kişisel gelişim kitapları

21. eğer hayata dar bi noktadan baktığınızı, başkalarını anlamadığınızı düşünüyorsanız mutlaka başvurmalısınız ama onun dışındaki psikolojik sorunlar için çözüm olmaz belki sizi daha kötü hale bile getirebilir.

20. Hepsini genellemek doğru olmaz ama özellikle Türkçe çeviri olan kitaplar anlatımından dolayı bana hep daha tuhaf gelir,bir de öyle gaz verici isimler koyuyorlar ki hadi be yürü aslanım sen yaparsın modunda oluyorsun satın alırken.

19. Kişisel gelişim kitabı mı? Ben de masa sehpaların ayak altına sıkıştırarak değerlendiriyorum benimkileri. Bir işe yarıyorlar en azından.

Psikonet yayınlarının birkaç kitabı dışında başarılı olanına denk gelmedim. Market broşürü daha faydalı olabilir.

18. Hangi tür olursa olsun, okumanın kişiye olumsuz bir etki yaratacağına inanmıyorum.Kişisel gelişim kitaplarına gelirsek ,gerek iş hayatı gerekse özel hayatımızda uygulayabileceğimiz,bize ayna olan birçok şey barındırabilir.Ama burda bahsettiğim;

''Bu kitabı okudum hayatım değişti'',''Mutluluğun 10 sırrı'',''Dileğini şu kadar tekrarla evrene gönder'' tarzı şeyler değil.Bu alanda iyi yazıları bulmak önemli.Ama ben kişisel gelişim kitaplarından ziyade,felsefe ve psikoloji kitaplarının insanı daha çok geliştirdiğine,beslediğine inanıyorum.Şuan ''gerçekten bilmeniz gereken 50 psikoloji fikri''ni okuyorum.Gayet keyifli.

17. Türkiye’deki kitapçılarda bulundukları kısım içler acısı olan kitaplar. Tüm kişisel gelişim kitapları, alt kategoriden bağımsız, çorba gibi bir arada duruyor. Zen kitabının yanında hafızayı geliştirmenin 100 tekniği, tavuk suyunun yanında ikna kabiliyeti falan... rafların ikisi osho kitaplarıyla dolu illa ki, başka öğretmen yok sanki.

Zaten birçok iyi kitap türkçe’ye çevrilmiyor. Bu kategorideki kitaplara baktığımda 1-2 eckhart tolle kitabından başka yurtdışında popüler olan kitaplardan göremiyorum.

Bir de türk yazarlarla yabancı yazarların kitaplarını ayırmalılar bence. Bu konuda önyargılı olduğumu kabul ediyorum ancak çoğunun arak olduğunu düşünüyorum. Çekim yasasını islam’a yediren ya da hala bana dale carnegie’nin öğretilerini süsleyip aktarmaya çalışan bir kitaba daha ihtiyacım yok.

16. çöp. (bu kadar sert yorumu da zor yaparım.)

15. Eğer psikoloji bilimi ile ilgili bir alanda eğitim almış birisi yazmamışsa ışık hızıyla uzaklaştığım kitap türü.

Sanat terapisti bir arkadaşım şunu söylemişti, yüzde yüz katılıyorum:

Kişisel gelişimcilerin tavsiyeleri bana yırtık bir kumaşa tutturulmaya çalışılan abiye fırfırlar gibi geliyor. Kumaşı tamir etmeden, bolca fırfır siparişi veriliyor da kumaşı sağlamlaştırma aşamasına üşeniliyor. O yüzden de fırfır bir türlü yakışmıyor, tutturulmuyor. Alttaki sökükler yırtıklar dışarıdan da belli oluyor...

14. En sevdiğim kitap kategorisine girer kişisel gelişim kitapları..Aykut Oğut'un anlatım tarzı hoşuma gittiğinden tüm yazdığı kitapları bir çırpıda bitirip rekor kırmıştım..Haa uyguluyor muyum orası muamma..Ama hayatıma bir şeyler kattığı kesin..

13. yıkıntılarla ve akademik anlamda çeşitli zorluklarla dolu olarak geçmiş üniversite hayatımdan sonra okuyabildiğim tek kitap türüdür. diğerlerini kafam almıyor alsa da okumak istemem..

12. Sen yaparsın, sen başarırsın sloganıyla kişiye gazı yükleyip sonra hayal kırıklığına uğratan türdür.

Aslında psikolojik yönden olanlar kişiyi olumsuz etkilemez; konu bireyseldir, seni maddi bir amaca endekslemez. Dolayısıyla da kişide bir yıkım da yaratmaz. Mesela paulo coelho kitapları böyledir. Kişisel gelişim türü altında değildir; ama ince, küçük küçük mesajlar verir. Hayatı sevmeyi öğretir, bireye anlamsız hırslar yüklemez. Örnek olarak (bkz: paulo coelho veronika ölmek istiyor)