1.
işin piri değilim tabi ama kendi çapımda ressamları tanımaya öğrenmeye çalışırım. dali için ise söyleyebileceğim en önemli şey eserlerine bakan insanı biraz rahatsız eder biraz da ürkütür. bu onu önemli kılan şeylerin başında gelir bence.
2.
(bkz: yetiş ya picasso yetiş ya dali)
3.
eriyen saatler olarak bilinen, orijinal ismiyle La persistència de la memòria (belleğin azmi) eserinde düşen, eriyen, sarkan, gevşek zaman parçaları olarak resmettiği zaman algısını camembert peynirine benzetmiştir: her şekliyle güzel, kokuşmuş bir çağrışım.
4.
Ben altı ya da yedi yaşında kadarken gözlerimle ilgili bir sağlık sorunu yaşamıştım, bu sırada da sık sık göz doktorlarına gittim tabi. Gittiğim bir hastanenin bekleme odasında da duvarda Dali'nin en bilindik tablolarından olan 'Belleğin Azmi' vardı. Eriyen saatlerle ilgili annemi soru yağmuruna tuttuğumu hatırlıyorum. Daha sonra da doktordan memnun kalmış olmalıyız ki o son gidişimiz olmadı. Her gittiğimizde anneme hep bu tabloyla ilgili sorular sorup duruyordum, yazık kadın da sabırla açıklamaya çalışıyordu tabi. Sanırım resimle bu şekilde ilgilenmeye başladım. Daha sonra heykel, karakalem, yağlı boya ve akrilikle uğraştığım bir kaç resim kursuna gittim. Artık herhangi bir kursa devam etmiyorum ama hala yeni ressamlar ve tabloları hakkında öğrenmeyi seviyorum. Geçenlerde Dali'nin Belleğin Azmi tablosunu yirmi yıl sonra tekrardan yorumladığını ve Belleğin Azminin Dağılışı ismini verdiğini öğrendim. İki hali de birbirinden güzeller ama ben de ilk halinin bıraktığı etki biraz daha fazla gibi. Madem bu kadar övdüm belleğin Azmi'ni size bir kaç ilginç bilgi vereyim:
-Tablo şu anda New York'taki National Museum of Art isimli müzede bulunuyor
-Tablonun o sıralar revaçta olan Einstein'ın görecilik kuramı ile ilgili olduğu iddia edenler olsa da Dali hiçbir zaman net bir açıklama yapmamış.
-Tablonun ortasındaki yüz Dali'nin kendi yüzünü, karıncalar da ölümü temsil eder.
-Dali, saatleri çizerken eriyen bir peynirden esinlenmiş.
mathildaninmakyaji
regina phalange
tirmiktirmik
btoph