stockholm

1. yaklaşık üç sene isveç'te(gizlinot: güneyinde) yaşamış biri olarak diğer iskandinav başkentlerinden(gizlinot: kopenhag ve oslo'yu kastediyorum, Helsinki pek iskandinav sayılmıyor) pek bir farkını göremediğim, dolayısıyla da aslında gayet iskandinav olan şehirdir. yani bölgenin en büyük başkenti, onun getirdiği bir kaos oluyor haliyle ama bence bir şehir tatili için gidilebilecek en iyi yerlerden, bir de çok güzel namussuz. çok pahalı evet ama bir oslo da değil, kuzeyde uygun fiyatlı şehir bulmak zor maalesef.

şimdi bir de bunu yanlış anlaşılmadan nasıl ifade etsem bilemedim ama genel olarak zaten isveç'in çok baskın, gider gitmez çarpan bir kültürü yok (yemek de buna dahil). isveç'i ve kültürünü tanımak için orada bir süre yaşamak, özellikle de isveçlilerle yakın ilişkiler kurmak gerekiyor. midsommar, valborg, yeri gelende insani kanser eden drinking song'lar, bunlar hep isveç ama işte turistik gezide denk gelmek zor.

2. bir tekne turu, bir vasa müzesi bir de gamla stan turuyla bir gün içerisinde gezilebilecek bir şehirdir. istanbul'da yaşayan biri için kesinlikle kaos değildir(gizlinot: diğer iskandinav şehileri için bilemicem). ancak bize göre pahalı bir şehir olduğu doğrudur, tabi bu paha gelir düzeyi yüksek isveçli için normal o ayrı.

kuzeyin venedik'i deniyormuş buraya çünkü adalar ve kanallardan oluşuyor. yalnız tur operatörleri bu bilgiden sonra hemen şunu ekliyorlar: şu anda suyunda yüzülebilen tek büyük şehir. o derece temiz. vay anasını.

mülteci işine gelirsek, şimdiye dek gördüğüm avrupa kentleri içerisinde isveç en normal mülteci mahallelerine sahip yerdi. sanırım bu ülkeye dair en takdir ettiğim şey de bu oldu. londra'da paris'te roma'da göçmen mahalleleri tehlikeli ve dışlanmış, korktuğum yerlerdi. stockholm'de gördüklerimse gayet normal "isveçli" mahallesi gibiydi, hatta öyleydi. kısa kaldım, belki de eksik gözlemlemişimdir ama göçmenlere hakikaten istihdam sağlamışlar sanki. her ne kadar yükselen ırkçılık eleştirilse de ben birçok konuda belli bir standardı yakalamış bir şehir olduğunu düşünüyorum.

3. saygının tavan yaptığı şehir. -azıtan cozutan istisnalar heryerde olabilir onları saymıyoruz.- ama evet saygıdan başı döner insanın, sonra istanbulda sürekli birileriyle kavga ediyor olarak bulur insan kendini. çünkü birileri ya üstüne basmaya çalışıyordur, ya yayaya yeşil yansa bile aracıyla hala üstüne geliyordur, ya da sıra olduğunu gördüğü halde sıranın önüne aynamaya çalışmıştır... tamam daha fazla devam edemicem, sonra bunlarla hayret nasıl oluyorsa hiç mi hiç karşılaşmayan kişicağızlarımıza batıyor bu gerçekler..

aklı fikri (gbkz: fika ) dadır bu şehrin. kahveyle bi tatlı yemek en büyük zevk. semla, prenses pasta, vanilya soslu yabanmersinli pay ile italyanlar kadar nefis kahve yapan vete katten, tıklım tıklımdır akşamları. evde pencereden dışarı bi bakıyorum, sabah kahvaltı için heryerde ayrı kuyruk akşam kahve içmek için ayrı kuyruk .