herkes bana aşık sendromlu insan

1. ukte (yazar: skyfall)

haleti ruhiyesi sağlıklı olmayandır..

ya fazlasıyla pamuklara sarılarak, biricik olduğu yanılgısı aşılanarak büyütülmüştür; ya da tam aksine o kadar sevgisiz kalmıştır ki minicik samimiyet emarelerinin aşk için yapıldığını zannetmektedir.. her iki şekliyle de üzücüdür ama ilk haliyle üzücüden çok korkutucudur..

herkesin kendine tapması gerektiğine o kadar inanmıştır ki kişi, aksini zinhar kabul etmez.. terslersin, aşkından yapıyor olursun; uzak durursun yüz vermediği için kaçıyor olursun ama ne yaparsan yap illaki ona aşık olursun! bu tipler beni öfkelendirir..

sevgisiz büyümüş olan daha üzücü gelir hep bana.. düşünsenize o kadar sevgisiz kalmış ki, klasik bir günaydını ya da gülümsemeyi dahi "bana aşık" sinyali olarak alıyor kişi..

sosyal çevremde olmasa da kuzenlerimden biri böyle ne yazık ki.. hep üzülmüşümdür onun için, ailesinden görmediği sevgiyi fazlasıyla göstermişimdir ama bu duygu durumunu yaşamasını engelleyemedim ne yazık ki..

2. benim böyle bi akadaşım vardı üniversitede. güzel bi kız da değildi pek yavrum. hatta hayatında hiç kendisiyle ilgilenen erkek olmadığı tespitinde bulunmuştuk en son kızlarla. heralde bundan mı böyle bi savunma mekanizması geliştirdi bilemiyorum. neyse bir gün yine bize kendisine aşık olan beyi anlattı anlattı. bi yarım saat sonra falan çağırdı çocuğu. çocuk bi geldi biz hepimiz şok. endamlı boylu poslu omuzları geniş giysileri dar iki dirhem bir çekirdek yar bi çocuk gelmez mi? hiç birimiz inanamıyoruz bu çocuk bizim kızı nasıl sevmiş? ama çocukta hiç bizim kızdan hoşlanır bir hal de yok. neyse çocuk gitti biz başladık soru yağmuruna. ben direk dedim nerden anladın sana aşık olduğunu. cevap şu: "bişey söyledi ben çok güldüm. o da dur ben seni daha çok güldürcem dedi". başka soru soran olmadı.

3. daha önce yazılmış ama tabii ki ben !

beni istemeyen erkek en hafif tabiriyle dondurma yemeyi seven, yuvarlak hatlı ve bombeli erkektir.

Ayrıca "bir kızım olana kadar en iyisi benim" bunu söylememe gerek yoktu sanırım <33

not: profil pikçırım ektedir.

4. (link: https://www.youtube.com/watch?v=UOJq5QFMd5Q oynatalım uğurcuğum)

5. avrupa yakası makbule. :)

6. attention whore

7. Yakin cevremde boyle biri ne yazik ki var. Her gun siteden, okuldan, siniftan, facebookta onu ekleyen birini nasil reddetmesi gerektigini sorar. "biliyorum, seviyor, ama bunun da bitmesi gerek, bunu ona anlatmaliyim." "bugun de cafeye cagirdigim cocugu reddedecegim, umarim ortaligi ayaga kaldirmaz"her gun bu cumleyi duyariz. Cocuk senden sadece mail adresini istemis oysa,pdf atsin diye. Ya da hoslandigimiz cocuklari anlatinca "onu dusunmemelisin o bariz bir sekilde benden hoşlanıyor" der yuzune igrenc acikli bir ifade takinip. Bir de yaninda "normal olarak:/" demez mi? Sagolsun bir lise donemi hoslandigim butun cocuklar da ondan hoslanmismis.Ben sevgisizlikten ziyade piremses sendromunun bir semptomu oldugunu dusunuyorum. Her daim pamuklara sarili büyütülmüş, eli soguk sudan sicak suya girmemis, ortamin en guzeli, en zarifi uzar gider. Bu yuzden o dururken yanindakilere kimsenin bakmayacagina kendini inandirir. Hatta bu bahsettigim arkadasin sevgilisi olan erkeklere karsi da cok tuhaf bir ilgisi var. Bir keresinde biri fotoğrafının altina "oooo bu ne siklik x hanimefendiler" tarzi bir yorum yapmis. Kosarak geldi "ben ne yapacagim, sevgilisi var, bunu ona kibar bir sekilde nasil aciklarim" diye haftalarca basimizin etini yedi. Bir toplanmadan ayrilirken herkes hadi pzt gorusuruz diye selamlaşirken kiz gitti cocuga siki siki sarildi, yuzunu ellerinin arasina aldi uzun uzun bakti, sonra hizla uzaklasti, cocuk "ne" diye kaldi. Sekmez, hepsine ayni vedalasma.

Yegane ozguven dusuruculerdir. He diyip geciniz.

8. benim böyle bir arkadaşım vardı. başta inanırdım. sonra garsona bile afedersiniz fingirdeyip adamda ona göre davranınca "ay banaa yazııyoooo . çok şaşırdım nasıl yazıyo" moduna girdiğini gördükten sonra soğumuştum.

genellikle kendileri herkese boncuk dağıtıp (bakın muhabbet,samimiyet demiyorum) sonra da karşıdakilerin olan/hayal edilen tepkisini aşk olarak görüyorlar.

9. yakın zamanda flörtleştiğim adamdaki sanrı. aman aman evlerden ırak. asansörde ona sıradan soru soran kadının bile cilveleştiğini düşünecek kadar hasta zihniyetli. (bi de bana bunu anlatmıştı o zamanlar !!!)

10. teeeeyt bu konuyla ilgili ibretlik bir anım var.

Şimdi öncelikle bir tespit şey etmek istiyorum. benim üniversitede bu tipte arkadaşlarım çöktü, çünkü erkeklerle konuşmanın, arkadaş olmanın hatta erkek kuzenlerle bile fazla muhabbetin tuhaf karşılandığı ailelerden geliyorlardı, sonra koca anfide kocaman sıranın köşesine başka biri oturduğunda, günaydın dediğinde, hatta selam verdiğinde, oooow banaa asııkk!!!

Kısacası bu tiplere alışkındım, bir süre dinledim, bir süre de dinler gibi yaptım, zararsızdı.

Sonrasında bir arkadaşla samimi olmaya başladık, hatunun yukarıda bahsettiğim tiplerle: öyle bir aile yapısıyla alakası yok, çok güzel, çekici, yürüse dönülüp bakılır cidden, çalıştığımız ortamda aralarda çay kahve içiyoruz görüşüyoruz, gittikçe samimi olmaya başladık, o bana ne yazmış bak, bugün bana böyle davrandı, şu departmanda ki bilmem kim bana aşık, o da aşık, bu da aşık, yalnız çekici kadin hiç şüphelenmedim önce. bahsettiği beylerle arada karşılaşmaya başladık sonra çay, kahve molalarında. Haydaaa sonra bir gün başladı o çocuğun gönlü sana kaydı, nerden çıkardin diye sorduğumda çay mı kahve mi diye sordu, aşık olmasa önemser mi herhangi birini alır gelir dedi, sırlar dünyası müziği kafamda o an çalmaya başladı, ben bir dehşet bir panik, okul ortamı da değil, iş ortamı. Uzaklaşmaya başladım da ne fayda biri selam veriyor haydaa bu sefer ben de boş değilmişim ona karşı oldu.

sadede geliyorum, korktum önce kaçtım, bir iki dedikodu da çıktı iş ortamında ya iş ortamında!!!! ben platonik aşıkmışım. Bilmem kaç yaşında hatunum lan bekarım (o zamanlar), o bekar neden platonik aşık olayım, olacaksam olurum.

Krizi ufak dedikodularla atlattım ama belki de benim kulağıma o kadarı geldi; bilemiyorum.