süslüleri en çok sinirlendiren şeyler

570. yemeğin yarım bırakılması. ezelden beri ifrit olurum ve eğer bunu yakın bir arkadaşım yaparsa daha da sinirlenirim. hiçbirimiz çocuk değiliz ki ben çocukken bile böyle bir şey yapmazdım. kendimi biliyorum ne kadar yiyebileceğimi ve yiyemeyeceğimi. çok aç olsam da yiyebileceğimden fazla yemek söylemiyorum çünkü ne kadar yiyeceğimi hesap edebiliyorum. ama demek ki bunu hesap edemeyen bağzıları -kahrolsun bağzı şeyler- var ki söylediği yemeğin yarısını tabakta bırakıyor. ve bitiremeyince sen ye diyerek -ki ben zaten yemeğimi söylemişim ve bitirmişim- bana çöp gibi hissettiriyor, ben senin yemek artıklarını atabileceğin çöpün değilim demek istiyorum onlara.

569. salak yerine konmak, gözünün içine baka baka yalan söylenmesi... ayrıca psikolojik hastalıkları basite indirgeyip gündelik yaşantıda kullanmak... otobüse bindim anksiyetem tuttu, lavaboyu kirli gördüm okb'm azdı falan filan. psikolojik rahatsızlıklar böyle bir şey değil, eğer böyle bir şeye sahip olduğunu düşünen varsa da söylemde kalmayıp profesyonel destek almalı

568. gevrek gevrek konuşanlar

567. aptal yerine konulmak, iyi niyetinin suistimal edilmesi ve haksızlığa uğramak.

566. ukalalık. sen neyi ne kadar bilirsen bil, karşındaki insanın her zaman her şeyi senden daha iyi bilmesi.

565. yalan

her şeyi kişisel algılayanlar

gevşekler

564. Sen o kadar hangi probleme hangi içerik iyi gelir araştır, cilt bakım ürünlerine o kadar para dök, aylarca sabredip sonuç görmeyi bekle, tam "galiba cildim düzeldi gibi" dediğinde bir regl dönemi tüm emeklerini silip süpürsün

563.    Sanırım Ibanı fotoğraf olarak atanlardan sonra en sinir olduğum kişiler soruya herhangi bir evrak görselini atarak cevap verenler. Bir arkadaşıma mahkemesini soruyorum, kararı atıyor bana. Hayır yani okumak zorunda mıyım tüm sayfayı bazen sayfaları? Tek kelime yeterli çoğu zaman “ertelendi” bu kadar yani. 

   Geçenlerde yine bir ambar fişi atmış arkadaş yazıları da okunmuyor, arıyorum cevap vermiyor. Ben hangi siparişim olduğunu düşünüyorum falan. Kısaca yormayın insanları ya! Ha bir de ne zaman gideceksin diye soruyorum bir arkadaşa o da bilet atıyor. Öffff yani! Gidişinin tüm detaylarına hakim olmak istemiyorum, perşembe mi, cuma mı ne yani?  söyle geç. Olur olmadık yerde ses kaydı atanlara da ayrı bir gıcığım. Her zaman dinleyecek pozisyonda olunmuyor. sohbet yazarak uzar bazen, yazmaya üşenirsin ve ses kaydı atarsın. Ama bilirsin ki karşıdaki insan müsait. 

562. Radikal İslamcılık ve bunu destekleyenler. Arap ülkelerinin geri kalmasının asıl sebebi bu zaten. Bir de "gerçek şeriat bu değil" diyenler yok mu... Uyuz oluyorum. Soruyorum ne o zaman gerçek şeriat diye, bu değil diyor adam. O zaman neden şeriat yönetimi her ülkede aynı? Bu kişilere laf anlatılmaz.

561. İşi düşünce arayan yazan tipler. Rutinimin bozulması...Sürekli kendini öven her şeyin en iyisini bildiğini iddia eden tipler.

560. Yarı yolda bırakılmak, pasif agresiflik, yalan, ikiyüzlülük, rutinimde benim kontrolümün dışında değişen şeyler, patavatsızlık, gamsızlık... sonra neden sevgilim ve arkadaşım yok diye yakınan ben oluyorum.

559. emeğinin karşılığını alamamak:( hem sinir edici hem üzücü....

558. Toplu taşımada ter, sarımsak kokan pis ve saygısız insanlar. Çöplerini sokaklara, denizlere atan ama çok temiz (!) olduğu için evlerini köşe bucak temizleyip duran ruh hastaları.

Temizlik ve saygının gerçekte ne olduğunu milletçe öğrenmemiz lazım.

557. kampuste her yerin yogun risk bolgesi olmasina ve her gun yeni bir vaka haberi almamiza ragmen finalleri yuz yuze yapmak icin direten hocalar. aldigimiz egitim cok kaliteli, aman kopya cekmeyelim. kendimizi, ailemizi ve herkesi riske atalim ama kopya cekmeyelim.

556. Haklı olduğum halde kaybeden kişi olmak. İnsanların haksızlığa uğrayanın yanında değil de haksızlık yapanların yanında olmaları.

555. İnsanların kendini çok kurnaz sanması, çok rahat yalan söylemeleri, karşısındakini salak yerine koymaları, had bilmemeleri, saygısızlıkları, şu yüzyılda hala toplu yaşam kurallarına adapte olamamaları. Sakin kalmaya çabalamaktan yoruldum. Bir şeylerin değişebileceğine ümidim de kalmadı. Kendi yaşantımı değiştireceğim bakalım. 

554. Şu aralar; toplu taşımada ve kapalı mekanlarda maskeyle burnunu örtmeyen, hatta maske takmayan insanları gördükçe sinirlerim hopluyor. 2 kişinin maskeyi tam olarak takmadığı bir toplu taşıma aracından bildiriliyor.

Yüz yüze eğitime geçilmesiyle birlikte tahammül sınırlarımı sorgulamama neden olacak bir döneme girdim anlaşılan.

553. Keşke farlarım, highlighterlarım kırılacağına kalbim kırılsa. Bıktım artık, sağlam yapın şunları kırılmaz camla falan kaplayın. Presslemekten ciğerimiz soldu.

552. Herhangi bir canlıyı hırpalayarak, sert bir şekilde seven insanlar. Özellikle kediler gibi biraz daha bağımsız, canı isteyince sevdiren canlıları sıkıştırıp seven insanlara sinir oluyorum. Kendini sevdirmek istiyorsa zaten sırnaşan kucağa atlayan kedilerim var. Çocuk değilseniz ( çocuklara bile " bak böyle sev. Cici yap canım." Denilince anlıyorlar ve öyle seviyorlar) az biraz bir kedinin nasıl sevileceğini, hırpalanınca strese girebileceğini bilmeleri lazım. "Höle höeee" diye hırpalamak nedir? Kovulunca da " aman bu da kedi delisi " demeyin bir zahmet. Ben çocuklarıma sesimi dahi yükseltmiyorken başkasının gelip hırpalamaya hakkı yoktur. Sevmesini bilmiyorsanız da sevmeyin.

551. Net bir şekilde en çok sinirlendiğim konu dinlenmemek. Bir şey anlattığımda ve karşı taraf bunu dinliyomuş gibi yapıp iki gün sonra aynı şeyi bilmiyormuş gibi davrandıklarında deliriyorum. Ee dinliyormuş gibi yapma zahmetine de girme o zaman. Madem önem vermiyorsun mış gibi yapma