1. Ben bu klişenin ev hanımları dolayısıyla ortaya çıktığını düşünüyorum. Bu cümleyi de zaten genelde ev hanımlarının eşlerinden duyuyorum. Fikrimce bunun sebebi çalışma hayatında olan erkekler gün içinde gerekli olan iletişimi kurmuş ve tatmin olmuş bir şekilde eve gidiyor. Ev hanımları ise (çok sosyal bir insan değilse tabii) gün içindeki kısıtlı iletişimden dolayı eşleriyle iletişim tatminliğine ulaşana kadar konuşuyor. E bu da halihazırda iletişimsel doyuma ulaşmış eşe fazla geliyor ve bıkıyor. Böylece o meşhur ‘kadın dırdırı’ kavramı hayatımıza giriyor. Bu sonuçlara ulaşmamın sebebi, benim babaannem çok uzun yıllardır yalnız yaşıyor ve ziyarete gittiğimizde konuşmamıza izin bile vermiyor (gizlinot: Swh). Nefes bile almadan konuşuyor o derece. Aynı şekilde babam da yurtdışında çalışıyor ve sosyal olarak bir tek iş arkadaşlarıyla konuşuyor, evde de yalnız zaten. Türkiye’ye geldiğinde de annemin tabiriyle annemle yapışık ikiz gibi dolaşıyor, iş hayatında ve sosyal ortamı yeterli olan annemi bıktırıyor. Babamın adı da ailede gevezeye çıktı. Oysaki adam Türkiye’de çalıştığı sıralar gayet normaldi. Okul ortamında da gözlemlediğim kadarıyla belirli bir cinse geveze diyemem. İnsandan insana değişiyor. Çünkü genel olarak hepimizin tatmin edici bir sosyal hayatı var okul dolayısıyla.
- girdiler (4)
- medya (0)
23 kasım 2018 19:22
7 nisan 2019 21:06
7 nisan 2019 23:38
8 nisan 2019 00:43