istanbul

1. yıllarca hayalini kurduğum ancak ne zaman gitsem bana "gelme" diyen bir şehir sanki. yanımda olmasını istediğim çoğu insanı yanına alıp beni onsuzluğa alıştırmayı başardı. iyi ki de başardı diyorum şimdi. ne kadar hasret çeksem, özlemeye dayanamadığım anlar da olsa sadece bir nefes alma molası olarak hayatımda kalması gerek istanbul'un. ben ne zaman büyük beklentilerle gitsem bu şehre büyük yıkımlarla geri dönüyorum çünkü. istanbul'dan iyi şeyler beklemek bana yaramıyor.

2. Askerimi yolladığım şehir, Elbet bir gün askerimi alacağım senden İstanbul...

3. İçinde yaşamaktan ve böylece "nefes alamamaktan", beni boğmasından, gereksiz kalabalığından, trafikteki cahil, duyarsız insanlarından bıktığım şehir. Son zamanlarda iyice bunalttı. Neyse ki bu ayın sonunda iznim var, kaçış planları hazır.

4. insanların kabalığından, duyarsızlığından bıktığım şehir. havası aşırı nemli ne saçlarıma ne cildime iyi geliyor. bunu kuru havası olan yerlere gidince anlıyorum. küçücük toprak parçasında insanlarla omuz omuza yaşamak istiyor, kişisel alanınızın işgaline bozulmuyor üstelik kaba insanların kaba tavırlarından kalbiniz kırılmıyorsa koşa koşa gelin.

5. Bir ankaralı olarak bir türlü sevemediğim şehir. Erkek arkadaşım istanbul'da oturduğundan sık sık gidiyorum ama her gitmemde beni bir dar basıyor o şehirde hiç sevemiyorum. Gereksiz kalabalık ve bence çok pahalı. Bu şehirde durabildiğim maksimum süre bir hafta. İkimizde mezun olduk şimdi ikimizde birbirimizi kendi şehrimize çağırıyoruz ama ben asla istanbulda yaşamak istemiyorum. Ayrıca nemi bana yaramıyor. Canım ankaram ya çok seviyorum seni melih başkana rağmen (gizlinot: swh)

6. Ekşi sözlükte de başlığı var, hakikaten eski sevgiliye benzer bu şehir, hani vardır ya bir ayrılıp bir barıştığın, bir türlü tam kopamadığın.

30 yıldır sakiniyim, şimdi olduğu gibi ne zaman bir süreliğine ayrılsak güzel tarafları gelir aklıma, özlerim. Buluştuğumuz zaman da önceleri özlemin getirdiği gazla pek bi sevişiyoruz:), sonradan da aslında birbirimize uygun olmadığımızı ve en başta neden ayrıldığımızı hatırlıyoruz. Böyle bir kısır döngü işte.

Bir de yaşlılığım istanbul'da geçsin istemiyorum, bazen buluşup eskileri yad ettiğim eski sevgilim olarak kalırsa ilerde daha hayırlı olacak galiba.

7. 76 milyon 667 bin 864'lük türkiye'nin ziplenmiş hali.

8. giren çıkanın haddi hesabı olmayan şehir. hatta bi ara vize uygulaması yapalım denmişti. araştırdım yapılabilrmiş. en azından oturma konusunda sınırlama getirilebilinirmiş. gerçi hala yer var mı orda ya. (oturmaya gelmiştik de).

9. they call it chaos we call it home. (link: http://www.suslusozluk.net/g/istanbul/3823/ bkz:)

10. defolup gitmek için gün saydığım şehir.

belki gidince çok özlerim, belki ohh iyi ki gitmişim derim bilemiyorum.göreceğiz bakalım.