yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    girdi yaz
    medya ekle
    • linki kopyala
    • şikayet et
    • girdiler (3)
    • medya (0)

    1. 2010 yılında Londra'da kurulmuş, indie folk tarzda çalışmaları olan bir müzik grubu. Solo çalışmaları Elena Tonra'ya ait olan müzik grubunun gitaristi Igor Haefeli ve davulcusu Remi Aguilella'dır.

    albümleri:

    If You Leave (4AD, 2013), Not To Disappear (4AD, 2016)

    Single'ları

    "Smother" (4AD, 2012), "Human" (4AD, 2013), "Youth" (4AD, 2013), "Smoke" (4AD, 2013), "Doing The Right Thing" (4AD, 2015), "Numbers" (4AD, 2015), "How" (4AD, 2016), "No Care"

    elena'nın çok özel bir sesi var kırılmış aynadaki yansımalar gibi ama biraz da karanlık. şarkılarının konusu büyük çoğunlukla aşkla alakalı.

    en popüler şarkıları spotfy' da 95 milyon dinlenilmeyle (link: https://www.youtube.com/watch?v=VEpMj-tqixs youth)

    bir de (link: https://www.youtube.com/watch?v=T5Cp55MvX54 get lucky) coverları var.

    (link: http://ohdaughter.com/ official web siteleri)

    benim favori şarkılarım (link: https://www.youtube.com/watch?v=PVlC4gBMnuk landfill), (link: https://www.youtube.com/watch?v=zGnAsQobwrw shallows), (link: https://www.youtube.com/watch?v=S5MpD6b-bkE love), (link: https://www.youtube.com/watch?v=5apXtC16keg touch)

    9 şubat 2017 20:20 9 şubat 2017 20:27

    2. Yedi yıl önce İstanbul'a geldiklerinde en önden dinleme şansım olmuştu. Elena gerçekten kırılgan ama müziğiyle büyüyen bir kadın. Şarkılarını söylerken gözleri neredeyse hep kapalıydı ve birileriyle göz göze geldiğinde utanarak gözlerini kaçırıyordu. En çok etkilendiğim performanslardan biriydi. Şahsi favorilerim ise home, human, run ve landfill.

    4 nisan 2020 00:43

    3. Öyle ki başlığı görür görmez yedi yıl öncesine ankara'ya gittim.

    üniversitenin ilk yılı, gölbaşına giden bir ego (195 numara) elimde bir gün isimli bir kitap, hava soğuk atkı, şapka ne varsa takmışım. çiçekten böcekten mutlu oluyorum. ders kaygısı yok, gelecek kaygısı yok. güzel güzel hayaller kurabiliyorum. kulaklığım takılı bu şarkıyı mırıldanıyorum.

    bir de şimdiki hayatıma bak, maaşım yatacak mı diye kara kara düşünüyorum, yeni bir yerden arayacaklar mı diye endişeleniyorum, dünya zaten berbat halde, ne zamana kadar evde kalacağımızı bilmiyorum. o hayallerimden de ankaradan da mutluluktan da çok çok uzaktayım.

    4 nisan 2020 17:23