1.
Lösemi ile savasan ve savasi 16 yaşında kaybeden burçak çerezcioğlu'nun kitap haline getirilen günlüğü.
arada bir eksi sozlukte vefat eden yazarlarin arkada biraktiklari yazilari okuyup hic tanimamama ragmen etkileniyorum. Bu kitap da bende boyle bir etki birakiyor.
(yazar: Tatar) uktesiydi.
26 kasım 2015 12:12
26 kasım 2015 12:22
2.
lisedeyken çok etkilenerek okuduğum kitap. bugün vizelerin bitmesi şerefine okul kütüphanesine gittim ve benim adım kırmızıyı aldım. raflarda gezinirken bu kitap gözüme çarptı. yıllar önce okuduğum, içimi burkan kitap. onu da aldım. birazdan okumaya başlayacağım tekrar. şimdi burada görünce şaşırdım. aklımdaki karşıma çıktı.
4.
çok gerçek, çok üzücü, hayatın acımasızlığını çok net anlatan bir kitap. burçak'ın hikayesi kadar ailesinin yürek ağrısı ve çaresizlikle kaleme aldıkları beni kahretmişti.
"sabahları hasta uyanmanı istiyorum. hastaysan eğer, yaşıyorsun demektir."
5.
Küçük bir kızken okudum burçağın kısacık hikayesini.
Nasıl sevgi dolu olduğunu hece hece okudum. Kitap arasındaki fotoğraflarda o ışıldıyan hayat dolu gözlerine bakıp şimdi bu kız yaşamıyor mu diyerek zoruma giderek okudum.
Küçük yaşta okuduğum için miydi bilmiyorum ancak çok etkilenmiştim. Ailesinin burçak için çabalaması, istediği ne varsa yerine getirmeye çalışmaları ile taa o zaman demiştim ben de ölmeden görmek istediğim, yapmak istediğim ne varsa yapayım huzurla öleyim diye.
Mavi saçlı, güler yüzlü, eminim ki mis kokan burçak rahat uyu. Seni seviyorum.
20 mart 2018 23:48
20 mart 2018 23:50
6.
Ben de orta okul yıllarımda okumuştum ne etkilenip ne ağlamıştım ona. Yıllar sonra yeniden okudum kitabını 2 kere. Yine içim düğüm düğüm olmuştu.
Hatta facebook'un açıldığı yıllarda bilenler vardır gruplar olurdu. Burçak için de bir grup vardı orayı takiplerdim sürekli. Babası ablaları paylaşım yapardı. Gruba onun çocukluk arkadaşları hatta sevgilisi tim bile girmişti. Hepsinin profilini inceleyip yaşasaydı bu karelerde olur muydu falan diye düşünürdüm. Hakan'ı çok aradım ama bulamadım. Gece gece aklıma geldi bak yine buruldum.
Tanım: Gencecik yaşında kanserle savaşmış ancak kurtulamamış bir genç kızın günlüğü olan harika kitap.
7.
kitabı okuduğumda çok etkilenmiştim, çok da üzülmüştüm herkes gibi. beni diğerlerinden farklılaştıransa, kitabı okuduktan çok kısa bir süre sonra bana da kanser teşhisi konması olmuştu; benimki farklıydı ve ben burçak'tan şanslıydım, hayata tutundum, kemoterapiler işe yaradı ve hayatta kaldım.
ama o dönem ben de bir günce tutmuştum, e kitaptan etkilenmiştim fazlasıyla ve ben de 16 yaşındaydım.
sonra her şey bittiğinde ben o günceyi yaktım (gizlinot: drama queen), benim de en büyük hayalim saçlarımı maviye boyamaktı boyadım..
şimdi nereden ve neden aklıma geldi bilmem ama yazmak istedim, huzurlu uyusun hepimizi bu kadar etkileyen ve aslında hep güçlü olmamız gerektiğini hatırlatan güzel insan