mezun kalmak

1. bence insanın bir ideali varsa yapması gereken şeydir.

birden fazla kez mazuna kalan da vardır, onu da takdir ederim. bu kararı verebilmek bile başlı başına bir cesaret örneği. çünkü bir sene harcamak az bir şey değil. ama tüm hayatın boyunca seni etkileyecek bir şey için değer. hayata bir kez geliyoruz sonuçta. ben de gösterdim bu cesareti. 2016'da ilk kez sınava girdim ve ilk sınavım ygs iyiyken ikinci sınavım lys'de sıralamamı düşürdüm ve hedefim olan tıp fakültesine erişemedim. ve ta daa, senenin başından beri "olmazsa mezuna kalırım yaa" sözüm gerçekleşmiş oldu. ancak yaşayınca bu iş, sanıldığı kadar kolay değil. öncelikle, psikolojik olarak çok yıpratıcı bir süreç bu. hele o eylül ayında arkadaşlarınızın üniversitelerine gidip tüm şehri karış karış gezdiği, yeni arkadaşlarıyla selfieler attığı bir dönem var, o dönem çok kötü. instagram'da gördüğünüz 100 fotodan 99'u üniversite/yeni başlangıçlar vs ve siz dershanede yada evde tıpkı geçen sene olduğunuz noktada soru çözüyorsunuz. "allah beni kahretmesin b*k var da çalışmadım geçen sene"ler, "al canımı kurtulayım"lar havada uçuşuyor. yani en azından bende öyle oldu. sonra hırslanma evresi, burda da o fotoğraflara bakıp "seneye ben nerelerde olucam görün siz" moduyla bir çalışma dönemi başlıyor. sene içinde çok kez yetti canıma, yeter artık çalışmak istemiyorum diyorsunuz ama geçiyor, inanın geçiyor. iki hafta boyunca çalışmayı bırakıp sadece derse gidip gelmişliğim var, sonrasında ise toparlandım tabii. bu sene yani mezun senemde girdiğim sınavda ise sıralamamı 20,9k'dan 1,5k'ya çektim. isteyince oluyormuş yani

yani aslında -söyleyeceği kısma hala gelemedi- her şey kafada bitiyor. yapıcam diyip inanıyorsan ve yapmak için [capslock]gerçekten[/capslock] çaba gösteriyorsan -ve tabii o potansiyele de sahipsen- yapıyorsun. ama gerçekçi de olmak lazım, sınavda 150 bininciysen ve tıp fakültesi için yada atıyorum odtü makina, koç tam burslu, boğaziçi için falan mezuna kalıyorsan o iş zor, biraz da realistik olmak lazım. aksi takdirde bir seneni boşuna harcamaktan başka bir şey yapmış olmazsın.

yalnız son olarak, insan kendine güveniyorsa mezuna kalmalı, üstteki girdideki gibi, benim de mezunda çok düşüren arkadaşlarım var, iyi düşünmek ve emin bir şekilde karar vermek lazım.

2. Benim de deneyimlediğim olaydır.

Eğer gerçekten daha iyisini yapacağınıza inanıyorsanız bir seneyi kayıp olarak görmeyin. Psikolojik olarak gerçekten çok zor ama bunu iyi düşünün. Çok fazla yıprattığı bir gerçek ama değdiği zaman iyi ki kalmışım diyeceksiniz. He bir de şöyle bir şey var isterseniz birinci olun, en iyi üniversiteyi kazanın mezuna kalmamış "arkadaşlarınız", 'e bi zahmet kazansın iki senedir çalışıyor' diyecek. Bu da ayrı bi saçmalık tabi. Neyse tabiki onlara göre hareket etmiyoruz ama bilmeden konuşmaları sinir bozuyor tabi. Hepinize başarılar dilerim umarım istediğiniz yerlere gelirsiniz.

(Sıralamamı 120 bin kişi çektim ama yine önceki sene girdiğim yere girdim siz bunu yapmayın:d)

3. Bu sene yaptığım durum. 

Hedeflerim çok yüksekti ve sıralamam çok kötüydü -bana göre- ben de mezuna bırakmaya karar verdim. Ygs sonucumu gördükten sonra yaptım bunu. 

Hiç pişman değilim iyi ki yaptım ve sene içinde de pişman olacağımı düşünmüyorum. Aklımdaki 2 meslekten başka bir meslekte mutlu olacağımı düşünmüyorum ve hayatımın 30 senesini istemediğim bi işi yaparak heba etmektense 1 senesini feda etmeyi tercih ederim. Ne yapıyorsam kendim için yaptığımın farkındayım, sadece bu aralar biraz motivasyon düşüklüğü yaşıyorum ama biliyorum bunlar da geçecek. 

Yapılamaz, diye bir şey yok ben buna inanmıyorum sonuçta yapanlar da insan evladı. Kimsenin sizi negatif etkilemesine izin vermeyin. Kulaklarınızı her şeye tıkayın ve ders çalışın. 

Umarım hepimizin istediği gibi olur, istedikten sonra her şeyi başarabiliriz ve hedef uğrunda geçen zaman asla kayıp zaman değildir. 

4. Zamanında çok istedim, ama ailem kabul etmedi. Eğer kalırsam da maddi yardımda bulunmayacaklarını söylediler. (dershane, özel ders, kaynak kitap vs.) Ben de el mahkum puanımın tuttuğu bir bölüme yerleştim. Seçebileceğim en yanlış bölümü seçtim. 3.senemdeyim hala benimseyemedim ve bir ömür boyu bu mesleği yapacağım. bu benim içimde hep ukde olarak kalacak. O yüzden tavsiyem eğer mezuna kalmak istiyorsanız ne yapıp edip kalın. Sonuç ne olursa olsun.

5. Yaptığımdır. Odtüyü kazanamazsa ölecek hastalığına yakalanmıştım. Kişi kendini ve sınırlarını bilir arkadaşlar. Şanssızlıkların önünü kimse alamaz ama düşük olasılıklardır kişinin kendi beklentisinin altında performans sergilemesi. Sonuçta da Sıralamamı 30binlerden 4binlere taşımayı başarmıştım. mezuna kalmak gerçekten bireysel alınan ilk değerli kararlardan biri, hayatınızın iplerini elinize aldığınızın bilincinde olun, ona göre davranın. Başarı illa ki gelir.

6. Benim de yaptığımdır. O zamanlar dershaneler kapatılmamıştı. İlk başta çok kararsızdım acaba 1 seneme yazık mı ediyorum diye. Yapabilecek miyim, puanımı yükseltebilecek miyim, istediğim bölüm olacak mı soruları dönüp dolaştı hep kafamda. Sonra düşündüm de ömür boyu sevmediğim bir işi yapacağıma 1 senemi daha feda eder en azından denemiş olurum dedim. Yapmadığım için pişmanlık duyacağıma en kötü yaptığım için pişmanlık duyayım dedim. Zor, gerçekten zor bir süreç. Psikolojik olarak sıkıntılı geçiyor ister istemez. Zaman zaman durulmalar olabiliyor çok normal. Yine de moral bozmak asla olmamalı. Ders çalışmayı aksatmamalı. Sadece hayalinize odaklanınca her şey biraz daha kolaylaşıyor. 2.senemi daha verimli geçirdim, konulara az çok hakim olduğum için gözümde büyütmedim hiç. Mf3 38 binden 8 bine çektim sıralamamı. Şöyle bir dönüp bakınca iyi ki diyorum. İyi ki de kalmışım. Denedim ve başardım. Mutluyum 😊

Mezun kalan süslülerimize kolaylıklar diliyorum 

7. 7 yıl önce cesaret edemediğim eylem. çünkü bunu yapmak için kendinize güvenmeniz gerekiyor. yoksa loto oynamak gibi bir şey başarılı olup olmayacağınız belli değil. ama şuan asla pişman değilim. belki o zamanlar istediğim bölümü okumadım ama bir şekilde okumak zorunda kaldığım bölüme tutundum, araştırdım, okudum ve mesleğime ulaştım. hayat sizi eninde sonunda bir gün güzel günlere çıkarmak zorunda kalacak. pes etmeyin inatlaşın hayatla sen böyle yapıyorsan ben daha iyisini yaparım ulan hayat. (gizlinot: swh)

8. bu sene yaptığım.

tıp istediğim için bir daha denemek istedim. ilerde keşke demek istemiyorum. yine olmasa bile en azından denemiş olucağım için içim rahat olur diye düşünüyorum.

9. Sağlam psikoloji ister. Bir yere ait olamamak kötü histir üzerinizde sürekli riskler vardır. Tamamen mantıkla haraket etmek gerekiyor çünkü artık çap,yatay geçiş vs çok yaygın. Ts olarak hazırlanırken mezuna kaldığımda Tm oldum. İyi ki ama iyi ki diyorum. Hayalimi kazandım. Korkmayın...

10. Çok korkuyordum bu durumdan. Hatta sürekli ya mezun kalırsam diye ağlıyordum. Şuan mezunum veee hiç pişman değilim. Beslenmem düzene girdi, geçen seneki okul stresi, yazılı stresi yok. Kafamı tek bir şeye verebiliyorum. Kendime zaman ayırabiliyorum. 12 kilo da verdim. Aslında olay her şeyin pozitif yanına odaklanmaktaymış. Umarım kazanırım hayalimdeki yeri ve burayı editlerim.(gizlinot: 💘🌸)