iş yerinde giyim kuşam

1. Çoğu kişinin gerçekten hiç bir fikrinin olmadığını düşündüğüm konudur. Kimseyi kırmak istemem ama beyaz kot etekle işe giden bir memur görmek beni benden almaktadır. Öyle bazı meslekler vardır ki pembe çanta ile işe gidemezsiniz, dar paça bilek pantolon üstüne blazer tarzı günlük bi tarz olmaz, bazılarında ise tam tersine renkli şifon bluzlar istediğiniz kesim kumaş pantolonlarla klasik bi şıklık yeter de artar. Mesleğinize ve ortama göre belirlenmesi son derece önemli olan giyim kuşam şeklidir. Aşırı dikkat çekici olmamak da bence önemlidir.

2. benim iş alanımda genelde günlük kıyafetler giyiliyor mesela. Arada müthiş salaş (gizlinot: kıyafete bulaşan malzemeler, koşuşturma vs için) veya casual smart denen hafif şık kıyafetler giyilmesi gereken durumlar oluyor.

sanat, tasarım, mimarlık alanlarında genelde böyle; sadece çok ciddi mimarlık firmalarında sürekli smart casual giyinilmesi gerekiyor. iş için ayrı gardrop oluşturmama şansına sahip olmak güzel bi şey.

3. en son çalıştığım iş yerindeki kıyafet maliyetim sıfırdı. hatta iş yerinde giyeceğim giysileri, ayakkabıları onlar alıyordu. (gizlinot: valla billa bak :d )

"oh ne güzel millete bak, ayakkabısını bile iş yeri ödüyormuş" deme süslü. benim giydiklerimi görsen haline şükrederdin (gizlinot: swh ). parfüm sıkmak, makyaj yapmak bile yasaktı. tepeden tırnağa bembeyazdım. çok büyük bir gıda işletmesinde çalışıyordum ve beyaz gömlek, önlük, ayakkabı giymek şarttı. dolayısıyla giysi maliyetim sıfır oluyordu. işim ve evim arası arabayla 10 dakikaydı bu nedenle ne giydiğime pek önem vermiyordum. eşofmanla gittiğim bile oluyordu. nasıl olsa fabrikaya gelince iş kıyafetlerimi giyiyordum. ha ben durumdan memnundum. her gün ne giyeceğim derdi yoktu en azından.

4. bir işyerinin ne kadar rahat kıyafet kaldırdığı elbette içine girince belli olur.

ancak kıyafet insanların bize nasıl davrandığında belirleyici olabilir. üniformalı garsonlar üniformasızlara göre daha çok bahşiş toplamaktadır(gizlinot: iki katı).

5. Genellikle iş ortamına ve diğer çalışanların giyimlerine göre şekillenir. Misal halihazirdaki işime ilk başladığımda etekler ceketler giyerken zamanla ortamda sırıttığımı fark edip biraz daha spor pantolon ve gömleklere geçiş yaptım. Daha az topuklu giyer oldum. Yine de canım istediğinde kaçamak yapıyorum elbiselerimle...

6. Banka çalışanıyım ama bankanın allah'ın dağındaki operasyon merkezindeyiz. Erkeklere acıyorum çünkü takım elbise giyme zorunlulukları var. kadınlar ise tamamen kafalarına göre takılıyor açıkçası. Ağırlıklı olarak smart casual diyebilirim ama sürekli klasik giyinenler de var, çok spor giyinenler de var. ama bence en kötüsü çok abiye giyinenler. pullu payetli kıyafetler, sifon ve dantelin abartı kullanımı, vücuda çok yapışan veya çok kısa elbiseler, fantastik topuklular iş ortamına bence asla yakışmıyor.

7. don atlet. (home ofis:)

8. reklamcıyken spor bi blazer ve topuklu ayakkabı (geri kalanı salaş t-shirt, kot pantolon) giydiğinde oooo bu ne şıklık hayırdır denilirdi :) reklam ajansına kreatif ekip genel olarak eşofmanla terlikle geldiği için. ağız tadıyla bi tailored dress bir efenim döpiyes, cigarette pantul giyemedim. nerdeee mad man hey gidi.

not: süslü kızlar da oluyor da onlar komple hipster/tumblr kızı.

9. annem de babam da bankacıydı. bankacı olmak istemememe rağmen "hımm ben de büyüyünce öyle giyineceğim" algısı oluştu bende. şık olmayı hep üniversiteden sonrasına sakladım. bayılırım öyle cigarette pantolon altına stiletto falan. sade şıklık. neyse şu an üniversite öğrencisiyim. şu an stajlarımda giydiğim ve tahminen 1-2 sene sonra iş hayatımda da giyeceğim şey

crocs :')

kısmet değlmiş.

10. Mezun olup mühendis olduğumda içimdeki süslüyü dindirmek istemediğim için bir fabrikanın mühendis kıyafetlerini giymek değil de bir ofisim olsun benim olsun çekeyim gömleği, eteği, stilettoyu gideyim toplantılara dediğim olaydır.