ev hanımı

1. bir dönem ezildiği iddia edilerek, düzenli olarak yüceltilen kadın.

çalışan kadının bundan farklı olduğuna canı yürekten inanan bir grup var. ev işi bitmezmiş, çalışan kadın kapısını çekip çıkarmış, ev hanımının yükü çokmuş, bir de kıymeti bilinmezmiş.

ben bu tanımların hepsine çok öfkeleniyorum.

çalışan kadının evinde ütü, yemek, çamaşır, bulaşık kendi kendine olup bitiyo sanırım. çocukları da kendi kendine büyüyo!

burda da itiraz hep aynı, ama çalışan kadın kendine yardımcı tutuyoooooo... hadi canım, kaçta kaçı?!?!?

türkiye'de yaşıyoruz, ekonomik ortalama ortada, kimi kandırıyosun.

ya da say ki kadın tutuluyo, haftada bir iyi ihtimalle. bu kadın 7 günlük yemek de mi yapıp kenara bırakıyo, ya da biz 7 günlük bulaşığı kadın geldiğinde yıkasın diye biriktiriyo muyuz?!?!? 7 gün çamaşır kirlenmiyo galiba; yıka, as, topla, katla, yerleştir, ha? yok mu?

kıssadan hisse, çalışan kadının bundan yük açısından hiç bir farkı yoktur; işe gidip gelirken yaşadıkları, iş yerinde yaşadıkları ve eve dönüp geri kalan bütün işe yetişme çabası ve stresi de cabası.

hadi dağılın, ev hanımına yazıkmış, bas git..

2. çalışan bir annenin, çalışan kızı olarak olmak istediğim kadındır.

ne güzel sabah 10'da kalk, kahvaltı yap, öğlen dışarı çık, gez, parayı ez, akşamüstü eve gel yemek yap (idil tatari usulü), oje sür, makyajını tazele. sonra kocişkon gelsin, yemek yiyin, sohbet edin, kahve için ve finalde seks !

olm dünyanın en güzel hayatı değil mi ?

bize gelelim;

sabah 7'de kalk, hazırlan, aç karnına hurraaa yola çık, kar, yağmur, çamur, ayaz, toplu taşıma araçları işyerine gel. hiç hazetmediğin insanlara zoraki "günaydınnnn :)" yap, akşama kadar en yüksek performansla it gibi çalış, mobbing'in biri bin para... tabii ki asla takdir görme (göremezsin. görüyorsan da daha çok it gibi çalışmaya bağla diyedir) "daha çok verim, daha çok verim !" lan sabah 7'de kalkan insandan ne verimi bekliyorsun acaba ?

mesai saati bitince avını yakalayan aslan gibi çantanı montunu kap, kendini dışarı at. hava çoktan kararmış, gün bitmiş olsun. ayaz, yağmur, çamur, kar, toplu taşımalar, eve düş !

duş al, ertesi gün için hazırlık yap, vur kafayı yat.

1 ay bunu tekrarla.

nihayet mayış günün gelsin. mayışını çek. ne dişinin kavuğuna gitsin, ne afedersin bi s*ke derman olsun. fakat sen bunu hak ediyorsun (yazar burda kendine kızıyor) adam iş görüşmesinde sana demiş ki "bu paraya bana verir misin" sen de "ok" demişsin.

ha ben şimdi güçlü mü oluyorum ?

çok güçlüyüm, teşekkürler <333

3. 3-4 yıl çalışmış ve bir süre ara vermiş biri olarak şunu rahatlıkla söyleyebilirim. Ev hanımlığı gerçekten berbat bişey. Çalışırken evim daha temizdi çalışırken her gün yemek yapıyordum çalışırken daha dikkatliydim hiç bişeyi unutmazdım. İşten çıktığımdan beri bunların tam tersi. Uyanmak gibi bir derdiniz olmadığı için zamanı etkin kullanamıyorsunuz. Nasılsa yaparım dediğiniz için biriktirdiğiniz işlerin altından kalkamıyorsunuz. Eşiniz ne kadar cömert olursa olsun rahat para harcayamıyosunuz. Tek bir artısı var o da zihnen dinleniyorsunuz (iş hayatındaki o saçma sapan insanlardan kurtulmuş oluyorsunuz) hepsi o.

Ben KPSS hazırlanmak için çıktım ve gün sayıyorum resmen. Çünkü çok sıkıldımmmm

4. Devlet hastanesinde çalışan, her gün yüzü aşan sayıda hasta ile uğraşan ve ek gelir getirsin diye fazladan nöbet tutan ve biri altı yaşında üç çocuğu olan, anlayacağınız hardcore çalışan bir anneye sahibim. Ama sizin ev hanımlarını yeren entrylerinizle nereye varmaya çalıştığınızı anlamıyorum.

5. Küçükken annesi ev hanımı olanlara cok ozenirdim. Çünkü onlar eve gidince annesi kapıyı açıyordu, çünkü onlar eve gelince annesinin hazırladığı nefis kurabiye kekleri yiyolardi, çünkü onlarin anneleri okulun ilk günlerinde okula geliyor, bütün veli toplantilarina katılıyor ve sınıf annesi oluyorlardı, ayrıca beslenme çantaları nefis yiyecekleri oluyordu. Benim annem çalışıyordu ve hayatim boyunca 1 veli toplantima katilabildi, (oda lisede annem emekli olmuştu) 7 yaşımda eve tek gelip kapiyi kendim açıp annemin gelmesini beklerdim yola bakarak. Bu yüzden annesi ev hanımı olanlara çok ozenirdim. Ancak çalışıp üretmek dünyanın en güzel seyi. Fakat anne olunca çocuğun hayatindan annenin bicok şeyi kaçırdığını düşünüyorum. Ev hanimlari ise cocuklarinin daha çok yaninda olabiliyorlar. Ben çalışma saatlerinin kadın lehine değişmesi gerektiğini düşünüyorum. Mesela izin miktari arttirilabilir, çalışma saatleri azaltilabilir ne bileyim biseyler yapılabilir. Yapılmalı da. Ayrıca eslerin hayati paylaşması gerekiyor. Ev temizliği yemek yapımı bunlar kadına yuklenince kadın hepsini taşıyamıyor. Ne psikolojik ne de fizyolojik olarak. Son olarak kendini gelistirme olayi vizyon meselesi. Üniversite mezunu vizyonsuz insanlar olduğu gibi, lise mezunu vizyonlu insanlarda var. Nice zeki kadın görüyorum çevremde bizim bulduğumuz fırsatları bulacak kadar şanslı doğmadığı için olmaması gerektiği yerde olan.

6. Yine lince uğrayan kadınlardır. İsteyen çalışır isteyen çalışmama hakkını kullanır bu size o kadınları aşağılama hakkını vermez. Bende senelerdir çalışıyorum annemse ev hanımı sabahtan akşama kadar işi bitmez. Annemi tembel bir insan olarak bir kere bile görmedim. Hakikaten ayıp ya böyle saldırgan bir uslüpla çirkin bir şekilde çalışmayan kadınlara saldırmanız hić hoş değil. İnsanların çalışmaması için binlerce sebep olabilir. Kimsenin ne yaşadığını bilemezsiniz. İçinden nefret saldırganlık akan ötekileştirip buranın huzurunu kacıranlardan bıktım.

7. Tuik verisi koyacak enerjim ve durumum yok şu an, ama ülkede işsizlik almış ve yürümüş. Geçen yıl yine aynı verilere bir blog aracılığıyla bakıp, bu oranın kadınlar aleyhine fena halde açık olduğunu görmüştüm.tabi onlara göre mevsimlik işçi de dört mevsim çalışan olarak değerlendirilmeli. Tuik verilerini de cok saglam argumanla elestiriyor bu alanin uzmanlari, bildigim kadariyla.

Bir de benim gibi ağır hastalık yüzünden işi süresiz bırakanlar var. Bu, normal bir sözlükte pek görünmüyor ama facebook'ta acılmış hastalık destek gruplarında öyle çok ki sayımız. Eğitimliyiz, yılların çalışanıyız lakin şu an ev işi dahi zar zor yapıyoruz. Okuldan arkadaşım çıktı iki tanesi. Şöyle bir bakıyorum da manzaraya, ev hanımı da sayılmayız. Çünkü sadece duruyoruz (gizlinot: swh)

Bu iki durum ( genel işsizlik, hastalık) dışında başka faktörler de vardır kanımca. Dunyanin bin turlu hali var (gizlinot: mış)

8. hem ev kadını hem çalışan kadın olmuş biri olarak ev kadını işsizdir, üretmez görüşüne katılmadığımı yazmam gerekiyor. Evini çekip çeviriyor mu, gayet de üretiyor çalışıyor işte. İşin basit veya az yorucu olması bir şeyi değiştirmez ki basit olduğunu da düşünmüyorum. Ha evin işini iyi yapan vardır yetersiz yapan vardır, bu tamamen kişilerle ilgili bir durum. Dışarda çalışan tüm insanlar inanılmaz çalışkan, üretken ve çok mu yoruluyorlar? Dışarda çalıştığı için karşısındakini küçümseyenle evde çalıştığı için karşısındaki küçümseyen arasında bir fark yok benim açımdan.

Dışarda çalışan kadınların ayrıca evin de işini yüklenmeleri apayrı bir konu zaten. Bunun için o evi kullanan diğer fertleri özellikle erkekleri eleştirmek gerekmiyor mu? Birbirimiz suçlamak yerine Sadece "erkek" olduğu için kendi giydiğini ütülemeyen, karnını doyuramayan, yattığı yatağı dahi toplamayan erkekleri ve onları yetiştiren ebeveynleri konuşalım bence. Belki bir şeyler değişir.

9. Bence sorun ev 'hanımlığı' tanımlamasında başlıyor. Eve isteyerek yada istemeyerek hapsolmuş kadının sosyal hayatı sınırlıdır. Kadınların çalışma oranının giderek yükseldiği bu dönemde ev hanımı dediğimiz kişinin kendini gerçekleştirmek, kişisel tatmini yakalamak için kendini çalışan kadınla karşılaştırması normaldir. Asıl sorun kadını ev içinde tutmaya yarayan ev hanımlığını=kadınlık diye empoze etmeye çalışan ataerkil sistemdir.

Hem çalışıp hem eve bakmaktan hem çocuğa bakmaktan sitem eden kadınlara önerimse bütün bu işlere eşlerinin de ortak olması için çabalamalarıdır. Bu düzende çok zor biliyorum ama çabalayın çünkü sizde eşiniz/sevgiliniz kadar yoruluyorsunuz. Erkek çocuklarınıza da kız kardeşiyle aynı olduğunu ögretelim. Birlikte bu sistemi değiştirelim. Çünkü bunu bi tek kadınlar değiştirmek isterse yapabiliriz.

10. Ev hanımı olmak ister miydim? Hayır. Ben bütün gün evde duracak bir yapıya sahip değilim. Evde olduğum tatil günleri boyunca bile kafayı yer gibi oluyorum boşluktan. Birşeylerle uğraşmam gerekiyor. Bu söyleyeceklerim hepsini kapsamıyor. Ailesi uğruna her türlü çabayı sarfeden çalışkan ev hanımları da gördüm. Ama çevremdeki bütün ev hanımları bütün gün evde oturup dizi izler, komşularıyla dedikodu yapar, o mağaza senin o mağaza benim dolaşır durur. Ama iş yorgunluğa geldi mi onlardan yorgunu yoktur. Sürekli birşeylerden şikayet ederler, ev hanımlığının ne kadar zor olduğunu söylerler.

İş yapmadan evde oturan kadınlara sıcak gözle bakamıyorum. İnsanın zamanını geçirmesi, kendini geliştirmesi için bir uğraşa hobiye ihtiyacı var. Zaman boşa gitmesin diye dizi izlemek yerine çeşitli kurslara giden, kurs olmasa da kendini bir şekilde geliştirip oyalayan ev hanımlarını da tanırım. Kendilerine saygım sonsuz.

Benim annem 30 senelik öğretmen. Emeklilik vakti geldi ama bırakamıyor işini bizlere destek olmak için. Her türlü insanla burun buruna yaşadı. Sabah 8 akşam 5 çalıştı seneler boyu, evine saat 6 da geldi. O saatten sonra yemekle temizlikle çamaşırla uğraştı. Üzülerek söylüyorum ki hayatını yaşayamadı. Ve bu durum onun tercihi değildi. tam yanımda böyle bir örnek olunca, kendini yıpratan, sürekli ordan oraya koşuşturan bir kadınla yaşayınca ev hanımlarının hayatı oldukça rahat geliyor bana. Keşke annem de ev hanımı olma şansına erişebilseydi.