1. bir murat menteş şiiri:
allah'ım kaderimde anarşi ve protesto
antidepresanlar ve içi boş bir gardırop
ne de çok yer kaplıyor mesela al pacino
yardımın gerekiyor kadıköy'deyim stop.
allah'ım kaderim bu sentimental ambargo
alternatif referans potansiyel salvo yok,
sadece klostrofobi, hicran türbülans ve şok;
cariyeler çekilmiş yeraltına cumburlop.
allah'ım kaderimi sen yazdın sen bilirsin
kalbim oyuncak mı ne, ne kolay kırılıyor?
'deplasmandır bu dünya' diyor albino şeyhim
plasebo yutturuyor bana depresif doktor.
allah'ım kaderimden şikayetçi değilim
aksine bahtiyarım evrende bana da rol
verdiğin için şahsen, allah'ım bizler senin
falsolu kullarınız, n'olur bizden razı ol.
şiirin bestelenmiş haliyle kaan boşnak sayesinde tanışıp bir kez dinledikten uzunca süre başka bir şey dinleyemez olmuştum (link: https://youtu.be/YrB74tr6Oz8 link)
Ayrıca hakkında (link: https://eksisozluk.com/entry/13435160 şöyle) bir girdi okuduktan sonra daha bir anlayarak daha bir sindirerek dinlediğimi/okuduğumu söyleyebilirim.