duygusal boşluk

1. üst üste yaşanılan hayal kırıklıkları, bunun akabinde gelen çıkmazdan kurtulamamak ve çok istenildiği halde o negatif döngüyü kıramamaktan meydana gelen bir çeşit hissizlik, kiminde de yorgunluk hali.

bünyemde yarattığı etkilerine gelirsek ;

- düzensiz yemek yemem/kilo almam

- çocukluktaki can sıkıcı anıları hatırlayıp ağlamam

- düşünmemem gereken insanları düşünmem

- sadece ilgi duyduğum adamlara aşık olmuş gibi takmam

- duygularımı abartmam

- normalden fazla alışveriş yapmam

- odamdam çıkmak istememem

ve en kötüsü de hayatım boyunca bunun hiç bitmeyecegine ve bir şeylerin değişmeyecegine inanmam.

tam bir araf.

kime ait olduğunu animsayamadigim bir söz var ; acı çekmek yaşadığınızın belirtisidir (ya da bunun gibi bi şey)

keşke acı çeksem.

acı için bi nedenim olsa.

şu an "5 dakika sonra odanın ortasına ufo düşecek" deseler, kalkıp salona geçmem.

geçtim dünya hevesinden.

öyle bir boşvermişlik.

düşman başına vermesin.

2. başlığın ilk girdisini yazan yazarımız çok güzel anlatmış. ben de içinde olduğum duruma bir ad vermeye çalışıyordum, buymuş. benim yaşadıklarım:

-uyanınca mutsuz olmak. nasıl geçecek bugün diye düşünmek.

-hayata karşı umarsız hale gelmek. mesela dışarda yağmur yağıyor şemsiye almasan ıslanacağını biliyorsun ama şemsiye almıyorsun.

-gelecekten beklentisi kalmamak ve buna uygun davranmak.

-huyun suyun değişmesi. ihtiyatlı biriylen umursamaz olmak.

-sürekli olarak kalbinin yerini yoklamak çünkü fiziki olarak da acıması.

-aniden alakasız yerlerde gelen ağlama isteği.

bende bunu tetikleyen, büyük hayal kırıklıkları, hatalar ve hayatta ne olduğumu çözemememe ve çözeceğime inancımı yitirmem oldu.

3. 10 yıllık ilişkimin bitişinden sonra düştüğüm durum. Aylardır bu haldeyim

Geleceğe dair bir umudum bir isteğim kalmadı. Öylesine yaşadığımı hissediyorum   Sadece iş ve ev var hayatımda. Dışarı çıkmak gezmek sosyalleşmem istemiyorum. Eve gelip odama kapanmak istiyorum. Kimseyi ne görmek ne duymak istiyorum. 

İşte hatalar yapıyorum o bile umrumda değil artık. Etrafımdaki insanları sürekli tersliyorum. Yaşadığım haksızlıkların hıncını onları üzerek çıkarmaya çalışıyorum 

Sürekli geçmişi yaptığım hataları düşünüyorum. Düşündükçe kendime kızıyorum. Kendimden nefret ediyorum. Sadece ağlıyorum. Elimden başka hiçbirşey gelmiyor. Yalnızca kayıp geleceğime geçmişime ağlıyorum  

Düzelmeyeceğim biliyorum. Düzelmek bile istemiyorum zaten

4. yemin ederim çok kötü

5. insanı bok gibi hissettiren bir durum. ben bu boşluğa düştüğümde mini bir depresyon yaşarım, aklıma ilk gelen mantıklı-mantıksız her şeyi yapar yaptıktan sonra da deli gibi pişman olurum. işe yaramaz, güvensiz, hep bi eksiklik hisseder hayatımda ne varsa sorgular, sorgularımdan sonra da kendimi daha bi dipte hissederim. her seyi dibine kadar yaşadıktan sonra da hiç yaşanmamış gibi hayatıma tüm pozitif ve enerjimle devam eder bir sonra ki boşluğu beklerim.

6. Bu zamanlarımda her şeyimi ertelerim. uyku düzenim hep bozuktur geç uyanmanın pişmanlığını yaşar ve ertesi gün yine geç uyanırım. Çok yalnız hissederim, tutunacak şeyler arar ve tutunamam. Alakam olmayan konulara karışmak isterim. Ardından biriyle tartışınca çok üzülürüm. Müzik dinleyerek kendimi oyalarım.

7. yeme bozukluğu ve düzensizlik geliyor ilk aklıma. bir türlü odaklanamıyorum. yapmak istediklerimi ya da yapmak zorunda olduklarımı sürekli olarak erteliyorum. pis beslenmek sonra rahatsız ediyor beni, pişmanlık duyuyorum falan. ve fark ediyorum ki hayatıma yanlış insanları da hep bu zamanlarda alıp acımı katmerlemişim. özellikle nedense yaz dönemleri daha çok hissediyorum o boşluğu. bir şekilde geçiyor, alışıyorsun, tekrar bir iş bir meşgaleye sarılıyorsun. ama şayet böyle hissederseniz önemli kararlar almaktan ve yeni birini hayatınıza sokmaktan kaçınmak en doğrusu.

8. Yaklasık 1senedir hayatımda olandır. Hata yaptırıyor bu süreç baska hiçbir sey değil. Özellikle biri yüzünden duygusal boşluktaysanız yerini baskalarıyla doldurmaya çalışmayın. 

9. iyi bir psikolog/psikiyatrist yardımıyla iyileşebilecek bir durum. bu konuyla ilgili çok güzel bir kitap okudum, kesinlikle tanıdığım herkese tavsiye ediyorum. kitabı okuyunca o boşluk hissinin sebebini ve daha da güzeli bunun iyileştirilebilir olduğunu öğreneceksiniz. hatta kendinizden sonra yakınlarınıza da dokunabilirsiniz. bence bu his olsun olmasın dünya üzerindeki her bireyin kesinlikle okuması, üzerine düşünmesi gereken bir kitap serisi. ilk kitap sorunu anlatıyor, ikincisinde ise çözüm yaklaşımları mevcut.

Çocuklukta ihmalin izi: boşluk hissi

çocuklukta ihmalin izi: çözümler

dr. jonice webb

sola unitas yayınları (Türkçe)