dut

1. bir meyve (gizlinot: tanıma gel)

yapraklarını ipekböceklerinin sevdiği bir yiyecek.

beyaz ve mora çalan siyah olmak üzere iki türü vardır. beyaz olan bal gibi şeker gibi harika bir meyveyken mora çalan daha ekşimtraktır. mevsimi çok kısa sürer.

beyaz olana bayılırım. bir kaç sene önce komşunun bahçesindeki ağaca çıkıp çıkıp kilolarca yemişimdir. sonra oraya başka birileri taşındı hayal oldu benim için ağaçtan dut yemek.

annem canım annem de bahçemize eke eke mor olan dutu ekmiş beni hüsranlara uğratmıştır.

bir de buralar eskiden hep dutluktu sözü var keşke şu anda da öyle olsa da yesek bol bol.

2. beyazı, siyahı bi de mor renklisi olur bu meyvenin. mor ekşimtrak olur. siyah da beyaza göre daha ekşimsi olur. küçükken köye gittiğimiz her yazı kara dut ağacının tepesinde geçirirdim. şehir hayatında en çok özlediğim meyvedir. bayılırımmm ya:)

bir de (gbkz: kara dut ekşisi) diye birşey vardır. kara duttan yapılır marmelat gibi çok ekşidir. ağız yaralarına çok iyi gelir ama ben onu da keyfi yerdim:)

3. her rengine bayıldığım, kirazın 'arkamdan dut gelmese herkesi sapım gibi yaparım' diye adını andığı şekeri yüksek bir meyve. en güzeli ağacının başında yenendir, ayrıca tam bir antideprasandır dut ağacı silkelemek.

4. ayrıca hacettepe üniversitesi beytepe kampüsünde yapıkredi bankasından (link: http://www.tanitimyeni.hacettepe.edu.tr/zaman/ataturk.jpg atatürk anıtına doğru giderken) önünde bodur ağaçlar var. (gizlinot: görsellerde ağaçlar görünmüyor ne yazık ki) onlar dut ağacıymış ben ne yazık ki son senemde öğrendim. dut ağacının farklı bir çeşiti. kampüste keşfettiğim erik ve elma ağaçları vardı (kız yurdunun çevresinde) artık mezun olduğuma göre açıklayabilirim:P ama bu dut ağacını geç öğrendim halbuki her zaman gözümüzün önünde duruyorlardı ama yapılarından dolayı dut ağacı olduklarına ihtimal vermemiştim zaten dutlar da dışardan algılanmıyor alttan içine girmeniz lazım. şaka yapmıyorum ciddiyim. hatta arşivden (link: http://i.hizliresim.com/knyZ1r.jpg foto) buldum sizin için:)

beytepedeki süslüler, kıymetini bilin kampüsünüzün....

5. Benim için de çocukluğumun en güzel ögelerinden biri.

2 katlı müstakil bir evde otururduk, bahçesinde koca bir dut ağacı vardı. Babamın toplayıp getirdiği dutla bizim çıkıp yediğimizin tadı bir değildi tabii. Bi de komşularla toplaşıp ağacının altına büyükçe bir şilte gerip merasim gibi yaptığımız dut silkeleme vardı, sonra başına oturur hepimiz o şilteye dökülen dutları yerdik, ahh eski günler..

Şimdilerde beyaz dutu pek yiyemiyorum, fazla şekerli geliyor. Ancak kara duta asla hayır diyemem, olsa da yesek hiç fena olmazdı.

6. bu başlığı her gördüğümde aklıma gelen ilk şey "eskiden buralar hep dutluktu" lafı,

ikinci olarak aklıma gelen ise dedemin evinin önündeki devasa dut ağacı ve çocukken çatıya,cama, balkona çıkıp sarkaraktan o dutları yiyişimiz :)

7. tazesini de kurusunu da pek sevdiğim, kurusu aşureye bile yakışan şeker oranı yüksek meyve

hibritlerinden nefret ettiğim kadar doğallarına taparım *-*

8. Taze ve beyaz olani bu hayatta yemeyi en cok sevdigim sey olabilir. Bulunca acimayiniz, yiyiniz efendim.