek de ben biraz da fatih artman ve öner erkan'ın karakterlerini de izlemek isterdim.

******spoiler******

yeğeni doktora götürdüklerinde okan yalabık "çocugunuz tam bir denyo" sahnesinde çok güldüm

*****spoiler*******

8. Beğendiğim bir film oldu açıkçası, konunun absürd işlenişi de iyiydi, kamera açıları da zevk verdi, dekorlar ve renkler de güzeldi bence.. 7/10 bir film, ne büyük beklentiyle izledim ne de olumsuz önyargıyla.. Sıradanlıktan uzak, insana kendi yalnızlığınının hangi boyutta olduğunu sorgulatacak bir kurgudaydı.

Bir dee Kamuran(gizlinot: Binnur Kaya)'ın küpelerini çok beğendim(gizlinot: kalp), keşke benim de olsa o küpelerden

9. *** spoiler uyarısı***

kafamın içinde şu cümle yankılanıyor: "hiç çıkarmayacağım dedin, e kolye nerede?" lanet olsun, bir türlü susmuyor arkadaş!

filme dair en beğendiğim şey "denyo" caner oldu. büyümüş denyoların nasıl ailelerde yetiştiği, nasıl çocuklukları olduğu hakkında ipuçları vermiş. çocuk dayısını boğazlıyor, anne-baba hala "seni çok seviyor dayısı" modunda. çocuk oyuncu harikaydı bence, birçok yetişkin oyuncudan daha iyi bir performans sergilemiş.

bir sürü yalnız izliyoruz. patron yalnız, çalışanlar yalnız. kimse kimsenin zerre umrunda değil. hasta ziyaretine diye çıkıp köfte ekmek gömüp çay içen bir başka bencili izliyoruz. evine çökmüş akrabalarına kalkın gidin diyemeyen, dırdırcı sevgilisinden ayrılamayan bir adet de aciz... tüm bu karakterler, olaylar beni bunalttı. huzursuz oldum. sanki ben yaşıyormuşum gibi, zavallı hissettim.

beğendim mi beğenmedim mi bilemiyorum. ama sırf denyo için bile izlenir diyorum.

10. Türk sinemasının absürd komedi/kara mizah konusunda daha çok çalışması gerektiğini gösteren 2021 yılı yapım. Kadro ve doğal olarak oyunculuklar da güzel, anlatılmak istenen de güzel aslında. Ama bunu iletim yöntemi yetersiz kalıyor. Bir havada bırakılmışlık ile sonlanıyor.

-spoiler-

yeğenin denyo olduğunun açıklandığı sahnede aklıma ilk gelen bir zamanlarki college humor skeçleri oldu açıkçası. ama çocuk oyuncunun hakkını vermek gerek kesinlikle.

(link: https://www.youtube.com/watch?v=PaghIdSJKvQ&ab_channel=CollegeHumor college humor basic bitch)

(link: https://www.youtube.com/watch?v=9V7nQrtMQEw&ab_channel=CollegeHumor college humor basic bro)

-spoiler-

çerezlik film olarak izlenebilir.