tanışıldığı anda özel sorular soran insan

1. sana ne diyemediğim için kendinde her soruyu sorabilme hakkını bulan insana dönüşen, had hudud bilmeyen insandır. üstelik o özel sorular hiçbir zaman bitmez, sizden cevap gelmez ama hala sormaya devam eder. hele hele yanında birini görmesin bu kim diye bir başlar, çok kazanıp kazanmadığından yedi kuşak sülalesinin malvarlığına, evlenince hemen çocuk yapacak mısınıza kadar yolu var yani durduramıyorsunuz böylelerini.

2. kültürel bir durumdur. genelde avrupalı insana, her gün konuşuyor dahi olsanız epey yakın dost olmadan okuyup okumadığı, bölümü, yaşı, şehrin neresinde oturduğu, kardeşinin olup olmadığını gibi sorulardan herhangi birini sormak dahi ayarsızca kaçar. suratındaki yadırgar ifadeye bakarken "iyi de 2 aydır muhabbet ediyoruz ya, alelade sormuştum..." diye içinizden geçirirsiniz. onun için 2 aylık bir süreç bu sorular için "tanıştığı anda özel sorular sormak"tır.

3. tanışılsa bile yeterli yakınlık derecesine gelmeden özel sorular soran insan iticiliği ile kapışan gereksiz şahıstır.

4. aile ve kardeş soruları karşı cinsten geliyorsa orada açıkça bir "yürüme" durumu söz konusu oluyor genelde.

bir kez böyle bir durumda kaldım, çocuk olayı çözmüş; "halanı pek sevmiyorsun sanırım?" diye yemledi beni, ben de sabaha kadar anlattım işte. (gizlinot: bi baktım sevgili olmuşuz) (gizlinot: adi küpek)

5. yeni tanışmıyor olsak da akrabaların özel sorular sormasına inanılmaz sinirleniyorum. ya "korunuyor musunuz?" diye soranlar oluyor. gel bir gün bak istersen nasıl sevişiyoruz :)

6. en çok sorulan sorulardan biri: "sevgilin var mı?"

7. Tahammül edemediğim insan tipi. Evlilik planınızdan, ne kadar yakınlaştığınıza kadar sorup bir de utanmadan yorum bile yapar. Iyy cınım ırkın dıgıl mı dıhı ıvlınmık ıcın. Sana ne ya. O zaman evlenmek istiyordum mesela ama şua. Hiç düşünmüyorum. Sana mı soralım sayın kendinde her hakkı gören çok bilmiş. Öğrenmek merakla başlar ama herşeyin de bir sınırı var. Çok yakın arkadaşlarımla bile bir yere kadar paylaşırız hayatlarımızı. İnsanlar kendilerinde bu hakkı nasıl buluyorlar anlamıyorum.

8. kibarca terslenmesi gereken insan. mesela "iyi de bu soruyu niye sordunuz ki şimdi?" ya da "iyi de bunun konumuzla ne alakası var?" filan denilip gülümsenebilir. ya da soru sorduğunda sanki siz daha önemli bir şey soracakmış gibi konuyu yemeğe getirin. mesela "o değil de öğlen ne yesek?" gibi.

"çocuk ne zaman?" gibi sorularaysa ben sadece gülümsüyorum ama yalandan gülümsediğimi belli ederek. yaşlılar bile susuyor bir daha sormuyor.

9. Kendinde her türlü hakkı görüp, kendisine yapılmasında da nefret eden insanlardır aynı zamanda.

Hadsizliktir.

Yeni tanıştığın insanı aynı gün içinde hoşçakallaşırken öpen insanlar gibi gereksizdir.

10. Benim de başıma sık gelen. Bana en garip geleni sevgilin var mı sorusu. Ki her zaman kadınlardan geliyor bu soru. En son bunu yapan kadın ben var dedikten sonra baya çırpındı etti anlamadım mevzuyu. Peki senin var mı diye sormamı beklemiş çünkü vardı, bir sonraki görüşmede bunu anlayınca sordum nasıl rahatladı anlatamam.

Bir de eviniz sizin mi sorusu var ki aslında sanırım hepsinden beter. Allah aşkına sana ne ya sana ne benim evimden, kaldı ki benim de değil anamın evi. Bu ayarsız merak bana çok anormal geliyor. Kesinlikle doğal değil. 5 dakika önce ismini öğrendiğiniz insanın evi kira mı kendinin mi diye merak ediyorsanız hastasınız. Net.