1.
Ailemden uzak kaldığım anlarda sıkça yaşarım.
Edit:5 sene geçmiş, artık kalmadı.
17 mayıs 2017 20:19
28 kasım 2022 03:41
2.
her ihtiyaç gibi sarılmak istenen kişi o anda yanında yoksa, neredeyse dağa taşa bile sarılmaya kadar varacak hadise. giderildiğinde acayip bir mutluluk, giderilemediğindeyse tarifsiz bir elem yarattığı kesin. bende bu ihtiyaç daha çok pms döneminde ortaya çıkıyor. Yolda gördüğüm ağlayan çocuklara, sevgilisiyle tartışan liseli kıza bile gidip sarılasım geliyor. Duygusal anlarda durum fena yani neyse ki geçici bir şey. sürekli böyle gezsem ortada halim harap .
3.
bir otistik olan temple grandin kendi sarılma ihtiyacından yola çıkarak bir sarılma makinesi icat etmiştir.
http://listelist.com/temple-grandin-kimdir/
4.
Hasretini çektiğiniz biri varsa daim olandır ama bazen aşırı olur mesela şu an ölüyorum sanki özlediğimin yeni farkına varmışım gibi. Bu ihtiyaçtan kendinizi çok uzun zaman mahrum bırakınca yanlış kollarda diniyor aman diyeyim. Sarın sarmalayın.
5.
kendimi bildim bileli sarılma ihtiyacım vardır, ama bir erkeğe. geceleri rüyamda ya abim olduğunu görüp ona sarılırdım ya sevgilim olduğunu görüp ona. şimdi çok uzun tespitler kasmayacağım ne alaka diyebilirsiniz belki ama ben bunu baba sevgisizliğine bağlıyorum. zaten hep şıpsevdi bir insan olmuşumdur, bana ilgi gösteren bütün erkeklerle seçici davranmadan yakınlaşırdım (duygusal anlamda) neyse şimdi uzun uzun analiz kasmayacağım aynı durumda olanlar anlamıştır beni. neyseki şimdi sevgilim var ona sarılabiliyorum. öpüşmekten daha çok seviyorum ben sarılmayı
konuyu nerden nereye taşıdım farkındayım :d