böcek fobisi

1. diğer adı 'entomofobi' olan bir çeşit fobi.

Maalesef hayatınızda başınıza gelebilecek en kötü şeylerden biri.

Hayatı bazen dayanılmaz kılar. Çünkü gerçekten 'heryerdeler'. Minik versiyonları saçlarınızın arasında, büyükleri tuvaletlerde, mega boylar duvarda, bazen perdelerin arasından bir anda fırlayıveren türler.

Hatta benim ki öyle bir hal aldı ki, örümcek ağından dahi korkuyorum. örümcek ağı benim için örümceğin orda olduğu gerçeği demek. var demek ki örümcek, çıkabilir her an.

Çimlere oturamam. Orası böceklerin evi diye. böcek çıkabilir. solucan çıkabilir. hadi görsem bir derece, ama bana temas ettiği gerçeği?

Kendilerini gördüğümde ne mi yapıyorum. Koşarak, bağırarak uzaklaşıyorum. Gerçekten benim için dayanılmaz bir şey onlarla karşılaşmak. Düşününce çok saçma, dünya insanalrın değil. ama elimde de değil maalesef.

not: hatta şu an bunları yazarken kaşınıyorum. kafa derimi yolasım geliyor.

not2: öldürmeyin süslüler böcekleri ama. siz onların yaşam alanındasınız, onlar değil.

ukte sahibi: (yazar: kitiarauthmatar)

2. Mevsim dolayısıyla hepsi uyandı, her yerdeler. Bahsedilen huzursuzluktan bende de var, dışarıda gördüğümde fazla etkilenmiyorum ama ben. Ancak evde gördüysem def edilene kadar mümkün değil uyuyamıyorum üstümde başımda gezindiğimi düşünmekten. Doğada özgürce takılsınlar ama lütfen evimden uzak dursunlar.

3. odanın bir yerinde gördüğüm böcek kafamı çevirdiğimde yerinde yoksa biraz bana da olan fobi.

tek bir böceğe fobim var; o da yazları peyda olan yeşil, kötü kokulu namı-ı diğer osuruk böceği. evde tüm odalar dururken, perdeyi ve tülü sıkıca kapatmama rağmen yine her gün gelir benim odama girer. kovarım, bir daha girer. bir gece, masa lambasını açık unutup uyuyakalmışım, çat çut zzz zzzz seslerle uyandım, bi' baktım yine bu. helikopter misin be sen, bu nasıl bir ses. yine başka bir gün perdeye konmuştu, dışarı atayım derken t-shirt'ümün içinde bulmuştum kendisini. ondan sonra bana olan oldu zaten.

4. Yalnızca sinek ve karıncalar hariç hemen her türünden anormal derecede rahatsızlık duyuyorum. En birinci sıraya da hamam böceklerini ve kırkayağı koyabilirim. Daha sözünü ederken bile yüzüm burüstü, sanki üzerimde yürüyormuş gibi kalbim çarpmaya başladı. Çevremdekiler böcek gördüğümde çığlık çığlığa anırırcasına bağırmamı asla anlayamıyor. Onlara göre ben her şeyi abartıyor ve show yapıyormuşum. Bir bilseler bayılacak kadar ürperip tiksinti duyduğumu. Bir yandan da biliyorum ki o böcek kendinin farkında dahi değil, o da korkuyor zaten ama engel olamıyorum işte.

Edit: bu girdiyi yazdıktan 5 dk sonra kafamı kaldırmamla beraber tavanda parmak büyüklüğünde kırkayağı görmem bir oldu. Çığlıklarla birlikte olduğum yere kitlendim. Neyse ki annem yetişti. Hala kalbim çarpıyor. Kabus gibi

5. karınca dahildir ki her türlü böcek çeşidinden ölümüne korkarım,tiksinirim.öldüremem bi de.gördüğümde avaz avaz bağırır, olduğum yere çakılırım taaa ki biri gelip beni kurtarana kadar (gizlinot: swh)

hayır öldürmeye de korkuyorum,akrabaları, arkadaşları gelip intikam alır diye.

işte bunlar hep korku filmlerinin halt yemesi sözlük (gizlinot: bazıları abarttıgımı düşünebilir ama çok korkuyorum çoook)

6. bu gece kendimde olduğuna kanaat getirdiğim fobi çeşididir. nasıl sahip oldum inanın bilmiyorum zira ben karıncaları besleyen,yılana dokunmuş bir çocuk ve ergendim. kısa süre önce çay içmeye oturduğum bir yerde kucağıma bir hamamböceğinin geldiğini annemin panikle uyarmasıyla farkettim ardından da istemsizce küfür etmeye başladım. coolluğumdan hiç bu kadar ödün verdiğimi hatırlamıyorum. bir 20 dakika önce birden gözüme takıldı duvarımdaki siyahlık,uzağı göremiyorum evde de gözlük takmayı tercih etmiyorum.yavaş adımlarla yanına gittim çirkin bir böcek mi yoksa masum bir ev kelebeği mi diye (gizlinot: türcü beautykiller ) . masum bir ev kelebeğiymiş. açtım camı aldım peçeteyi veleti dışarıya atmaya çalışıyorum. tabii o uçabildiği için pek başarıyla sonuçlanamadı. küfür ederek gitmesini söylüyorum bir yandan da "aşkım,bebeğim" sözleriyle gönlünü alıp ona zarar verme gibi bir amacım olmadığını anlatıyorum. ama aşırı komik bir sahne çünkü bir yandan da ağlıyorum. son adım olarak peçeteye geldi tam kafamı kaldırıp açık camımdan atacakken "donkk" diye pencereye çarpmam bir oldu. bir yandan ağlamam hızlanıyor bir yandan da umarım dışarıdan kimse görmemiştir diye dileklerde bulunuyorum.

"ne bok yersen ye" dedim en sonunda.

7. kesinlikle bozulan herhangi bir şeyden çıkan kelebeklere fobim var. söylemek bile beni zorladı şu an. böyle kapağını açarsınız ve bir anda çıkarlar. allahım.

bahsedince bile kaşınmaya başlıyorum.

8. gecen sene yeni bir eve taşınmıştım. hızlıca halının altına giren (çok büyük değil ama bana göre çok büyük olan bir böcek gördüm.) daha sonra dışarı çıkmam gerekiyordu. bir arkadasımın yanına gittim. oturduk sohbet muhabbet. Bir anda ağlamaya başladım aklıma evde ki o böcek geldi. apar topar "benim eve gitmem lazım." deyince kız şaşırdı kaldı. Anlattım "yeaa saçmalama" falan dedi. Yok sakin kalamıyorum gece uyuyunca ağzıma girerler, kulağıma girerler diye tedirgin olmaktan uyuyamadım. yürüyorum falan evde yerleri inceleyerek.. en sonunda benzer bir tane daha gördüm. Zaten evde tek yaşıyordum. Nişanlıma anlattım durumu evi böcek ilacıyla her yerini yıkadık resmen..

Bende bu geçmek bilmeyen bir takıntıdır. Hatta beni anlamayanlar da bana "abartma dikkat cekmek için yapıyorsun" diyen bile oldu. Umarım sizde böcek gördüğünüzde üstünüzde yürüdüğünü hissedersiniz :( (gizlinot: piiiiiiisler :D)

9. Bende de olan fobi. Asla üstesinden gelip,tepkisizleşemiyorum malesef. Bazı insanlar "abartıyosun yaa napıcak sana" dese de olmuyor süslüler kendimi tutamıyorum..

10. Özellikle uçan böceklere karşı sahip olduğum fobi. gördüğümde hangi ortamda olursam olayım zıplayarak yerimden fırlıyorum