1. Annem, yanılmıyorsam, 12 veya 13 yaşımdan beri bana her gün uyandığımda ve yatmadan önce cildimi temizlememi ve arkasından krem sürmemi tembihler. Ben de bunu o yaştan itibaren yaptım. (Ara ara aksatmadım değil, çaktırmayın) Ve iyi ki de yapmışım, kızım olursa ben de bu yaşlarda başlatacağım cilt bakımına. Annem de o yaşlarda başlamış.
Kendisi her zaman high-end ürünler kullanırdı. Büyük bir lancome Fanı olduğu için herr ürünü bulunurdu kendisinde. Hiç unutmam bir keresinde lancome toniğe denk gelmiştim, açtım baktım bildiğin su. Neden yüzüne su alıyorsun çeşmeden de su geliyor demiştim. Saflık işte (gizlinot: swh)
Bir de annem çok fazla ve çeşitli yağlar sürer yüzüne. Hepsinin neye faydası olduğunu bilir ve bana da ne sorunum olursa hemen bir yağ çıkarıverir. Ben de o anlık sürerim ama devam etmem. Yağlara alışamadım henüz, sürünce rahat hareket edemediğim, cildimin yağlı durmasını sevmediğim, gözüme falan kaçmasından da nefret ettiğim için. Hele o balık yağı beni benden alan üründür, nefret ederim kokusundan, çocukluğumdan beri duyduğum için olsa gerek. ama annemin cildi hala bebek gibidir ve yolda bile durdurup cildine ne yaptırdığını sorarlar (asla estetik yaptırmadı)
Bir de en çok taktığı şey, duştan hemen sonra yüzümüzü çıplak bırakmamamız, nemlendirici sürmemiz gerektiği. Ben türkiye’deyken duştan çıkar çıkmaz beni yakayıp krem sür der kendisi (gizlinot: lool)
Seviyorum seni annem, iyi ki varsın Ve iyi ki de bana bunları öğrettin.
(yazar: Ayselin)’in uktesiydi.