devlet hastanesinde tedavi olmak

1. eğer durumunuz çok çok kötü değilse yapılmaması gereken işlem.

baştan söyleyeyim, orta halli bir insanım. Bu zamana kadar çok şükür önemli bir hastalık geçirmedim. Sadece soğuk algınlığı vs. için sağlık ocağı yada civardaki uygun fiyatlı özel hastanelerde tedavimi oluyordum.

Sonra bir gün rahmimde polip olduğunu ve alınması gerektiğini öğrendim. Özel hastanede 1000 tl ücreti vardı. Bir arkadaşım da İstanbul'da devlet hastanesinde doktor. Parası için değil ama arkadaşımın bana doktor tavsiyesinde bulunabileceği düşüncesiyle onun çalıştığı devlet hastanesine gittim muayene için. Arkadaşımın önereceği doktora daha rahat güvenirim çünkü. Ama devlet hastanesinde koşulların bu kadar kötü olduğunu inanın bilmiyordum. Kendisi bir kaç kez bana özele neden gitmiyorsun dedi ama ben başıma gelecekleri tahmin etmediğim için ne fark eder, ikisi de aynı doktor nasıl olsa dedim. Ne kadar iyimsermişim.

Saat 6'da insanlar sıraya girmişlerdi. Ben de 7 buçukta gittim. 10 gibi de doktor muayeneye başladı. İçeri girince sanki orta dünyaya geçmiş gibi oldum. İçeriye bir kaç hasta birden alıyorlardı. Bir paravanın arkasında 2-3 kadın aynı anda soyunuyordu. Kadınlara bellerine sarmaları için verilen örtülerin ve terliklerin üzerinde kan lekeleri vardı. İçerisi zaten ana baba günü. Acele acele muayene. Doktor herkese bağırıp çağırıyor, herkesi azarlıyordu. O an tek aklımdan geçen orayı terk etmekti. Ama arkadaşım, oradakilere benim arkadaşı olduğumu söylediği için onu zor durumda bırakmamak için kaldım, keşke çıkıp gitseymişim. Muayenem toplamda 15 sn sürdü sanırım. Hiç abartmıyorum. Ve kalktığımda masa da kan vardı. O basit muayenede nasıl içimi kanatmayı becermişti çok merak ettim.

Masadan kalktıktan sonra gözlerim doldu. Bu muameleye maruz kalmak aşırı yıpratmıştı beni. Sırf ben değil hiç kimse böyle bir muameleye maruz kalmamalıydı. Benimki ne kadar can, gurur ve haysiyetse; herkesinki candı, herkesin gururu vardı.

Sonra arkadaşımın odasına gittim görüşürüz demek için. Hani kendinizi çok kastığınızda bir yakınınızı görürsünüz ve bi rahatlama gelir ya. Birden ağlamaya başladım. Olanları anlattım ve eğer bana darılmazsa özele gitmek istediğimi burada ameliyat olmak istemediğimi söyledim. O da anladığını ve tahmin ettiğini söyledi. Sistemin sorunlarından, doktorlar üzerindeki baskılardan, günde mutlaka muayene etmeleri gereken hasta sayısından ve onları yetiştirmek için nasıl hızlı muayene ettiklerinden, yoksa başhekimle yaşadığı sorunlardan bahsetti.

Şu an sabahtan beri başımdan geçenleri unutmaya çalışıyorum. Özetle Allah devlet hastanesine gitmek zorunda kalanlara yardım etsin. Özellikle de böyle kötü anı bırakıp sizde etki bırakacak durumlarla karşılaşmamak için kesinlikle iyi bir hastaneye gidin. Benim ki sadece basit bir muayeneydi ve başımdan bunlar geçti. Kürtaj vs için gidenlerin yaşadıklarını düşünemiyorum bile. Ve eminim o doktor aynı zamanda özel hastanede de görev yapıyordur. Acaba oradaki hastalara da böyle davranabiliyor mu? Ne zaman insan ayırmamayı öğreneceğiz çok merak ediyorum.

2. ne yazık ki kötü tecrübeler yaşanabildiği gibi memnuniyetlerin de yaşanabildiği yerlerdir devlet hastaneleri.

3 yıl önce bir ameliyatım(gizlinot: bursa devlet hastanesi), ve 25 yaş itibariyle de değişik sebeplerle ya da rutin olarak gittiğim jinekolojik muayenelerim(gizlinot: bursa zübeyde hanım kadın doğum hastanesi) oldu.

evet biraz zaman kısıtlı, evet sizi pohpohlayan hemşireler yok, hatta doktor yüzünüze neredeyse bakmadan işini yapıyor(gizlinot: bazen saçma sapan boş boş konuşanına da rastladım) ama hiç bir zaman kötü davranışsal muameleye maruz kalmadım.

muayene ortamları da, ameliyat sonrası kaldığım oda da tamamen temiz ve bakımlıydı. hemşireler gece nöbetleri boyunca ilgili ve naziktiler.

iyi tecrübelerimi paylaşmam gerektiğini hissettim.

bundan sonra da bir gereklilik söz konusu olmadığı sürece yine devlet hastanesi tercihim olur.

3. öncelikle (yazar: soltane ghalbha) ya çok geçmiş olsun diliyorum. umarım bir daha böyle tecrübeler yaşamaz. benzer şekilde şüphe dolayısıyla gidip devlet hastanelerinde sürünen, kötü muamele gören tanıdıklarım olduğu için zerre güvenmiyor ve hatta önermiyorum. zaten güzide hükümetimizin sağlık politikaları gereğince devlet hastanelerinde de muayene ücreti ödemek zorunda olduğumuz için, bari insan gibi muamele görmeye özel hastanelere gidin.

4. donanımlı eğitim ve araştırma hastanesinde tedavi olmak, basit bir özel hastaneye gitmekten daha iyi tabii ki.

5. bugüne kadar önemli bir hastalık geçirmedim, ameliyat olmadım ama çoğunlukla devlet hastanelerinde muayene oldum. annemler anlatıyor da önceden devlet hastanelerinde hem doktorlar, hem hemşireler çok kabaymış, saatlerce sıra beklerlermiş ama artık öyle değil. daha bugün gittim tam randevu saatimde içeri girdim. doktor çok nazikti, görevliler de öyle.

öte yandan kardiyoloji doktoru olan amcam ben küçükken anneme hep "çocuk rahatsızlandığı zaman sakın özele götürme, devlete götür. oradaki doktorlar daha deneyimli, malzemeler hep daha taze olur." dermiş.

özele de muayeneye gittim ama açıkçası devlet hastanesinden çok da farkını göremedim. aman süslüler inşallah işimiz düşmesin hiç hastanelere de bu karşılaştırmayı derinleştiremeyelim hiçbirimiz.

6. tedavi olmamak ile arasında pek fark olmayan tedavi şekli. en son babamı acile getirdiğimizde oturduğu yerden "neyin var amca" diye sormuştu doktor müsveddesi. hangi sebepten geldiğimizi zaten söylüyoruz insan kalkar bir muayene eder öyle uzaktan tedavi olurmu hiç allah aşkına. bazen görüyorum acil bir tedavi için bile 6 ay sonraya gün veriliyor şaka gibi gerçekten, en son bir arkadaşımın mr'ı için şişli etfal'e gitmiştik aman allahım bildiğin bok götürüyor orasını ya sağlam insan hasta olarak çıkar rezalet resmen.

7. ayak baş parmağımda 'bir şey' çıkmıştı geçen senelerde. bir şey diyorum çünkü gittiğim iki ayrı doktor nasır tedavisi uyguladı. biri güya operasyon yaptı kesti biçti, iki hafta sonra geçmediğini gördüğüm gibi, diğer ayağımda da çıktı. diğer bir doktor orayı dondurdu yine kesti biçti, acıdan ağladım günlerce. geçmeyince başka bir devlet hastanesine gittim ve o doktor bana "bu bildiğin, siğil. kim nasır tedavisi uyguladı sana?" dedi. ve evet o da tedavi edemedi. ben de tıp dışında kalan bir yöntemle tamamen kurtuldum ve uzun zamandır yok.

polikistik over'dan dolayı hem regl düzensizliği hem artık çocuk tedavisine başlamak için yine bir devlet hastanesine gittim. kadın doktor beni muayene etti, "evet polikistik over'ın var. şimdi git, reglinin 3. günü yine gel." dedi. hu huuuu.. alooo.. abla bende polikistik over var, regl olamıyorum zaten, ondan geldim sana :S diyemedim tabii..

tanım: paranı biriktir özel hastaneye git düşüncesini aklıma yerleştirmiş olan durum.

ekleme: "tıp dışında kalan bir yöntemle kurtuldum" cümlesi forumlardaki sahte hesaplardan yapılan gizli reklamlar gibi olmuş :D ama yeminlen (gizlinot: ben fake değilim )

8. kontrol bakımından genelleme yapmadan, sadece başımıza gelen olaydan bahsedicem.

bir kaç yıl önce babam kalbindeki deli dehşet sancılar içinde eve geldi, geç saatti.

nedense aklımıza kalp krizi gelmedi, aynı zamanda midesinden de şikayetçiydi çünkü.

gittik acile ekg çekildi bir şey yok dendi, serum yapıldı gönderildi.

sabaha kalp doktoruna gelin kan tahlili falan yapılsın dendi. okey.

sabah gittik, yine ekg falan filan, sonra kan verdik bekle allah bekle öğlen 3 diyorlar.

adam dayanamıyor, çığlık atıyor ki çok kötüyüm diye. (gizlinot: orada kriz geçiriyormuş büyük ihtimal)

dayanamadık çıktık, özele gittik.

orada da kan tahlili verdik, sonuçlar aşağı yukarı 1 saat içinde çıkar çıkmaz, 1 küçük çaplı kriz bir de büyük çaplı krizden yani 2 krizden ambulansla fakülteye yollandık.

damarlar değişti, falan filan hatırlamak bile istemiyorum. (gizlinot: allah kimsenin başına vermesin )

daha sonra 1 ay gibi bir süre sonra fakülteden, ilk gittiği hastanedeki sonuçları incelenmek üzere istendi.

annem sonuçları almaya gittiğinde, devlet hastanesinde ki doktor sonuçlara bakarak yaylana yaylana a evet eşiniz kalp krizi geçirmiş diye rahat rahat söylenmiş.

ölür müsün öldürür müsün??

sinirden söylüyorum, doktorluk mesleğine saygım sonsuz ama bu adam o güzel mesleğini yapmıyor, yapamıyor işte.

şimdi özele gitmeseydik ne olurdu, düşünmek bile istemiyorum.

özele gidecek parası olmayan birisi bu durumda ne yaşardı?

evet özelden tekrar devletin üniversite hastanesine gittik oradaki becerikli, işinde 1 numara olan doktorlar sayesinde aksilik yaşamadık.

işini seven, insanların hayatının oyuncak olmadığının bilincinde olan, kendini geliştirmeye yönelik hedefleri olan doktorlara ihtiyacımız var.

şansınıza iyi bir doktor denk gelirse isterse sağlık ocağında gelsin, memnun kalırsınız.

ama devletteki doktorlar özeldeki doktorlara göre daha suratsız bu bir gerçek.

yoksa, ben devlette dişçi fobisini tetikleyen doktor kontrolünden geçmişken, kardeşim özelde doktoruna bebeksiyi tekrar ne zaman görücem diye hitap etmezdi. (gizlinot: gerçi oradaki bütün herkes te kardeşimi bekliyorlarmış, eğlendiriyormuş baya onları. )

9. Lise çağında bana travma yaşattığı için soğuduğum ve bir daha zorunda kalmadıkça gitmediğim hastaneler. Dişim için devlet hastanesine gitmiştim. Çok iyi çok güzel dediler diye. Daha önce özel bir muayenehaneye gidiyordum sanıyorum ki öyle olcak. Hani ortam aynı olmasın ama güleryüz olsun ilgi olsun gösterir sandım ne bileyim. Neyse oturdum koltuğa pamukları koydu ağzıma, Tükürüğü çeken aleti de ama makine bişey çekmiyo öyle astı sadece ağzıma yaa sanki "bunu okulda kullanmamızı söylediler koyayım şöyle de dursun heh güzel oturdu ağzına da doğru koydum demek" der gibi. bişey çekmediği için haliyle yutkunuyorum napayım o kadar tükürüğü, tabi yutkunurken de pamuk oynuyo bana kızıyo bi de diyo oynattin yine pamuğu :d Böyle bana söylene söylene yaptı. Valla ağlıcaktım o muameleden sonra. Bidaha da tövbe ettim.

Yaa farkettim de herkes bana kızıyormuş yav :(

10. sağlık meslek lisesinde çalışırken meslek derslerine giren hemşire arkadaşlar ve doktorlar bana işin mutfağı devlettir. özel sektöre çok güvenme derlerdi. gerçekten özel hastanelerin gereksiz yere çok fazla anjiyo yaptığını biliyorum. para almak için dört dönüyorlar.

geçenlerde tv'de izlemiştim. bir devlet hastanesinde bir kadına bu doğumu yapma, bebeği alalım çünkü yaşayamaz demişler. kadın inanmak istememiş ve özel hastaneye gitmiş. onlar aaa olur mu doğum yaparsın yaşar demişler. bebek doğmuş ve hemen ölmüş. kadının ruh hali felç tabi...

bunun yanı sıra bazı devlet hastaneleri o kadar pis ki... eşim varisten ameliyat olacaktı. sapasağlam oldu da şükür. karşı yatağımızda yatan adam ameliyata giriyor ve mikrop kapıp bacakları kesiliyor! düşünebiliyor musunuz? sağlam girip bacaklarınız yok çıkıyorsunuz...

özet olarak gerçekten iyi bir devlet hastanesini kötü bir özel hastaneye tercih ederim.