1. bursa dünya göz hastanesinde yaklaşık 2 yıl önce yaptırdığım ameliyat.
en az 3,5 hipermetrop ve astigmatımla 9 yaşından itibaren 19 yaşına kadar gözlük ve devamını da lensle yaşamıştım. göz kusurum doğuştan geliyordu ve göz tembelliğiyle birlikte görememe davranışlarıyla 9 yaşında farkedildi.
lensle geçirdiğim yetişkin yaş yıllarının ardından cesaret edip lazerle gözlerimi çizdirdim. ve her gün şükür ediyorum bu işlemi yaptırdığım için. ve görebildiğim için.
ortalama 20 dk süren bir müdahaleydi. baygın olmuyorsunuz, göze sıkılan damlalar sebebiyle de göz hem duyarsızlaşıyor hem de görme duygusu azalıyor. bir sedyeye uzanmış bir halde başınızı kıpırdatmadan doktorun gözünüze bir makineyle yaptığı işlemi sabırla beklemek gerekiyor. acı duygusu yoktu ama kesinlikle çok rahatsızlık duygusu, batma ve yanma duygusuyla boğuşup, kendimi bolca dualar ederek telkin ettiğimi hatırlıyorum.
işlem bittiği anda bile iyi gördüğümü hissetmiştim. göz ışığa karşı had safhada duyarlı oluyor. güneş gözlükleriyle ve dışarıda minimum sürede kalarak eve gitmeniz gerekiyor. evde de bütün ışık vb. ortamlardan kendimi korumuştum. günün ilerleyen saatlerinde doktorun yazdığı damlaları söylenen saatlerde göze sıkmak gerekiyor. doktor 6 saat kadar hassasiyet yaşayabileceğimi söylemişti. eve gittiğimde yaklaşık 6-8 saat kadar ciddi büyük bir acı yaşadım gözlerimde. gözlerime cam kırıkları dolmuş gibiydi ve göz bebeklerimi asla kıpırdatamıyordum, gözlerimi damla sıkabilmek için bile açamıyordum. acıdan oluşan ağlama duygum bana daha da çok acı veriyordu. her nasılsa ağrı kesici almayı akıl ettim ve vaad edilen sürenin sonuna doğru acım azalarak uykuya daldım.
sabah uyandığımda her yer pırıl pırıldı. bütün eşyalar birbirinden ayrı, tane tane ve renkler çok canlıydı :) yeni görme duygumla içim içime sığmıyordu. müthiş bir mutluluk hissi. :) her şeye bakıyordum. her şeyi uğraşmadan görmek - gözleriniz bozuk olduğunda görmek için çaba sarfediyorsunuz ve bu baş ağrısı yorgunluk vb. hisler yaşatıyor- mükemmel bir duyguydu.
sonrasında 15-20 gün okumak bilgisayar bakmak vb. konularda yasak ve ksııtlamalar söz konusuydu ama ben çok uymadım. kendimi iyi hissettiğimi farkedince hızla normal hayatıma döndüm.
üzerinden 2 yıl geçti denebilir. 40lı yaşlar itibariyle hipermetrobun geri döneceğini söylemişti doktorum. zaten hastalığım nedeniyle %100 görme de vaad edilmemişti ki ben her türlüsüne razıydım.
ve sonuçtan çok memnunum. her yıl yapılacak bişey olsa gider her yıl yine yaptırırım. yaşadığım rahatlık, hayatıma kattığı konfor benim için ölçülemez.
gözlük numaralarım çok daha küçük ve görme duygum daha fazla olsaydı gözlükle yaşamayı tercih edebilirdim bilemiyorum ama sahip olduğum şartlarda kendime yaptığım büyük iyiliklerden biridir.
ekleme: ardından geçen zamanla birlikte son 1 yıldır görme sorunu yaşamaya başladım. geçtiğimiz yıl bir göz doktoruna gidip numaralı gözlük aldım ama son 6 aya kadar pek kullanmadım. son 6 aydır da malesef ciddi hitiyaç hissediyor, okurken, bilgisayarda çalışırken, temizlik yaparken gözlük arıyorum. bu kadar ihtiyaç duyma durumuma bağlı olarak geçen ay da tekrar dr gidip göz muayenesi oldum. geçen yılki gözlüğe takılı olan numaram neydi hatırlamıyordum, şimdiki kontrolde sol 1,50 hipermetrop, sağ 0,75 hipermetrop olduğunu öğrendim. tekrar lazer ameliyat sorduğumda ise dr, tavsiye etmediklerini ama hasta ısrarıyla eğer göz uygunsa yapılabildiğini söyledi.
şimdilerde yeniden olmayı düşünmesem de numaram büyürse bir çaresine bakarım diye düşünüyorum.
astigmat hipermetroplu biri olarak tam da göz ameliyatımı yapan doktorun söylediği gibi 40 yaşına gelirken hipermetrobum - ki zaten sıfırlanamamıştı- yeniden ortaya çıktı. benden önceki yıllarda ameliyat olup (miyop) hala gözlük ihtiyacı duymayan arkadaşlarım var.
kısmett..
sorunsuz görebilmek çok güzel bir duyguydu, çok rahattı, renkler.. şekiller..tane tane eşyalar :) keşke yeniden ortaya çıkmasaydı bu hipermetrop.
bakalım artık bir gözlüğüm var, bir de lens alır yaşamaya devam ederim.