babadan dayak yemek

1. yemeyen sayılıdır diye düşünüyorum. Anneden daha az döverler, dövdüğü zamanda tam döverler. Bir de çok önemli yaramazlıklar babaya devredilir ki korku daha fazla olsun. Annenin vurduğu gibi gül bitmez, bildiğin morartır.

2. Hiç yemediğim dayaktır.

Babamla o kadar yakın değildik aramızda beni dövecek yakınlık yoktu. Aynı şekilde sevecek yakınlıkta yoktu.

Annemle babamla beraber büyüdüm yanlış anlaşılmasın. 18 yaşıma kadar babamla aynı evde yaşadım ama bana tokat atmak, vurmak şöyle dursun sesini bile yükseltmedi.

Ama annemi dövmüşlüğü vardır beni dövse daha az canım acırdı sanırım.

3. bugüne dek fıske vurmadı ne bana ne anneme. fakat benim en ufak hatamda acımasızca uyguladığı bir yöntemi vardı. dayak yeseniz, morluklarınız iyileşse dahi bu yaptığı şeyin acısı, üzüntüsü geçmezdi. yüzümüze bakmaz, yokmuşuz gibi davranır babam.

gerçekten en ufak bakın, mesela sorduğu şeye bilmiyorum baba diyin. buna sinirlenip peki diyerek sonra haftalarca yüzünüze bakmaz. sorduklarınıza cevap vermez, hapşırırsınız çok yaşa demez. siz dersiniz ona, o hapşırdığında, duymazdan gelir. koyduğunuz yemeği/tatlıyı yemez. ihtiyacınız olur, gidemezsiniz. kardeşimin beni arayıp arayıp abla babam hala yüzüme bakmıyor, napıcam artık yeter diye ağladıkları çok oldu.

babamdan gördüğüm en son sevgi 2-3 yaşımdayken çekilmiş fotoğraflarımızda kalmış olmasa keşke

4. Hayatımda annemden de babamdan da hiç dayak yemedim.en sinirli oldukları anlarda bile benim çocuk olduğumu ve güçlerimizin eşit olmadığını unutmadılar. Dayak yemiş olanlarınız için çok üzüldüm o küçük haliniz beni bile üzerken gözünün önünde bi anne babayı nasıl üzmez anlayamıyorum.

Babam anaokuluna gitmek istemiyorum diye inat ettiğimde beni anneme doğru itmişti ben küçükken, hala pişmanlığını yaşıyor.baba olmak bence budur.canınız yanınca canı yanmayan baba sadece çocuk sahibi olmuş erkektir.

Bir de benim annem ve babam da kendi babalarından dayak yememiş o yüzden kişi nasıl yetiştirilse ona dönüştüğünü düşünüyorum.farkı bildiğimizden sizlerin zinciri kıran iyi birer ebeveyn olacağınıza inanıyorum.

5. babamdan değil ama zamanında annemden çok dayak yedim. öyle çok yaramaz bir çocuk değildim ayrıca sessiz sakin kendi halinde hatta kendi kendime ben çocuklarıma hiçbir zaman böyle davranmayacağım diye aklımdan geçiriyordum. bazen de evin içinde saklanma yerim vardı oraya saklanır annem ölsün diye dua ederdim.