5.
Arkadaşım, dostum dediğim adamların büyük bir kısmının single olduğum nadir dönemlerde bana koşmasıyla, bakın yürümesiyle demiyorum, koşmasıyla benim de mümkünatını sorguladığım sorudur.
Bir tanesi uykumda öptü, bir kısmı alkolün etkisine güvendi de öyle öpmeye kalktı, bir kısmı o kadar aptal bir cesarete sahip değildi, ilgisini belli etmekle yetindi, sonuncusu da, neredeyse 14 yıllık arkadaşım, eski sevgilim zaten...
Bu denemelerden hiçbiri benim için hayırlı değildi, ki şu anda hiçbiri yanımda değil zaten... İlki travma oldu (gizlinot: insanın en savunmasız anında dostum dediği adam tarafından öpülmesi ağır bir şeymiş), çoğunluğu sinir bozukluğu, sonuncusu da hayal kırıklığı...
Bu demek değil ki tüm erkekler pisliğin, şerefsizin önde gideni, iyi günümde kötü günümde yanımda olan gerçek dostlarım da var. Bu yüzden kadın çoğunluğunun olduğu bir platformda tavsiyem kadınlara olacak:
Utandırın böyle şerefsizleri! Onlar öyle çakaldır, öyle uyanıktır ki kartlarını hep doğru oynarlar. Size yakınlıklarını öyle bir noktada bırakırlar ki, içinize inceden bir huzursuzluk çökse bile kendisine bunu dile getirdiğiniz durumda acıtasyon yaratıp, mağduru oynayabilir, hatta aklınıza böyle bir şeyi nasıl getirdiğinizden dem vurarak sizi suçlayabilirler. sizi öyle bıçak sırtı bir yerde bırakırlar, çok sevdiğiniz için kırmayı da göze alamazsınız. zayıf bir anınızı kollayıp bombayı patlatırlar. Sonra babaannemin deyimiyle 'Yünmez arınmaz' olur o iş, hem arkadaslığınız rezil olur, hem sinirleriniz bozulur. En çok da kendinize kızarsınız.
Içinize ufacık bir huzursuzluk çöktüyse, bir kere bile içinizden "bu arkadaslığa sığdı mı şimdi?" dediyseniz, o yaptığı arkadaslığa gerçekten sığmamıştır. "Yanlış anlar mı, kalbini kırar mıyım?" diye düşünmeden sınırlarınızı çizin, ufacık bir yanlış yaptığında da utandırın şerefsizi...
erkeklerin bu tarz zayıflıklarının hoş görüldüğü, hep "dişi köpeğin kuyruk salladığı" bir toplumda yaşadığınızı unutmayın.
30 ağustos 2015 21:55
30 ağustos 2015 21:57