covid-19 geçiren yazarlar

1. Bana babamdan, babama da çalıştığı yerden geçti. Böyle geçti denilince dikkat edilmiyor algısı oluşmasın lütfen,maskemizi her zaman takıp gezen, kolonya ile dolaşan, alınan her şeyi balkonda bekletip silen öyle kullanan kişileriz hâlâ. Ama olacağı varsa oluyor.

Test nasıl yapıldı?: Babam pozitif çıktıktan sonra aynı evde yaşadığımız için temaslı kişiler olarak bana da test yapıldı.

Belirtiler: babamın belirtileri aşırı ve 2 günden beri geçmeyen baş ağrısı ve hafif boğaz ağrısıydı. Ateş, öksürük gibi belirtiler olmadı.

Benim belirtilerim ise yok, hiçbir belirti göstermedim öncesinde ve sonrasında da.

İlaç: pozitif çıktıktan sonra beni ilçe sağlık müdürlüğünden aradılar, belirtilerimi sordular. Ayakta geçirdiğimi söylediler ve 5 günde bitecek şekilde bir ilaç getirdiler.

Ne kadar kötü geçti?: Açıkçası normal halimden farkı yoktu. Benim bağışıklığımın güçlü olduğunu biliyordum, kışın ya da hava değişimlerinde grip olmayı geç burnum bile akmaz benim. Bu nedenle ayakta, normal günlük hayatımda evde nasılsam öyle geçirdim.

2. Geçen ay geçirdim.

 Günaşırı nöbet tutuyordum bir de hava çok sıcak sürekli klima açıyoruz tabi. Çok şidetli kas ağrılarım olmaya başladı, dedim nöbetler yordu bir de klimadan üşüttüm heralde. Evde olduğum bi gün artık ağrılarım geçmiyor diye ağlıyorum siz düşünün çok kötü bir ağrı. Sonraki gün nöbette ateşim çıktı falan. Ben yine dedim klima çarptı beni çünkü sürekli maskeliyim ve hiç pozitif biriyle temasım da yok. Sonra nöbette denk geldiğim hastanın birinin pozitif olduğunu öğrenince test yaptırdım pozitif çıktı. Ama artık şikayetlerim geçmişti.

14 gün ev istirahatiyle çok şükür geçti. İlaç kullanmadım. Öksürük nefes darlığı olmadı. On gün kadar hiç koku almadım sadece ve en başta üç gün kadar aşırı kas ağrısı çektim. Bir gün ateşlendim sadece. Covid sonucum çıktığında yine nöbetçiydim , trajikomik, hemen eve gönderildim tabi.

Neyseki evde yaşlı kronik hasta yoktu, kendi kendime kimseye bulaştırmadan atlattım çok şükür 

3. kendini yatağa yapıştıran halsizlik ve bir gün 38'e yükselen ateş ile belli eden, 1.5 hafta beni yoran bir süreç ile geçirdim hastalığı. halsizliğin dördüncü günü koku alamadığımı fark edince gidip test yaptırdım, daha test yaptırırken ilaçları verdiler ve kullanmaya başladım. akşamına sonucum çıktı, pozitif. mide bulantısı, iştahsızlık ve ilacın yan etkisi olan ishali de katarsak, dört beş gün de o şekilde halsizliğe katılmış şikayetlerim oldu. ilaç beş gün sürüyor. bitimiyle birlikte benim de şikayetlerim sıfıra indi. şu an şükürler olsun normal hissediyorum kendimi, karantinam sürüyor evdeyim. koku kaybı da üç gün kadar sürüp düzelmeye başladı, sanırım şu an yüzde seksen-doksan kadar geri döndü.

koku kaybının başladığı gün burnumun içi gripte olduğu gibi sızlamıştı çok, nefes alırken içeriye hava yakarak gidiyordu sanki. dört beş saat sonra da koku alamadığımı fark ettim. burnumdaki bu yanma hissi de birkaç gün sürdü, kokunun geri gelişiyle o da kayboldu.

ilacın ikinci-üçüncü günleri biraz nefes darlığı çektim. çok derin hava gelmiyordu sanki nefes alırken, neyse ki artmadı, kayboldu bu semptom da.

belirti gösterirseniz lütfen hafife almayın (az kaldı öyle yapacaktım), soğuk algınlığı gibi gelse de gidip semptomlarınızı abartarak söyleyin, test olun (abartın çünkü sizi iyi olduğunuza ikna etmeye çalışıyorlar, özelde bile gördüm bunu. koku alamıyorum hayatımda ilk defa diyorum adam bana psikolojiktir diyor) ben işyeri hekiminin covid değil bu rahat ol demesiyle ikna olsaydım bilmeden kimlere kimlere bulaştırabilirdim. tüm belirtileri göstermeyebilirsiniz, şüpheci yaklaşmak gerek bu hastalığa. umarım tekrar yaşamam.

4. İki beyinsiz ofis arkadaşım yüzünden bu sabah itibariyle pozitifim sözlük. Cidden nereye söveceğimi şaşırdım. İnsanların sorumsuzluğuna mı, her tarafımın dayak yemişimcesine ağrımasına mı, babama da geçmiş olmasına mı...

Şimdilik yeni ama süreçten bahsedeyim en azından. testiniz pozitif çıktıktan sonra il sağlıktan arayıp ilaçlarınızı getiriyorlar. Bugün 8 kere falan aranmış olabilirim. Bir de babamda zatürre görüldüğü için gün içinde 2-3 kez arayıp özellikle onun durumunu sordular nefes darlığı vs açısından. Henüz ağır bir durumu yok ama kendimden çok babama endişeleniyorum ve tabi ki önceliğimiz anneme bulaştırmamak.

Benim de cidden her yerim dökülüyor. Sanki 10 sene asla hareket etmeyip bir anda 1 saatlik hiit gömmüşümcesine bir ağırlık var vücudumda. Ateş, boğaz ağrısı, öksürük yok ama baş ağrısı beni öldürecek.  

Kendinize çok dikkat edin süslüler. Belki hayatınızda görebileceğiniz en takıntılı insanlardan biriyim hijyen konusunda. o kadar maskeler, sağı solu dezenfekte etmeler, asla kimseye yaklaşmamalar, dirseklerine kadar antiseptiğe batmalar iki beyinsizin belirti gösterdiği halde test yaptırmayıp 1 hafta boyunca işe gelmesi ve maskelerini düzenli takmamaları ile hiç oldu. Çok sinirliyim. 

5. 21 Ekim itibariyle testim pozitif çıktı, belirtileri ve semptomları yazmak istedim.

19 ekim sabah uyandığımda başım ağrıyordu, zaten migrenim var. Normal bir migren atağı sanıp ilacımı aldım. İlaç fayda etmedi ama bu benim hep yaşadığım bir durum olduğundan covid pek aklıma gelmedi. Aynı akşam halsizlik başladı, baş ağrım şiddetlendi. Halsizlik de olunca hekim arkadaşımla görüştüm şimdilik teste gerek olmadığını evde dinlenmem gerektiğini söyledi.

19 ekimi 20 Ekime bağlayan gece pek uyuyamadım. Genel bir ağrı, halsizlik vardı. Duş aldım, geri yattım, ilaç içtim, ateşimi ölçtüm görünürde bir şeyim yoktu ama rahatsız hissediyordum. Sabah artık epey halsiz bir durumdaydım ve yere eğilip hırkamı almak bile zor geldi. Sırtımda belimde diz kapaklarımda belirgin bir ağrı vardı, baş ağrım hala devam ediyordu. Bunların yanında burun tıkanıklığı başladı ve koku duyumu da kaybettim.

20 Ekim akşamı ishal başladı ve ilçe sağlığı arayarak test istedim eve gelip yaptılar. O geceyi de sık sık tuvalete giderek ve aşırı halsiz şekilde geçirdim. Test sonucumun pozitif olduğu telefonuma sms olarak o gece geldi.

21 Ekim sabahı ilçe sağlıktan arandım, izolasyonda olduğumu, ilaç getireceklerini söylediler. Semptomlar dünle aynı fakat daha ağırdı. Baş ağrım haffilemiş olsa da özellikle kalçamda ve belimde ciddi bir ağrı oldu. Akşamında ilacımı getirdiler ve kullanmaya başladım. Ateş ve ağrı durumda parol önerdiler.

22 ekime bağlayan gece maalesef biraz ateşim çıktı. Parol ve ılık duş ile düşürdüm, aynı belirtiler ve ateş 22 ekimde de devam etti. Dün yataktan pek çıkmadım.

Bugün yani 23 ekimde ateşim çıkmadı, baş ağrım geçti tamamen ama vücut ağrıları aynen devam ediyor. İshalim epey azaldı, tat ve koku duyum yok. Burnum tıkalı. Bol su içip vitamin takviyesi alıyorum (ben eczacıyım ve çevremde eczacı-hekim çok fazla haliyle onlara da danışarak kendim için en uygun takviyeleri kullanıyorum buradan şu ürünü kullanın şeklinde öneri vermem doğru olmaz). Kendimi yormamaya çalışıyorum. Umarım ben ve tüm hastalar kolaylıkla atlatır.

6. geçtiğimiz ay arkadaşım pozitif çıktığı ve ben de riskli grupta olduğum için 15 günlük karantinaya alındım. pozitif olup olmadığımı bilmememe rağmen karantinaya alınmam tüm işlerimi aksatacağıdan hiçbir belirtim olmasa da test yaptırmaya gittim. gittiğim özel hastanelerin hiçbiri testimi yapmadı. belirtileri yetersiz gördü. pozitif olan arkadaşımla oldukça fazla vakit geçirdiğimi söylediğim halde evime gönderdiler. ben de korkarak devlet hastanesine koştum. doktor sorgusuz sualsiz form doldurttu ve testimin yapılması için beni yönlendirdi. sonucum negatifti. eğer test yapmasalardı boşu boşuna 15 gün evde duracaktım. negatif cıktıktan sonra sokağa çıkma yasağım kaldırıldı. arkadaşım da rahat geçirdi hastalığı. evdeki kimseye de bulaşmamış ilginç bir şekilde.

edit: imla

7. Bugün ilk semptomun 7. Günündeyim. 2 gündür baş ağrısı ateş şikayetim hiç olmadı ama o kadar halsizim ki. İyi beslenmeye çalışıyorum ama 4 kilo vermişim. Halim olmadığı için hareket edemiyorum bu da pıhtı riskini arttırıyor, önlem amaçlı iğnelere başladık. Tat ve koku hala alamıyorum. Bel, sırt kalça ağrım oluyor bunlar içinde bu sabah biraz enerjim varken esneme egzersizleri yaptım, iyi geldi. Akciğerlerde tutulum olmaması benim en büyük avantajı ama onun dışında da çok kolay geçtiğini söyleyemem. Üstelik benim hiç bir hastalığım yok, fazla kilom yok, sağlığına dikkat eden birisiyim.

Diğer yazmak istediğim konu da işin yöneticiler tarafındaki kısmı. Benim olduğum ilçede aile hekimi, ilçe sağlık, kaymakamlık sürekli aradı. Psikolog bile aradı ki çok mutlu oldum ama hastalığı farklı bir ilçede geçiren arkadaşıma ilacı 4.gün geldi. Muhtemelen yoğunluk olan ilçelerde durum çok farklı.

8. 31 ekim’de test sonuçlarımın açıklanması ile benim de dahil olduğum gruptur.

İlk olarak babaannemin yüksek ateşle hastaneye gitmesi ve yaşı dolayısıyla covid testi yaptırması ile bu hastalıkla birebir tanıştık. Annem temaslı olarak geçtiği için ardından ona da test yaptılar. Kuzenim ve bense özel hastaneye giderek kendimiz test olduk, birkaç gün önce kendileriyle görüşmüştük. Aynı yatakta uyuyamıza rağmen kuzenim negatif, ben pozitif çıktım. (gizlinot: ardından odalarımızı ayırmamıza rağmen ikinci kez test olduğunda o da pozitif çıktı)  başta test sonuçlarım açıklanana kadar geçen sürede psikolojik olarak ateşli hissettiğimi düşünüyordum. Boğaz ağrısı, ses değişmesi gibi belirtilerim vardı. Gün gün tat ve koku alamamaya başladım. Hala hiçbir şekilde koku alamıyorum, kahveyi çok seven biri için bu hiç iyi olmadı. Çok hafif tat alabiliyorum ama iştahım kapalı. Bol bol sıvı tüketmeye ve dengeli beslenmeye çalışıyorum bağışıklığımı yükseltmek için zira çok kolay hasta olan ve uzun sürede ağır şekilde geçiren biriyimdir. Covid’in gripten bana göre en farklı yanı burnumun tıkalı olmamasına rağmen nefes alamamam. Ciğerlerimde yeterince hava yokmuş gibi hissediyorum, nefes almak için fazlasıyla efor harcıyorum. Gece ağrısız yattığım halde sabah sanki biri göğüs kafesimin üzerinde zıplıyor gibi bir ağrı ile uyandım. Üç dört gün boyunca bu ağrı ve baskı devam etti, hareket ederken bile acıyordu. Öksürüğüm yok denecek kadar az. Annemse aksine çok fazla öksürüyor ve kriz gibi yarım saati buluyor bu öksürük seansları. Babaannem ise psikolojik olarak çok etkilendi. Benim ve annemin morali normal durumda. Eninde sonunda bu hastalıkla karşı karşıya geleceğimizin farkındaydık. Nereden kapmış olduğumuzu bilmiyoruz, hastalığın türkiye’de ilk vakalarını vermeye başladığı günden beri ailecek karantinadayız diyebilirim. Hatta bir ara işi iyice abartıp Babaannemi ayrı bir eve yerleştirmiştik, alışverişini kapısına bırakıyorduk ve kendisiyle yüz yüze iletişim kurmuyordul. Sonrasında özel aracımızla şehir değişikliği yaptık ve köyümüze geldik. Market, pazar gibi yerlere gittik. Birkaç kişiyle de görüşmeye başlamıştık, yayılımının bu derece yüksek olduğunu kapıldığımız rehavetle gözardı etmişiz maalesef. Şu an verdikleri ilacı kullanmaya devam ediyorum, sağlık ocağına sorduğumda sonrasında test yapmayacağız dediler. Virüsten kurtulduğumu nereden anlayacağım bir fikrim yok. 

Güncelleme: kapalı olan iştahım birkaç gün içinde açıldı ve tat-koku alamama rağmen fazlasıyla yedim. Hatta kilo bile aldım, normalde çok az yiyordum bünyemin dengesi şaştı. Sürekli sıvı şeyler tükettik. Soğan sarımsak gibi bağışıklık güçlendirici şeyler tükettik, zaten ne kokusunu ne tadını alabiliyordum. Karantinamın son günlerine doğru hiçbir ağrım veya belirtim kalmadı. Tat ve koku duyum da kademeli olarak yerine geldi. (gizlinot: annem hala koku alamıyor ve koku egzersizleri yapıyor) Ara ara keskin bir şekilde başım ağrıdı ancak bunu sıkıntıdan telefonla çok ilgilenmeme bağladım. Çok şükür ben ve kuzenim hafif atlattık diyebilirim. Babaannem ise aksine zor atlattı. Birkaç hafta boyunca hiçbir şey yiyemedi ve güçsüz düştü. Biz kendi iyi durumumuzu yiyip içmemize bağlıyoruz. Onunsa Her aradığımızda sesi gittikçe kötüleşiyordu. Kendisini zorlamasını ve yemeye sevam etmesini söyleyip takviye gıdalar yollattık evine. Yine şükür ki şu an o da iyi durumda. Ancak şansımıza, ailemizden yaklaşık 20 kişi aynı anda farklı temaslardan covid oldu. Yaşı ve kronik rahatsızlıkları dolayısıyla içlerinden hastaneye kaldırılanlar da oldu. 

9. Evde üç pozitifle karantinada olan bir temaslıyım.(gizlinot: henüz belirtim yok) Gerçekten nasıl oldu anlayamadık.

Evdekiler benden kaçıyor resmen.(gizlinot: normalde pozitiften kaçılır, bizde negatiften kaçılıyor) evde her şey tersine döndü. çok garip bir duygu, normal desen değil, anormal desen değil. evimiz biraz büyük, o nedenle herkese birer oda düşüyor. bu karantina dönemi için şans. ama tek negatif ben olunca, tecrit edilen de ben oldum haliyle. bayağı yalnız kaldım. günlerdir oturma odasına gitmedim, anneme sarılmadım, kardeşimle itişmedim.(gizlinot: kazık kadar olduk hala kedi köpek gibiyiz)

bana bulaşır mı korkusundan çok, onlara bir şey olur mu korkusu var. garip bir şekilde de suçlu hissediyorum, sanki ben sağlamım da onlar hasta diye. bir an önce bitmesini diliyorum.

burayı okuyanlar için yazıyorum. covid olmak kötü, ama daha beteri sevdiğiniz birinin olması. lütfen önlemleri sıkı tutun. millete bakıp onlar saldı, ben de salayım demeyin. normal grip "gibi" canım, abartmayın demeyin. hiç de normal grip gibi falan değil. bunları kimseye ders olsun diye yazmıyorum. sadece kimsenin "bunu" yaşamasını istemiyorum, cidden bu durumdan kaçabildiğiniz kadar kaçın. ne kadar geç yakalansanız o kadar iyi, hatta hiç yakalanmayın.

10. maalesef ben de bu gruba giriyorum. önce babam virüs kapmış, 14 ekimde karantinaya girdik. evde baya izole haldeydik babam kendi odasından hiç çıkmıyordu, kapısına yemek bırakıyorduk, tabağını çatalını ayrı yıkıyorduk. ama virüs bir eve girdi mi diğer kişilere bulaşmaması imkansızmış. şeker hastası olduğu için ağır geçirdi. annem, anneannem ve bende de 5 gün sonra grip olarak çıktı. önce konduramadık dikkat ediyoruz diye. test yaptırmakta çok geç kaldık maalesef, 24ünde yaptırdık ve 3 kasıma kadar karantinada kaldık ama dışarı heme çıkmadık. allahtan ayakta atlattık biz. bu herkese bulaşacak deniyor hep ve bence doğru. en ummadığımız anda bizi de yakaladı. dikkat etmek yetmiyor artık. 1 defa bilkente gittim, kimsenin umru değil, her yer aşırı kalabalık hiç abartmıyorum sıkış tıkış. sadece açık alanlar değil kapalı alanlarda da kalabalık çok. böyle politikalar izlenirse 2 yıl daha başımızı kaldıramayız bu hastalıktan.