j. d. salinger

1. çavdar tarlasında çocuklar kitabını çok sevdiğim amerikalı yazar.

ukte : (yazar: all that solid)

2. Çavdar Tarlasında Çocuklar'ın yazarı. Çok keyifli bir kitaptır.

3. en sevdiğim yabancı yazarlardan.

yarattığı glass ailesi ile bilinir genelde zaten çoğu kitabı da onları konu alıyor bkz. franny ve zooey, dokuz öykü, yükseltin tavan girişini ustalar. bunlara rağmen en sevilen/bilinen kitabı çavdar tarlasında çocuklar. komedi yazmıyor ama yazı dili, konuları ele alışı bana hep trajikomik geliyor her okuduğumda daha çok seviyorum kendisini.

tek eleştirim türkçe çevirilerine aslında hoş kızamıyorum çevirenlere, aslında da cümleleri o kadar devrik o kadar anlaşılmaz oluyor ki bazen bunu da nasıl çevirsinler ki diyorum. okuyabilirseniz bence mutlaka orjinal dilinden de okuyun türkçesinden daha akıcı zaten frannyi okuyanlar bilir kitabın yarısı ingilizce kelime ki bu rahatsız edici onun yerine komple ingilizce okumak daha anlamlı.

not:00.44de anca bu kadar oldu sakin kafada uzun bir methiye ile döneceğim

4. en sevdiğim kitaplardan olan çavdar tarlasında çocukların yazarı.Ne zaman okusam zaman kavramım yok oluyor,günlük olaylardan uzaklaştırıp içine çekiveriyor.

5. çavdar tarlasında çocuklar'dan ziyade yarattığı glass ailesini daha çok seviyorum...

kült bir yazardır okurlar arasında...

kitaplarında kullandığı üslup, birçok önemli yazarı da etkilemiştir.

ününün bir kısmını tam bir recluse olmasından kaynaklandığı düşünülür.

vakti zamanında genç werther'in acıları bir jenerasyon için ne demekse, dönemin amerikan gençliği için de Holden Caulfield odur denilebilir...

j. d. salinger da zaten Holden Caulfield'dir, zira çavdar tarlasında çocuklar'ı okursanız niye recluse olduğunu anlarsınız.

6. Yarattığı glass ailesiyle gönlümde yer edinmiş yazar. En çok da franny ve zooey'ye geri dönüyorum.

Ikinci dünya savaşında orduya katıldığı zaman sevgilisi oona'yı charlie chaplin'e kaptırmış yazardır ayrıca, oona 18'ine girdiği gibi de kendisinden 36 yaş büyük chaplin'le evlenmiş. Salinger'ın chaplin'den nefret ettiği söylenir. (gizlinot: dedikodu paylaşmak istedim)(gizlinot: swh)

7. tam adı jerome david salinger olan 1919 doğumlu amerikalı yazar. doğum gününden 26 gün sonra 2010'da 91 yaşındayken vefat etmiştir.

benim en sevdiğim amerikalı yazarlardan biri. kendine has bir üslubu var. çavdar tarlasında çocuklar sadece amerikan değil tüm dünya edebiyatı içerisinde modern klasikler alanında ilk 20'ye girer sanırım. ergenliği konu alan bir eserin daha çok büyükler arasında okunup kişilerin geçmişe yönelik yaşadıkları travmaları gün yüzüne çıkarması muhteşem. böyle bir eserin katillerin favori kitabi olması ayrıca ilginç. salinger yazarken böyle bir etki bekliyor muydu?

öyküleri de çok başarılı. dokuz öykü kitabını okumaya doyamamıştım, insanı duygusal yönden çok etkiliyor.

salinger çok gerçekçi, gözlemi aşırı iyi, çok ilginç bilgi birikimine sahip bir yazar ve bunu karakterlerine sahiden aktarıyor. franny ve zooey'de karakterin bilgi dünyasından aktardıklarını çoğu insanın bildiğini sanmıyorum. aynı şekilde eser bir aile trajedisi gibi olsa da felsefik boyutu var ve çok ağır. ancak bunu salinger'ın düşünce dünyası değil de karakterlere yarattığı bir şey olarak görüyorum. felsefe olmayan, edebi bir eserde felsefe ve din üzerine o kadar sorgulaması muazzam.

new york'da doğmuş olmasından dolayı eserlerindeki new york çok gerçekçi, çok iyi işlenmiş. mekanı ayrı bir karakter gibi anlatıyor. ayrıca kelime oyunu yapmayı da pek seviyor. dokuz öykü'de "see more glass?" konuşması dahiceydi. öykülerine verdiği isimlerde çok hoş. (bkz: muz balığı için mükemmel bir gün)

ben en çok glass ailesini anlattığı eserlere bayılıyorum, franny ve zooey zaten en çok etkilendiğim kitaplardan, okumalara doyamam. ancak o ailenin her bireyini o kadar içselleştirmiş ki hepsini tanıyıp seviyor gibiyim. ancak seymour çok ayrı. sanıyorum salinger da yarattığı hiçbir karakteri onun kadar sevmedi. hem yazarı hem glassları o kadar sevmişim ki tüm üçlemeyi bitirme fikrine hazır olmadığımdan hala "seymour bir giriş" kitabını okuyamadım, zaten duygu yoğunluğu olarak da beni kahrediyor okurken.

okumak isteyenlere şu sırayı öneririm:

glass ailesini anlattığı eserleri: dokuz öykü (gizlinot: muz balığı için mükemmel bir gün ve Teknede)- franny ve zooey - Yükseltin Tavan Kirişini Ustalar ve Seymour: Bir Giriş

felsefe yönü çok olan kitapları okumayı sevmeyenler için yazara alışma bakımından ise öykülerinden başlanılmasını tavsiye ederim, sonra çavdar tarlasında çocuklar yada diğerlerinin okunmasını öneririm.

8. çavdar tarlasında çocuklar'ı alelade bir roman okurmuşçasına, didiklemeden okuduğunuzda yalnızca amerikan edebiyatı için değil dünya edebiyatı açısından da ne derece yenilikçi bir tarz ve üslup kullanıldığını anlayamayacağınız kitaptır. biz edebiyat okumaları dersinde okuyup derste çözümlemiştik ve inanılmaz keyifli olmuştu. devamında ben salinger'a kafayı taktım ve franny and zooey ve nine stories'i edindim. orjinal dilinden okumak hem daha iyi geldi hem de daha zihin açıcı oldu. ve geçtiğimiz yaz catcher in the rye'ı alıp okuduğumda salinger'ı tamamen içselleştirdim çünkü holden caulfield'ı kendi dilinden kendi ağzından okumak yazara yüklenen bu reclusive tabirini tamamıyla anlamamı sağladı. zaten salinger'ın başarısının yapıtaşı anlattığı öykülerin derinliği ve içeriği değil üslubu ve şeklidir. bana göre steinbeck, hemingway ve fitzgerald ile beraber amerikan edebiyatını dünya edebiyatına katmış, okunması gereken bir yazardır.

edebi yönden ağırlık umuduyla alıp okumak hem yazara haksızlık hem de beklentinize hayalkırıklığı olacaktır, vaadettiği şeyi almaya hevesli olarak okunmalıdır. o zaman tadından yenmiyor çünkü.

9. ecnebilerin emrah serbes'i diyeceğim ama linç gelir diye fısıldayarak söylüyorum bunu. emrah'ın da yazarlığını severim yalan yok. özellikle deliduman'daki çağlar karakteri holden caulfield'dan esinlenmemiştir diyen taş olur.