opera-bale-tiyatro-müzikal

1. çocukken annem ve teyzemle bu tür etkinliklere gittim, sevgim o zamanlarda oluştu ancak ergenlik vs bunalımlar derken bir yere kadar takip edebildim, ilk girdiğim işte de asla normal mesai saatlerim olmadı, sezonda aldığım her bilet yandı. Geçtiğimiz mayısta iş değiştirince kendime zaman ayırmaya başladım ve sezonun da açılmasıyla, opera- bale takvimi ve izmir e gelen tüm oyunları takip etmeye başladım. benim için bu tür etkinlikler manevi olarak inanılmaz doyum veriyor. kendimi ayrı bir dünyada hissediyorum, kostümler, hikayeler... izmir'deki el hamra sahnesi de harika bir yer, insan mekana girince bile kendini adapte ediyor hemen :)

2. ankara devlet tiyatrolarında önerebileceği olan süslüler , önerilerinizi alabilirim

3. Sanatın her dalına ilgi duyan biriyim, hepsine vakit ayırmak zor elbet... Fakat elimden geldiğince tiyatro izliyorum. Sinemadan daha çok seviyorum, fakat bilet bulmak cidden zor.. Bilenler bilir deli gibi bilet kovalarım. 4 yıl peşinden koşmuşluğum var bir oyun için, ama sonunda muazzam bir haz.. Opera için bir kere bilet aldım ama kardan dolayı iptal oldu. Çok merak ediyorum onun havasını da, Süreyya operasını aynı zamanda.. Ciddi zaman ve emek harcıyorum ama insanın kendine yapacağı çok güzel yatırımlar bunlar.. Uygunluk olsa dans etmek istiyorum, şarkı söylemek istiyorum, müzik aleti çalmak istiyorum.. Her bişi yapasım var.. Etkinlikler hakkında dileyenlerle bilgi paylaşımı yapabilirim..

4. süslü sözlük itiraf: tiyatroya, müzikale bayılırım ama klasik baleyi ancak 1800'lü yıllarda yaşasam sevebilirdim sanırım. ayda yılda bir görüp görebileceğim tek performans bale gösterisi olacak; kostümlere, dekora bakıp hayran hayran her detayı kaydedeceğim kafama.

ama 2017 yılında, bale hakkındaki bilgim de çok sınırlıyken, yarım saatten sonra sıkıntıdan ölüyorum. o kadar emek vermiş balerinlere, baletlere "sen gitmemiş miydin ya yine niye geri geliyosun, gördük güzel dans ediyosun!!!" diye isyan ediyorum :(

üzgünüm bale.

5. Ben de isterdim böyle bi hayatım olsa bıraksalar beni dördü arasında yaşasam. Hatta sergi, bienal vs de eklesek. Akşamları  Kocişim röpteşambırını giyip rutkay aziz sesiyle bana rus edebiyatından seçkiler okusa bir kadeh şarap eşliğinde.  ama banyoda fırçalancak derzler vardı. Yapamazdık. 

6. Demin "evlilik senedi" adlı operetden çıktık. Dekor güzeldi ama salon girdiğimiz ilk dakikadan beri sıcaktı buda insanların uykusunu getirdi. 1 perdelikti bunun da uyku üstünde etkisi oldu ara olsaydı insanlar bir dışarı çıkıp kendine gelirdi. Opera şefi ve takımı sahnenin altında sadece ucundan üstü açık bir yerdeydi göremedik keşke o kısım da saydam cam falan olsaydı. Finalde o kısımdan sadece müzik aletlerini çıkarıp el salladılar onlar namına görebildiğimiz tek şey bu oldu. Kostümler güzeldi 2 karakter dışında oyuncular da iyiydi, oyun orijinal dilindeydi türkçe cevirisi sahnenin üstündeki küçük bir ekranda çıkıyordu orayı takip etmeye çalışmaktan oyunun bazı kısımlarını kaçırdık. Bu deneyimimizden yola çıkarak biz tiyatro ve müzikal seyircisi olmayı daha çok sevdiğimizi anladık. 

7. bağımlılık yaratandır. bir kere bulaştı mı izlemek bir zorunluluk haline gelir. keşke bütün bağımlılıklar böyle olsa.