işe makyajsız gitmek

1. haftanın en az üç günü yaptığım (gizlinot: daha doğrusu yapmadığım) eylem. bu üç günün birinde filan ofiste makyaj yapıyorum çoğu zaman ona da üşeniyorum. tamamen tembelliğimden, işe geç kalmamak için makyaj yapmıyorum. sonra da bugün de cildimi dinlendirdim ehe ehe deyip kendimi gazlıyorum. işe geç kalmayacağımı bilsem, erken kalkabilsem mütemadiyen yaparım herhalde, öyle çok seviyorum çünkü.

edit: ukteciye bakmayı unutup göndere bastım yanlışlıkla, kendisinden özür diliyorum.

2. neredeyse hergün makyajsız geliyorum.

halbuki makyaj yapmaya bayılıyorum.2 çekmece makyaj malzemem var.

artık işyeri bütün enerjimi çektiğinden midir nedir?içimden yapmak gelmiyor.

yaptığımda da sen kesin birisinin dikkatini çekmeye çalışıyorsun diyolar.

fesat kız bunlar

3. Benim de genelde yaptığım. Bazen haftalarca yapmadığım oluyor. İşe yazın başladım ve yazın makyaj yapmaktan nefret ederim hiç makyajlı gitmezdim. Uzun bi aradan sonra işe giderken eyeliner ve rimel sürdüm millet şoka girdi. Sen bi güzelleşmişsin hayırdır niye süsleniyorsun makyaj malzemesi mi aldın deneye başladılar. Bi bilseler evde bi dünya makyaj malzemesi olduğunu şaşırırlardı herhalde.

4. aslında bence herkes istediğini yapabilmeli

yani şöyle bir durum var yanılıyorsam düzeltin lütfen

"plaza" çalışanlarının ve dış görünüşün önem taşıdığı özel sektör çalışanlarının (mesela avukatlık ama her avukatlık da değil) makyaj yapmadığında yerine göre azıcık makyaj yap dikkat et diye uyarıldığını da biliyorum.

öte yandan cici cici makine mühendisi kızların atölyelerde sincan gibi yerlerde çalışmalarından dolayı azıcık nude bir ruj sürseler bile "dikkat çektiği" gerekçesiyle garip bakışlara maruz kaldıklarını da..

bence bu acı bir durum, dünyanın neresinde olursa olsun, tabi ki mesleğin asli gerekliliğinden doğan zorunlulukları bir kenarda bırakıyorum(ameliyathanede full makyaj her zaman olmayabilir..) bir kadın makyaj yapsa da yapmasa da buna kimse gerek iş arkadaşı gerek iş vereni olarak karışmamalıdır diyorum, keşke bu kadar ideal bir noktaya ulaşabilsek. önemli olan temiz ve tertipli görünmekse o kadın istemiyorsa makyaj yapmak zorunda olmadığı gibi, işi gereği mazot kokularına bulanmasına rağmen ruby woo'sunu sürmek istiyorsa sürsün kafasındayım.

gel gör ki o kadar rahat olabiliyor muyum

hayır.

5. 10 dakika daha diye yatıp yarım saat sonra uyanıp koştur koştur evden çıktığım günler olur nadiren. o günlerde makyaj yapamıyorum; bazen de cildimin dinlenmesi gerektiğini düşünüp öylece çıkıyorum. bu da nadiren yaptığım bir şey. saçlarım, gözlerim, tenim açık renk olduğu için maruz kaldığım cümle hep aynı oluyor;

öğretmenim hasta mısınız? :)

6. Hep yaptığım eylem çünkü makyajımı işyerinde yapıyorum. Evime sabah ışık girmiyor ve evde makyaj yaparsam panda gibi oluyorum:)

7. Mesela bugün tam yarım saat geç uyanıp nasıl evden çıktığımı hatırlamıyorum. Lakin o acele ile bb kremimi son anda sürdüm. Tüm gün boyunca hasta mısın, moralin mi bozuk gibi sorularla baş etmek canımı sıkmadı değil.

8. Sabahları beş dakika daha diye diye ertelediğim alarmlardan sonra gerçekleştirdiğim eylem.

9. Bende uzun süredir işe makyajsız gidiyorum. Hem sabah kalkıp acele ve kötü makyaj yapmaktansa hiç yapmiyim diyordum hemde her gün hergün makyaj yapmak cildimi havasız bırakmasın diye mantık kurmuştum kendimce. Sadece önemli toplantılar vs olduğunda yapıyordum yaklaşık 3 aydır durum böyle. Ama gelin görün ki hiç bir işe yaramadığı gibi cildim daha kötü oldu yüzümün hiç çıkmayan yerlerinde sivilceler çıktı. Bende kendimce demek makyaj cildimi koruyor çevrenin zararlı pis etkilerinden koruyormuş diye mantık kurdum ahsaghsd İşin şakası tabi o ama diyeceğim o ki fondoten sürmememin cildime hiç bir ekstra katkısı olmadı.

10. "canım hasta mısın neyin var?" sorusuna maruz kalmamak için gerçekleştirmediğim eylem.