teyze olmak

1. 12 gün sonra ikinci kez tadacağım muhteşem duygu.

ben şimdiye kadar gerçek anlamda hiç "sevmemişim" demiştim ilkini tattığımda. kalbimden taşıyor sevmelere doyamıyorum.

bu böyleyse annenin sevgisini tahmin bile edemiyorum.

2. Ablam sayesinde 8 ay önce aldığım ünvan :)

Ben bu kadar sevebileceğimi tahmin edemiyordum.

Ablamla aramızda 15dklik yol var,yani climber çok yorgunum,uykusuzum vs dese direk gidiyorum,demese de gidiyorum :)

Gitmesemde ayda 2-3 hafta bizde kalıyorlar. Çok çok benimsedim kısaca. 2 gün görmeyince fotoğraflarına bakıp gözlerim doluyor.

İlk doğduğu zamanlar sadece kucakta ağlamayı bırakıp,sadece kucakta uyuyordu. Gece 2den sabah 9-10a kadar evin içinde postacı yürüyüşüyle,o huzurlu uyusun diye turaladığımı bilirim. İşin garibi hiç yorulmuyorsun.

Kafasını boynuma gömüp,o minik nefesini hissetmek o kadar mükemmel ve mucizevi ki.

Öyle bir aşık etti ki bu velet bizi kendine. O gülen gözlerine,yeni yeni patlayan minnak dişlerine dünyayı serebilirim gibi hissediyorum. Umarım şımartmadan büyütebilmeyi başarabiliriz.

Ben de teyzelik bu kadar mükemmelken,annelik nasıl olur diye düşünüyorum. Düşünemiyorum.

3. 4 yıl önce ulaştığım kutsal makam. (gizlinot: swh) öyle seviyosunuz ki aklınız almaz. arkadaşlarım "çocuğun olsa bu kadar sevemezsin" diyolar ne yalan söylim bana da öyle geliyo bazen dkfkdm. ama çok tatlı ya sevilmez mi? tatile girsek de bağrıma bassam yavruşumu.

4. amcamın kızı sayesinde ulaştığım ünvan. kendisi öz ablam olsa belki bu kadar kuvvetli bir bağımız olmazdı, o derece severim. kızı da elime doğdu resmen. şuan 3.5 yaşında. bana her teyze dediğinde içimden o ağzını ciddiyim yemek geliyor ya. böyle bir sevgi olamaz, böyle yüreğimi açıp içine sokasım geliyor ya. çok da yaramaz ama kızamıyorum yok yani olmuyor. ciğerim diyorum ona, canımın canı diyorum.

kendi abim var, onunkinde nasıl olurum, acaba farklı olur mu bilmiyorum.

5. ablamın ve kız kardeşimin artık olmalarını istediğim müessese (gizlinot: swh)

6. yazılanlar gerçekten hislerime tercüman oldu (gizlinot: swh)

bende bu kadar seveceğimi tahmin etmezdim.

normalde çocuk sevmem ama 3,5 yaşındaki yeğenime deyim yerindeyse tapıyorum.

aramızda gerçekten bir bağ var, anne yarısı olduğumu bildiğin hissediyorum yani(gizlinot: swh)

yalnız bana teyze değil ganka diyor kendisi. beni yetişkin kabul etmeyip yaşıtı bir arkadaşı olarak kabul ediyor aksini kabul ettiremiyoruz. (gizlinot: swh)

7. Ben gerçek (öz) teyze değilim ama 6 yaşımdan beri et tırnak kadar yakın olduğum yılların mesafelerin asla ayırmadığı en yakın dostumun bebeği doğduktan bir kaç saat sonra kucağıma aldığımda öyle bir his oluştu ki... Sanki ömür boyu ona bakabilecek, herşeyimi verecek gücü buldum. Sanki bir bağ var aramızda ve beni hep biliyormuş gibi hissettim. Beni anne yarısı olarak gördüğü, yanıma gelip dertleştiği günler gözümün önüne geldi. Rüyama girdi hep. Şu an hala düşünüyorum mesela işimin gücümün arasında annesini arayıp kakasını yapabildi mi diye soruyorum. Eskiden sadece kendime alış veriş yaparken artık her dışarı çıktığımda bebek mağazalarında ona bişeyler bakıyorum. Bundan acayip zevk alıyorum. Bana gülümseyince dünyalar benim oluyor. Normalde ağlayan bebekten tedirgin olur hemen annesine vermek isterim. Şimdi olsa en ufak bir seste kendimi odasına atıyorum. Bi sorun olduğunda saatlerce bebek için araştırma yapıyorum falan ... Anlatamam ilgimi. Bazı şeylere öyle hakimim ki çocuğum olacağı zaman bir çok şeyi tecrübe etmiş olacağım. Şimdi uzaktalar ama çok özlüyorum kuzumu. Keşke yakınımda olsalar da doya doya baksam bebeğime teyzesinin gülü. Fındık burunlum benim. Onun öz teyzesi yok ama ben hayatta olduğum sürece teyze sevgisinden mahrum kalmayacak.

8. bir kız kardeşim olsun, teyze olayım, ona çok çok yakın olayım çok isterdim lakin anca hayalde kaldı.

hala olacağım uzuuuuun yıllar sonra ama şahsen babasını sevmiyorum yeğenimin :D bana çekerse babası ikimize de sövecek eminim :D güzel takım oluruz :D

halası kılıklı !

9. ablam yada kız kardeşim olmadığı için tadamayacağım duygudur. olsun hala olcam ben :) ama amcamın torunu oldu daha 9 aylık. öyle güzel, öyle tatlı ki. çok küçüktü doğduğunda 2500 gramdı. hemşire olduğum için annesine en çok ben yardım ettim, geceleri yanında kaldım evlerimizde çok yakındı. büyüdükçe öyle bağlandım ki içime sokasım geliyodu. adından dolayı güllaç diye seviyorum. şimdi polatlıya taşındılar çok uzak bize, çok özlüyorum.her gün görüntülü konuşuyoruz gözlerim doluyo görünce. babam geçen gün uykusundan uyandırdı, o da çok seviyo güllacı. ama nasıl ağladı uzakta olsa içim gitti. teyze diye alıştırıyoruz, beni görünce atlıyo hemen. güllaç teyze diycek bakalım :)

10. anneliğe adım atmaktır.