hayata sıfırdan başlamak

1. Yapmak istediğim ve büyük cesaret gerektiren olay. Her şeyi geride bırakmak. Kendine yeni hayat kurmak. Sıfırdan başlamak..

Bahsettiğim şey okuduğum okulu bırakmak, ailemden kaçmak, arkadaşlarımdan ve sevgilimden kaçmak, başka bir şehire tek başıma taşınmak, yeni bir hayat kurmak...

Hiç mutlu değilim. İnanılmaz baskı altında hissediyorum. Kendime hiç uygun olmayan bir hayatın ortasında kapana kısılmış gibi hissediyorum. Zaten artık bu hayatın hiç bir yerini ilerletemiyorum. Başarıya ulaştırabildiğim bir nokta kalmadı.

Bahsettiğim şey son derece ütopik geliyor bana aslında. Henüz üniversite mezunu değilim. Daha önce hiç bir yerde çalışmadım. Öğrenci olmaktan ve bunun çok büyük bir bölümünde başarılı olmaktan başka bir şey yapmadım. Hatta şimdiye kadar bir evde tek başıma bile yaşamadım. Ama uzun zamandır aklımda bu düşünce ve kendimi hiç bu kadar yakın hissetmemiştim bu düşünceye. Bir kaç parça eşyamla birlikte bu şehri terkedip hayata sıfırdan başlamamak için kendimi zor tutuyorum.

2. bundan tam bir buçuk yıl önce yaptığımdır. 4 senelik bi ilişkim vardı, ailemle beraber yaşıyordum, sevmediğim bi şehirde sevmediğim bi bölümü okuyodum ve alttan bir sürü dersim vardı okula adım atmıyordum. mutsuzluktan ölmek üzereydim. çok net hatırlıyorum her şey o kadar hızlı oldu ki. bir gecede karar verdim.

1)beni tüketen bu ilişkiyi bitirip bidaha asla aşık olmıycaktım

2)hergün içine hapsolduğum bu 4 duvardan çıkıp kendi evim olacaktı

3)alttan kalan tüm derslerimi en kısa sürede verip okulu bitirip o lanet şehre bidaha adım atmıycaktım

4)tüm bunları bana sağlıycak bi işim olucaktı

aynı gecenin sabahı ailemin bana yapamazsın, olmaz, bizi karşına alırsın dediği şimdiki çok sevdiğim mesleğimin mülakatına girdim. bir hafta içinde kazandım ve eğitime başladım. bir haftalığına kuzenimde kaldım daha sonra tek başına bavulumu toplayıp daha önce hiç adım atmadığım bi yerde ev tuttum. aralık ayıydı tanıdığım hiç kimse yoktu doğalgazım daha bağlanmamıştı soğuktan titreye titreye uyudum,uyandım. babam bi daha bu eve giremezsin dedi, annemi her aradığımda ağlıyordu, eski sevgilim mesajlar atıyordu seni bi şekilde bulucam diye. hepsini göze aldım ve tek başına kendime bi hayat kurdum. size demem o ki eğer o kısır döngü içine girdiyseniz bu eziyeti yapmayın kendinize biraz cesaret ve kurtarın kendinizi.

şimdiki duruma gelecek olursak; malesef tekrar aşık oldum, evet malesef çünkü benimki pek mutlu son olamadı sevdim, sevildim ama olmadı hala her gece rüyamda görüyorum o yüzü. ama siz yine de aşık olmaktan korkmayın iliklerinize kadar yaşayın. kendi evim, 2 güzel kedim oldu, daha önce yapmasını bilmediğim için yaktığım yemeklerim, ödenmemiş faturalarım var. alttan kalan tüm derslerimi verdim ve mezun oldum ama asla o mesleği yapmıycam. işim çok yorucu olsa da severek yapıyorum ve yüksek lisansa hazırlanıyorum. ailemse beni affetti artık babam benimle hala tam olarak konuşmasa da gözlerinde gurur duyduğunu görebiliyorum. anneme de bunu söylemiş. inanın isteyince oluyor. lafın kısası sadece kendiniz için kendinize bunu yapın.

3. Oldukça iyi bir durumdan eksiye düşüp, iki çocuğu için o eksi noktadan herşeye yeniden başlamak zorunda kalmaktan iyidir. (Bkz: ben)

4. Hayata sıfırdan başlamak için hafızaya ve vücuda reset attırmak lazım.