1. Belki hep çocuk kalmaktır ya da temiz tarafını kaybetmemek. Bu hem iyi hem kötü olabilir. Başımıza bir şey geldiği an kabullenmek istememek, çevreyi suçlamak kolay yolu seçmek maalesef. Ama unutmamak gereken bir tek bize olmadığı. Acılarımızı yarıştırmak bir şey katmayacak bu açık. Herkesin binbir türlü derdi var. Ölümler hastalıklar insanlar için. Şükredip unutalım bitsin gitsin demiyorum tabiki ama bir noktada takılıp da kalmayalım. Kabullenişin aşamaları vardır malumunuz. İnkar, öfke, pazarlık, depresyon, kabullenme. Çevreyi suçladığımız sürece asla kabullenme aşaması gelmez, gelemeZ. bu yüzden de hayat devam edemez. Kafada hep aynı sorunlar dönüp dururken nefretiniz en çok kendinize zarar verir. Kendi başınıza hayatın sorumluluğunu alamıyorsanız yardım almanızı öneririm. Yoksa cidden eksik yaşamaya devam edersiniz.
- girdiler (1)
- medya (0)
babelisk
21 temmuz 2015 18:42