bayram sevmeyen insan

1. (bkz: Chandler bing)

2. üzülerek söylüyorum ki benimdir. bayram benim için bencil ve densiz akrabaları görmek ve sevmediğim insanları aile tanışıklığı faktöründen evde misafir etmek ve ailemin "bayramda küslük olmaz" klişesini abimle sahte bir şekilde bayramlaşarak geçirmekten başka bir anlam ifade etmiyor. bayram benim için tamamen "ayıp olmasın..." diye kutlanan bir şey. çocukken ailede gerginliklere sebep olmuş olan,sevmeyi dileyip,nefret ettiğim olay.

3. bayram seviyorum (hangi dinin bayramı olursa olsun bayramlar özeldir. Biraz nostaljik bir tarafım da olabilir.) ancak ekonominin gittikçe battığı bir ülkede 9 günlük resmî bayram tatilini anlamsız buluyorum. İsveç, Norveç gibi gelişmiş İskandinav ülkelerinde olsa halk sokağa çıkar böyle uzun resmî tatile isyan ederdi.  Elbette ki insanlar dinlenmeli ancak aynı anda iş yerlerinin kapanması ekonomiyi zorluyor. Keşke çalışan bireyler istedikleri zaman izne ayrılabilse. (Kalabalık olması sebebiyle bayramlarda  bir kez deneyimlediğim üzere tatili tercih etmiyorum.)  Ayrıca azınlıkların bayramlarında da onlara da izin verilmeli diye düşünüyorum. Bayramları devlet olarak sadece tek boyutlu düşünüyoruz ne yazık ki. (Kendimi bu dine ait görüyorum diye bütün bir toprak parçası bu dine aittir burası böyledir bayramı da budur demek derebeylik dönemi lafları, günümüz dünyasında bence geçerliliği Yok. ) Sözün özü hangi dine ait olursa olsun bayramlar hatırlanmaktır, unutmamaktır klasikte olsa küslerin barışmasıdır. 2000’li yıllarda asla geçmişin nostaljisinde bayram kutlayamayız ama hala birilerini unutmadığımızı gösterebiliriz. Sevdiklerinizle mutlu bayramlar. 

Düzeltme : imla hataları düzeltildi, yine de herkese eşit yaklaştığım hümanist bayram mesajına gelen eksilere biraz şaşırdım. 

4. bayramın sevilecek ne tarafı olabilir ki diye düşünen insandır. haklıdır da. sıkıcı ziyaretler, samimiyetsiz akrabalar ... bayramın güzelliği; tatil olması ve bol çikolata, tatlı yenmesi.

5. Birbirine bağli , huzurlu , şen sakrak bir kalabalik aileniz varsa bayram tatlıdir.Ancak kopuk baglariniz , dedikoducu akrabalariniz ve benimkiler gibi bayramdan bayrama zoraki karsilasmalar harici gormediginiz,sesini duymadiginiz kuzenleriniz varsa iskencedir.Bana kalirsa o bayram sevgisi tam bir sans meselesi

6. Herkes samimiyetsiz akrabalardan yakınmış, bu yüzden sevmediğini söylemiş. Ama ben bunu bile bulamayan bir insan olarak seviyorum, samimiyetsiz olsun sonuçta akrabayız hepimiz, bu olayı samimiyetsiz hale getirenler de bizleriz.

geleneksel sayılmayacak bir ailede büyüdüm, ailem birinci derece akrabalarının bile bayramını zor kutlar, her bayram tatile otele kaçmayı ister ama ben bu ailede büyümüş olsamda böyle değilim ve resmen hasret büyüdüm akrabalık ilişkilerine, şimdi de gene akrabaları bir arada tutmak benim görevimmiş gibi herkesi arayıp soran, bayramını kutlayan ben oluyorum, ben konustuktan sonra zorla babama anneme veriyorum telefonu. Ama ilk arayan ben oluyorum genelde Çünkü ben içten kutluyorum, o akrabalarımında en azından benim için içten olduklarını düşünüyorum. Bayramlarında kişilerin bağını kuvvetlendirmesi nedeniyle gerekli olduğunu düşünüyorum. Yine de sevmeyenlere de saygı duyuyorum. 

7. sevdiklerimin çoğunu kaybettiğim,akrabaların sürekli kendini öven samimyetsiz tavırlarına sırf bu nedenle maruz kaldığım için sevmiyorum artık bayramları

8. Benim bu. Akrabaların hepsi sinir bozucu, tatile gidebilsem de kaçsam keşke.

9. Bayram yaşayamamış insan olabilir 

10. bayramları sevmiyorum. çünkü aklıma bir önceki alınan bayramlığı giyen çocuklar geliyor. durumu iyi olan akraba çocuğu yeni parlak ayakkabısıyla hava atarken, durumu olmayan kuzenin eski ayakkabıları.

bayramları sevmiyorum. şeker toplarken bile birbirini ezen, açgözlü ebeveynlerin yetiştirdiği bir örnek çocuklar. daha bugün gördüm ellerinde eczane torbaları; benimki senden fazla, en çok ben topladım diye ezip duruyorlar birbirlerini.

bayramları sevmiyorum. ailede eksik olunca daha bir vurgulanıyor bayram günleri, o da olsaydılar artıyor.

bayramlar sanki sorgu sual yeri. herkes meraklarını gidermeye geliyor, bayramlaşmaya değil. kendi çocuğunu anlatıp duranlar. yok şu sınava girdi de şunu bekliyor da. hiçbir zaman gelmeyen insanların bayramda ziyaret etmeleri bana ikiyüzlülük gibi geliyor. 12 ayın hiçbir günü ailesini ziyarete gelmeyen evlat lütfetmiş de bayramda gelmiş. evladın sokakta, şenlik gibi karşılanması beni daha da üzüyor.

bayram sevmeyen insan, toplumun tuhaf gözle bakacağı düşüncededir. biraz hassas olan bu insanı da anlayabilir.