1.
bir kaç defa denediğim fakat ya şarkıya ya da kitaba odaklandığım için bir türlü yapamadığım eylem. Genelliklede ses ve gürültüden kitabı anlayamadığım için müziği kapatıp, kendime bu işkenceyi yapmaya son veriyorum. Bazen tramvayda, otobüste hem müzik dinleyip hem kitap okuyanları gördükçede her seferinde özeniyorum. Çünkü gürültülü bir ortamda ders çalışabileceklerini düşünüyorum, ya da aynı anda her iki işe odaklananabileceklerini. Aynı zamanda müzik dinlerken kitap okumanın verdiği hissiyatı yaşayamadığım için kıskanıyorum bunu başaran kişileri. Bir gün bende belki en sevdiğim parçayla en sevdiğim kitabı okumanın hazzını yaşarım, yani umuyorum :(
2.
bunu bir kere yaptim. wir kinder vom bahnhof zoo adli kitabi okurken sadece inna-inndia sarkisini dinlemistim. ne zaman bu sarkiya denk gelsem bir yerde aklima direkt bu kitap ve detlef geliyor.
3.
Sadece klasik müzikle başarabiliyorum bunu. Söz duyunca okuduğumu anlamıyorum.
4.
Görünce çok beğendiğim cok özendiğim ama bir türlü başaramadığım şeydir. Ki ben zaten bir anda iki üç şey yapabilen biri değilim. Önce biri bitecek sonra diğeri
5.
kitaba yoğunlaşmam için ortamın ve en önemlisi kafamın sessiz olması gerekiyor. bu yüzden müzik dinleyerek bir şeyler okurken sayfa sonuna geldiğimde anlıyorum ki aslında okuduğumdan hiçbir şey anlamamışım. yoğunlaşabilme ve odaklanabilme açısından kimseye tavsiye etmiyorum her ne kadar çevremdekiler iki işi aynı anda yaparken bir nevi beyin jimnastiği yapmış olduğumuzu söylese de.
6.
müziğe eşlik etmekten kitaba odaklanamamakla ya da kitaba dalmaktan çalınan müziğin gürültü kaynağına dönüşmekten başka bir işinin olmamasıyla sonuçlanan eylem. anca çok hafif, slow, sözsüz enstrümental bir şeyler çalarsa yapabiliyorum. bunu yaparken kedi de sevebilenler var ekşi sözlükte, vallahi bravo. ben ortamda kedi varsa aşkııooğğmm diye peşinden koşarken kendimi kaybediyorum.
7.
Ancak klasik müzikle yapabildiğimdir.
8.
harry potter okurken, özellikle de ateş kadehinde, apocalyptica'dan stroke dinlerdim devamlı. sert ama sözsüz bir müzik. hala da her stroke dinleyişimde ateş kadehi aklıma geliyor. yani sözlü değil de sözsüz enstrümantal müzikler çok güzel oluyor.
buraya da linkini koyayım : (link: https://www.youtube.com/watch?v=_kjK-jmeYPA stroke)
9.
Hiçbir müzik türü ile yapamıyorum. Dikkatimi veremiyorum, anlayamıyorum okuduğumu. Ama bir müzik duyduğumda aklıma bir kitaptan bir sahne gelir mesela.
10.
nadir olarak klasik müzik açıyorum. bunun dışında en çok şömine sesi ya da gökgürültülü yağmur sesi açıyorum. o seslerle kitap okumaya bayılıyorum